Σήμερα μπαίνουμε στην κουζίνα και φτιάχνουμε ένα υπέροχο κέικ με μήλο, καρύδια και σταφίδες! Και μάλιστα νηστίσιμο! Έτσι θα έχουμε μια εξαιρετική λιχουδιά για να συνοδεύσουμε τον απογευματινό μας καφέ.
Τι κι αν ήταν Πάσχα; Κι αν θελαμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, αν το σώμα και ο νους χρειάζονταν έστω και μια ώρα παραπάνω ύπνο για να ανακτήσουν τις χαμένες δυνάμεις... Η μασκότ - τους τελευταίους 15 μήνες - της οικογένειας είχε άλλη άποψη. Κάθε πρωί λίγο μετά τις 6, είχε μάτια ορθάνοιχτα και τρελή όρεξη για παιχνίδι. Και φυσικά δεν άφηνε σχεδόν κανέναν να ησυχάσει. Τι κι αν εμείς θέλαμε να του τραγουδήσουμε "Μη μας ξυπνάς απ' τις έξι, πριν ακόμα ο ήλιος να φέξει...". Το δικό μας "ξυπνητήρι" δεν καταλάβαινε τίποτα.
Μια και τα πρώτα χιόνια έπεσαν σε αρκετές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, όσοι έχετε την τύχη να είστε κοντά σε κάποιο από τα χιονοδρομικά κέντρα, μη χάσετε την ευκαιρία για μια εκδρομή.
Σήμερα οργανώστε μια μάζωξη στο σπίτι με αγαπημένους φίλους και εκπλήξτε τους ευχάριστα με ξεχωριστούς μεζέδες και ένα αρωματικό λευκό κρασί. Μάλιστα ξεκινήστε από το απόγευμα στο μπαλκόνι, λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα για να απολαύστε τα μοναδικά χρώματα του ουρανού την ώρα που ο ήλιος δύει.
Όταν κλήθηκα να επιλέξω το σχέδιο της κουζίνας στο σπίτι, το βασικό μου μέλημα ήταν να εξασφαλίσω όσο το δυνατό περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους και μπορώ να πω ότι θυσίασα εν μέρει ομορφιά και design στο βωμό της λειτουργικότητας και της πρακτικότητας. Ήθελα να μη χρειάζεται να έχω πιάτα, ποτήρια και λοιπά κουζινικά στα κλειστά ντουλάπια της βιβλιοθήκης - σύνθετου στο σαλόνι (για κρυσταλλιέρα ούτε λόγος), ήθελα να μην στριμώχνω τα μικροαντικείμενα στα ντουλάπια της κουζίνας, ήθελα να έχω όσο το δυνατό περισσότερη άνεση στην μετρίου μεγέθους κουζίνα μου.
Και τι κατάφερα;
Στο χωλ του σπιτιού έχουν πάρει θέση από νωρίς το πρωί η πιατέλα με τα μελομακάρονα και τα κέρματα για τους μικρούς φίλους που σήμερα έρχονται με χαρά να μας πουν τα κάλαντα.
Είναι σίγουρα το καλύτερο banoffee που έχω φάει! Το μόνο banoffee που θέλω να γευτώ και να ξαναγευτώ και να ξαναγευτώ... Το έφτιαξε η φίλη Εύη με όλη της τη μαεστρία
και με απόλυτη επιτυχία κατά γενική ομολογία! Η συνταγή όμως ανήκει στον σεφ Βάιο Πρίντζα και του αξίζουν συγχαρητήρια!
Το εκπληκτικό με αυτό το banoffee είναι πως έχει τρομερή ισορροπία στη γεύση, δεν είναι πολύ γλυκό και δε σε λιγώνει. Αυτό βέβαια σημαίνει πως πρέπει να βάλεις όριο από μόνος σου στο πόσο θα φας. Αυτό δεν πρόκειται να σε σταματήσει :)
Άλλο ένα κομμάτι που κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη φορά που το ακούσαμε. Και λογικά θα το έχετε ακούσει κι εσείς ή θα έχετε έστω ακούσει ότι είναι το μουσικό θέμα της τελευταίας ταινίας του πράκτορα 007.
Ένα υπέροχο κομμάτι για να βάλουμε "φωτιά" στη βροχή, μήπως και καταφέρουμε να την ξορκίσουμε και σταματήσει.
Σας είπα ότι θα σας δίνω κάθε μέρα και μια συνταγή και φυσικά τώρα που κοντεύω τα 30 έχω έναν επιπλέον λόγο να κρατάω το λόγο μου. Ωρίμασα βλέπετε λίγο περισσότερο εδώ και μία εβδομάδα και μία μέρα.
Είναι τόσο χαριτωμένο και σε ταξιδεύει στο Παρίσι..για μια νοητή βόλτα aux Champs-Élysées..
Η φωτογραφία είναι του Stefano Brivio.
"Simon says"... Ήταν ένα παιχνίδι (τύπου listening) σε βιντεοκασέτα που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο φροντιστήριο αγγλικών κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Simon μας έδινε οδηγίες και εμείς έπρεπε να καταλαβαίνουμε τι μας ζητάει να κάνουμε... Το μισούσα αυτό το παιχνίδι.
...και πώς το θυμήθηκα;
Είδα το Snoopy και τη δική του οδηγία. "Snoopy says" λοιπόν...
Να μία διαφορετική ανθοδέσμη που μπορεί να συνοδεύσει σχεδόν όλα τα νυφικά και να κλέψει τις εντυπώσεις προσθέτοντας πράσινες πινελιές στη νυφική σας εμφάνιση.
Κλασικό και αγαπημένο!
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που είναι δίπλα μας!
Αν σας άρεσε η ανάβαση στον Γράμο, μπορείτε να μας ακολουθήσετε ...πάμε για Σμόλικα, τον υπαρχηγό των ελληνικών βουνών. Ο Σμόλικας είναι από γεωγραφικής άποψης το φυσικό σύνορο Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου και μπορείς να τον προσεγγίσεις από τουλάχιστον τρεις διαφορετικές διαδρομές.
Το κίνημα των Christmastreestas ξαναχτυπά και σημάνει την έναρξη των "Christmastreestas Days 2014" by maresei.gr!
To πρώτο δέντρο της παρέας στολίστηκε ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα και αυτό το Παρασκευοσαββατοκύριακο ακολουθεί δυναμική συνέχεια...
Τον ποταμό Άρδα τον έχουμε όλοι κατά καιρούς ακούσει λόγω του φεστιβάλ νέων που λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό γνωστών καλλιτεχνών και ακόμο μεγαλύτερο αριθμό κατασκηνωτών και επισκεπτών. Μερικοί τυχεροί τον έχουμε επισκεφτεί κιόλας σε διάφορες χρονικές περιόδους αν και δυστυχώς όχι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.
Μια εβδομάδα πριν η καλή και πολυτάλαντη φίλη μας, που είναι πια μόνιμη ανταποκρίτρια του maresei, με αφορμή τα γενέθλιά της οργάνωσε μια μικρή γιορτή στο σπίτι της, ετοίμασε πολλά νόστιμα εδέσματα για τους φίλους της (δηλαδή για μας) και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της και τις συνταγές της. Ας της ευχηθούμε για ακόμη μια φορά Χρόνια Πολλά και ας διαβάσουμε όσα μας έγραψε...
Το τελευταίο διάστημα με έχουν πιάσει - για άλλη μια φορά - τάσεις φυγής! Να 'ναι η άνοιξη που μετεωρολογικά δεν ήρθε ακόμη; Να ΄ναι το Πάσχα που πλησιάζει και δεν έχω καταλάβει πότε πέρασε το πρώτο τέταρτο του νέου έτους; Να ΄ναι που σε λιγότερο από ένα μήνα η γενέθλια τούρτα μου θα έχει 32 κεράκια; Να 'ναι που ανυπομονώ για το επόμενο προγραμματισμένο ταξιδάκι εκτός συνόρων; Ποιος ξέρει;
Προς το παρόν τουλάχιστον ταξιδεύω με τη μουσική ακούγοντας το αγαπημένο "Budapest" του George Ezra και αναπολώ την έστω και χειμωνιάτικη επίσκεψή μου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κάποια χρόνια πριν.
Όσο βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα με τις χαμηλές θερμοκρασίες, τις βροχές και ενίοτε τα χιόνα, τόσο περισσότερο μας προβληματίζει καθημερινά το κλασικό ερώτημα "τι να φορέσω σήμερα;".
Μας αρέσει ιδιαίτερα το ρεφρέν του!
"Love it or leave it
You got to believe it"
Αν και αυτή η εβδομάδα ήταν σχετικά χαλαρή μια και είμαστε ακόμη στο κλίμα των εορτών, το απόγευμα της Παρασκευής πλησιάζει και είναι η κατάλληλη στιγμή για να δώσουμε ώθηση στη διάθεσή μας με λίγη μουσική..
Λίγες μέρες πριν το γραμματοκιβώτιο του Άγιου Βασίλη πάρει σάρκα και οστά, καθίσαμε στο καρεκλάκι μας και μαζί με τον Φίλιππο παίξαμε για πρώτη φορά με τον πηλό. Εγώ έφτιαχνα, αυτός χαλούσε. Αλλά τι σημασία έχει; Περάσαμε μια δημιουργική ώρα χωρίς τουβλάκια και κουμπάκια και φτιάξαμε μικρά στολιδάκια.
Τα φρέσκα μαύρα ντοματίνια, παραγωγής 2 καλών μας φίλων, αποτέλεσαν έμπνευση για τη δημιουργία ενός άκρως καλοκαιρινού πιάτου.
Πάρτε μια γεύση από το Open House Thessaloniki 2012 για να δείτε τι περιμένει τους επισκέπτες.
