Ακόμα και με κάτι πρόχειρο, ένα βραδινό παραστράτημα χρειάζεται που και που. Τοστάκια, κρακεράκια και πατατάκια είναι ό,τι πρέπει για σήμερα.
Μια σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη που έκανα και μου άρεσε πάρα πολύ είναι η ιστοσελίδα ONE:STORY που φιλοξενεί διηγήματα νέων συγγραφέων.
Μουσικό διάλειμμα à la française με τη Zaz να αναρωτιέται "Τι περιμένουμε;".
Back to school, back to reality!
Πολλές σκέψεις κι άλλες τόσες αναμνήσεις μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι αυτή την ημέρα.
Τι χρειάζεται ένα χωλ για να είναι άνετο και πρακτικό;
Από ό,τι φαίνεται ο Άγιος Βασίλης έλαβε το γράμμα μας και ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας!
Και μια που από χθες μιλάμε για αλλαγές στους τοίχους του σπιτιού, βλέπουμε πως κορνίζες με διαφορετικό μέγεθος, πάχος και στιλ μπορούν να συνδυάζονται άψογα μεταξύ τους και να δημιουργούν μια πολύ ιδιαίτερη σύνθεση στον τοίχο, η οποία δίνει στιλ και προσωπικότητα σε ολόκληρο το δωμάτιο.
Η πρόσκληση του προέδρου των μανιταρόφιλων Θεσσαλίας για μανιταρο - αναγνωρίσεις και συλλογή μανιταριών στα Περτουλιώτικα Λιβάδια στον Κόζιακα την Κυριακή 13/4/14, αποτέλεσε την αφορμή για μια όμορφη εκδρομή και συνάντηση πολλών μανιταρόφιλων. Έτσι "όλοι οι δρόμοι" οδηγούσαν στα ορεινά των Τρικάλων, στη δημοφιλή περιοχή του Περτουλίου και στα καταπληκτικά λιβάδια του. Οι ομορφιές απ' όπου και αν ανέβαινες καταπληκτικές, το ελατοδάσος που διαχειρίζεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μοναδικό, οι Κορυφές του Κόζιακα κάτασπρες και στις 10.30π.μ. όλοι εκεί.
Αρκετοί φίλοι του maresei.gr αποφάσισαν να περάσουν τις επερχόμενες γιορτές στη Βουδαπέστη.
Το εν λόγω άρθρο λοιπόν είναι αφιερωμένο στον Θοδωρή που ετοιμάζεται για Χριστουγεννιάτικες βόλτες στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας με τη γυναίκα του, τη Φρόσω που θα υποδεχτεί εκεί το 2014 παρέα με τις φίλες της και στον νεαρό Παναγιώτη που σχεδιάζει road trip με τους φίλους του στη Βιέννη και τη Βουδαπέστη σε μια εβδομάδα από σήμερα.
Tα τελευταία χρόνια στην παρέα μας έχουμε καθιερώσει το κίνημα των Christmastreestas, μιας "ομάδας δράσης" που έχει ως αποστολή το στολισμό των Χριστουγεννιάτικων δέντρων της παρέας..
Κι ενώ ενόψει καλοκαιριού θα περίμενε κανείς παύση εργασιών στην κουζίνα, κατά έναν περίεργο λόγο οι κουτάλες έχουν πάρει φωτιά, οι πειραματισμοί είναι συχνοί και τα γλυκά δε λείπουν ποτέ από το μενού! Πολύ περισσότερο τα cupcakes.
Μπορεί να είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, αλλά ένα cocktail είναι πάντα μια ωραία επιλογή..
"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.
Όσο περισσότερο χιόνι βλέπουμε, τόσο πιο δυναμικά μπαίνουμε στο κλίμα των Xριστουγέννων!
Καλό μας απόγευμα!
Μια και σήμερα τα παραμύθια έχουν την τιμητική τους, ας κλείσουμε την ημέρα μας μουσικά με τα παραμύθια του Cayetano.
Όσο βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα με τις χαμηλές θερμοκρασίες, τις βροχές και ενίοτε τα χιόνα, τόσο περισσότερο μας προβληματίζει καθημερινά το κλασικό ερώτημα "τι να φορέσω σήμερα;".
Πόση χαρά πήρα πριν λίγες μέρες όταν γυρνώντας στο σπίτι βρήκα έναν φάκελο στο γραμματοκιβώτιο. Και φυσικά δεν ήταν λογαριασμός! Γι αυτό χάρηκα και γιατί ο φάκελος στο εσωτερικό του περιείχε δυο κάρτες, πολλές ευχές και πολλή θετική διάθεση!
Μια φίλη μας είπε ότι δεν μπορεί να πετύχει τις σαν τηγανιτές πατάτες φούρνου που τόσο της αρέσουν...
Ναι, ήρθε το έναυσμα για την 1η μου απόπειρα στην αρθρογραφία. Και αν αρέσει στην ομάδα του maresei, θα είναι ο λόγος να φτάσουν όσα γράφω στην οθόνη σας :). Δεν είναι άλλο, παρά η επιθυμία μου να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με μια διαφορετική ταινία που έφτασε στα χέρια μου και με συγκίνησε απρόσμενα. Περισσότερο ντοκιμαντέρ θα τη χαρακτήριζα, αλλά σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Ντοκιμαντέρ όχι εκπαιδευτικό, αλλά βιογραφικό. Και μόλις τώρα, που την είδα, ανακαλύπτω την ιστορία και τα διάφορα κινήματα γύρω από τη μορφή του ατόμου που αφορά.
Μπορεί το τραγούδι να μιλά για λύπη και να μη συνάδει με τη δική μας - ελπίζουμε ούτε με τη δική σας - διάθεση ως προς τους στίχους αλλά η μελωδία του και η φωνή της ερμηνεύτριας είναι ιδανικά για να μας συντροφεύσουν στο σούρουπο.
Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.
Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.
