Είδαμε Αίγινα και Πόρο και πάμε για άλλα... Άλλος με τη βάρκα μας;
Επόμενη διαμονή έχουμε στις Σπέτσες αλλά εννοείται πως δεν μπορούμε να μην επισκεφτούμε τη μία και μοναδική Ύδρα. Οι πληροφοριοδότες μας έχουν πει τα καλύτερα για το ιστορικό νησί.
Η πασχαλινή μας απόδραση ολοκληρώθηκε αισίως και φέτος. Κλασικός κι αγαπημένος τόπος προορισμού, η εξωτική Βελίκα στα παράλια της Λάρισας. Το σπιτάκι μας, η αυλή μας, η θέα μας, η παραλία μας, ο παράδεισός μας.
Λίγο πριν αρχίσουμε την αναπόληση στις στιγμές του περσινού καλοκαιριού (έρχεται σύντομα σειρά αναρτήσεων από τις περσινές ταξιδιωτικές εμπειρίες στον Αργοσαρωνικό), θέλω να αποτυπώσω, να μην ξεχάσω, να μην αφήσω να χαθούν οι στιγμές του φετινού Πάσχα. Ο Φίλιππος 3 ετών και 3 μηνών, η Μάγδα 14 μηνών έδωσαν άλλο χρώμα στις διακοπές μας και έκαναν μοναδικό το τελευταίο Πάσχα που σε αυτή την αυλή έπαιξαν μόνο δύο παιδιά... και δύο σκυλιά σχεδόν αδέσποτα, σχεδόν της γειτονιάς... Δύο σκυλιά που αγαπάμε οικογενειακώς. Νονός του θηλυκού είναι ο Φίλιππος! Και το όνομα αυτής, Κωνσταντίνα! Μόνο λαμπάδα που δεν της πήραμε!
Θέλεις να κάνεις ομελέτα για πολλά άτομα και δε χωράει στο τηγάνι; Να μην χρειαστεί να την αναποδογυρίσεις με ότι ρίσκο αυτό εμπεριέχει; Η λύση είναι μία, ομελέτα φούρνου. Πολύ πιο νόστιμη, ωραία πλούσια υφή τύπου σουφλέ, και πάντα πετυχημένη.
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Αυτό το τηλεφώνημα από τους φίλους και κουμπάρους μας στα μέσα του καλοκαιριού δεν ήταν σαν τα προηγούμενα, του στιλ τι κάνετε κ.λπ. Θες από ένστικτο, όπως θες πες το, σαν πολύ χαρούμενα χτυπούσε το τηλέφωνο. Για να δούμε... "Καλά δε ζεσταθήκατε ακόμη στη θάλασσα; Πιάστε και λίγο βουνό!"
Πράγματι η σχεδόν αφόρητη ζέστη έκανε την ιδέα να ανεβούμε στο βουνό πολύ δελεαστική. Κι έτσι η πρόσκληση να τους επισκεφθούμε στα ορεινά έγινε αποδεκτή με μεγάλη χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Καλημέρα! Kαλησπέρα! Αχ τι καλό που είναι! Το πρώτο σας είναι; Εσάς πόσο είναι; Είναι ήσυχο; Τρώει καλά; Κοιμάται το βράδι; Θα το βάλετε στη θάλασσα; Αγοράκι ή κοριτσάκι είναι; Αχ τι χαριτωμένο!
Ερωτήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά!
Και ξυπνάς ένα πρωί, όπως το προηγούμενο, αλλά όλα είναι αλλιώς. Ο ουρανός λάμπει, μια μυρωδιά φρέσκια και δροσερή έρχεται στη μύτη σου και σου προκαλεί χαμόγελο στα χείλη και καταλαβαίνεις ότι αυτό το πρωινό είναι που μπορείς να πιεις καφέ στην (απεριποίητη λόγω χειμώνα) βεράντα σου με κοντομάνικο.
Άνοιξη! Χρώμα, μυρωδιές, χαμόγελα, αισιοδοξία, κοντομάνικο, μπούκωμα και κυρίως λουλούδια και έρωτας είναι τα συστατικά της Άνοιξης! Αδιαμφισβήτητα έχει φτάσει και έχει μπει σε όλων το μυαλό. Ξελογιάστρα! Να μη δουλέψεις, να μη διαβάσεις, να μην κοιμηθείς. Να είσαι έξω μόνο. Να μυρίζεις αυτή τη νέα αρχή που σηματοδοτεί. Να γεύεσαι την αισιοδοξία και να κοιτάς τη θάλασσα σαν να είναι η πρώτη φορά.
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
Κι όσο κάποιοι εστιάζουμε σε δημιουργικές και γευστικές αναζητήσεις, κάποιοι άλλοι συνεχίζουν τις ορεινές περιπλανήσεις. Έτσι για να σπάει η ρουτίνα και να παίρνουν τον καθαρό αέρα τους από τις κορυφές των βουνών. Ας ανέβουμε παρέα λοιπόν (έστω και νοητά) σε μια ακόμα κορυφή κι ας ζηλέψουμε όσοι μείναμε σπίτι άλλο ένα σαββατοκύριακο.
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Τι θα φάμε απόψε; Τι λέτε για ένα "fast food" που κάνει καλό..
Είτε το πιστεύετε είτε όχι τα "τι να φορέσω" αναπάντητα ερωτήματα δεν είναι μόνο γυναικεία υπόθεση. Πολλές φορές και οι άντρες αναρωτιούνται τι να φορέσουν, πώς να βγουν έξω, τι ρούχα και τι χρώματα να συνδυάσουν. Επιπλέον, αν κρίνουμε και από το ενδιαφέρον που δείχνετε για τις προηγούμενες αναρτήσεις μας που αφορούν προτάσεις για ανδρικές εμφανίσεις, τότε μάλλον σας απασχολεί το θέμα.
Πέντε - έξι χρόνια τώρα μια από τις αγαπημένες ενασχολήσεις μου είναι η συλλογή βιβλίων, περιοδικών, σκισμένων από περιοδικά σελίδων, εκτυπωμένων από το διαδίκτυο σελίδων και γραμμένων με το χέρι σελίδων με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής!
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
...Και να 'μαστε 15 μέρες μετά το οδοιπορικό στα Ζαχοροχώρια να πραγματώνουμε το "τάμα". Ανάβαση στη Δρακόλιμνη της Τύμφης μέσω καταφυγίου Αστράκας που είχε αναβληθεί λόγω καιρού. Ε τώρα συμβουλευτήκαμε ως και το δορυφόρο που δείχνει τον καιρό, όμως κι αυτός τελικά δε μας τα είπε καλά. Ξεκινάς με τις καλύτερες συνθήκες, τα κατάλληλα εφόδια και αποφασισμένος. Η πιθανότητα ελαφριάς και σύντομης βροχόπτωσης ήταν 20%, όμως πάλι είχαμε ψιλοπεριπέτεια...
Κυριακή απόγευμα! Το πολυπόθητο σαββατοκύριακο έφτασε, το ζήσαμε, σχεδόν πέρασε! Στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι να ξαπλώσουμε, να αποκοιμηθούμε να ξημερώσει πάλι Δευτέρα, είναι ευκαιρία να προσφέρουμε στον εαυτό μας λίγες στιγμές χαλάρωσης και περιποίησης, ακολουθώντας τις συμβουλές της φίλης μας I., η οποία μας προτρέπει:
Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος, πολυπράγμων και μέγας νοικοκύρης, αποφάσισε στο εξής να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες και τις προτάσεις του από τις μαγειρικές του, την αγάπη του για την αντρική μόδα, τον αθλητισμό, το ποδήλατό του, τα στέκια του στην πρωτεύουσα, καθώς και ό,τι άλλο κατά καιρούς του αρέσει. Ας τον καλοσωρίσουμε παρέα και ας του ευχηθούμε "Καλή αρχή".
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 2μ.μ, Θεσσαλονίκη: Ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι και περπατώντας με βήμα ταχύ στη Λεωφόρο Νίκης, είδα με μεγάλη χαρά ότι οι πολίτες είχαν ξεχυθεί στην παραλία. Άλλοι με τα πόδια και άλλοι με ποδήλατα έκαναν βόλτα στην παραλία αγναντεύοντας τη θέα, ενώ πολλές παρέες είχαν "καταλάβει" τα πεζούλια και το γρασίδι στην περιοχή του Λευκού Πύργου για να απολαύσουν τον πρωινό τους καφέ! Τι κρίμα να μην έχω το χρόνο και φυσικά το καλάθι(*) μου για να κάνουμε και εμείς ένα πικ-νικ στην παραλία! Μόνο μερικές φωτογραφίες στα γρήγορα έβγαλα, γιατί είχα αργήσει στο ραντεβού μου!
Τι ωραία να ξυπνάς το πρωί και να βρίσκεις έξω από την πόρτα σου τρία νουφαράκια!
Μπορεί η εβδομάδα μας να μην είναι η πιο εύκολη... Οι υποχρεώσεις είναι πολλές και απαιτητικές, η ένταση μεγάλη, ο ύπνος λίγος... και όμως, κάτι όμορφο θα υπάρχει στη σημερινή ημέρα.
Χρώματα κι αρώματα μπλέκονται με μοναδικό τρόπο στη φύση... Λουλούδια κι έντομα γίνονται ένα μόλις δυο βήματα μακριά από τον καναπέ του σαλονιού. Βγείτε στο μπαλκόνι, στον κήπο, στο πάρκο κι απολαύστε το θέαμα!
Το πρωινό σύμφωνα με τους ειδικούς της διατροφής είναι ή έστω πρέπει να είναι το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας, κατά το οποίο πρέπει να λαμβάνουμε την απαραίτητη ενέργεια και πολλά θρεπτικά συστατικά για να αντιμετωπίζουμε τις μετέπειτα υποχρεώσεις μας. Μάλιστα όταν τρώμε καλό πρωινό είναι πιο πιθανό να έχουμε πιο ισορροπημένα γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας και έτσι να διατηρούμε ένα φυσιολογικό βάρος αποφεύγοντας τα τσιμπολογήματα.
Με σένα κάνω βήματα μπροστά
Αλλάζω θεωρία σε πολλά
Με σένα νιώθω ελευθερία να ανασάνω.
Δεν ξέρω πως μεγάλωσα αλλά
τα πράγματα τα θέλω πιο απλά.
Θέλω να σ' έχω, δε ζητάω παραπάνω
Άλλο ένα χαρακτηριστικό και έντονα χορευτικό κομμάτι στο κλίμα της ημέρας!
Όπως ίσως έχετε καταλάβει μας αρέσει να πειραματιζόμαστε με τις σαλάτες.
Μια εβδομάδα πριν η καλή και πολυτάλαντη φίλη μας, που είναι πια μόνιμη ανταποκρίτρια του maresei, με αφορμή τα γενέθλιά της οργάνωσε μια μικρή γιορτή στο σπίτι της, ετοίμασε πολλά νόστιμα εδέσματα για τους φίλους της (δηλαδή για μας) και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της και τις συνταγές της. Ας της ευχηθούμε για ακόμη μια φορά Χρόνια Πολλά και ας διαβάσουμε όσα μας έγραψε...
Τα ελληνικά βουνά πέρα απ' την απέραντη ομορφιά και τη δροσιά που απλόχερα μας χαρίζουν, μας προσφέρουν και πλήθος βοτάνων. Χαμομήλι, τσάι, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, λεβάντα, άγριο θυμάρι και τόσα άλλα βότανα φιλοξενούνται στις πλαγιές τους.
Από παιδάκι είχα να βάλω φάτνη κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι. Και μιλάμε για μια φάτνη που μπορεί να ήταν φτιαγμένη και από χαρτόνι. Από τότε δε μου πολυάρεσαν οι φάτνες. Προτιμούσα να έχω δώρα κάτω από το δέντρο αληθινά... ή καμιά φορά και ψεύτικα. Οι φάτνες μου φαινόταν πολύ υπερβολικές, πολύ φορτωμένες, πολύ αδιάφορες, πολύ "γιαγιαδίστικες".
Μέχρι που είδα αυτή τη φάτνη της Artmania. Διαφορετική και minimal, μου άρεσε πολύ! Άρεσε και στην κολώνα του σπιτιού μας ;)
Kλείνουμε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας με έναν από τους νικητές των πρώτων μουσικών βραβείων του YouTube. Πρόκειται για το κομμάτι "Radioactive" των Lindsey Stirling και Pentatonix, το οποίο κέρδισε στην κατηγορία "Response of the Year".
Από τη μια maresei-μαμά στην άλλη πέρασε αυτή η συνταγή, εξελίχτηκε και νάτη! Σήμερα περνάει στο μαγειρικό τεφτέρι όλων μας και μένει να μπούμε στην κουζίνα να φτιάξουμε μια υπέροχη πίτα με κοτόπουλο και πράσο!
Ακόμα και τα πιο απλά δωράκια μπορεί να μπουν σε ένα ξεχωριστό χειροποίητο περιτύλιγμα, αποκτώντας ειδική αξία.
