- Κατηγορία: Δημιουργώ
Με έμφαση στο περιτύλιγμα
Ένα δώρο μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, ακριβό ή φθηνό αποκτά περισσότερο χαρακτήρα όταν μπαίνει και το προσωπικό στοιχείο, έστω στο περιτύλιγμα.
Ένα δώρο μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, ακριβό ή φθηνό αποκτά περισσότερο χαρακτήρα όταν μπαίνει και το προσωπικό στοιχείο, έστω στο περιτύλιγμα.
Παιδικά δωμάτια...
Εκεί, όπου το χρώμα τραγουδάει...
Εκεί, όπου η ζωντάνια και το γέλιο παίζουνε κρυφτό...
Εκεί, όπου οι κωλοτούμπες και τα ακροβατικά ζωγραφίζουν...
Εκεί, όπου η φαντασία ζει και βασιλεύει...
Ναι.
Εκεί, όπου οι μικρές οι πατουσίτσες αφήνουν τα σημάδια τους στους τοίχους!
Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.
Μια ωραία ιδέα για τα δώρα των εορτών είναι να προσθέσετε στις συσκευασίες το προσωπικό σας στιλ μέσα από φωτογραφίες δικές σας, των φίλων σας ή φωτογραφίες από κοινές σας στιγμές.
Και αν δε θέλουμε να μπλέξουμε με χρώματα, υπάρχει και άλλη λύση!
Ο φωτογραφικός μας φακός μπορεί να απαθανατίζει χεράκια, "μπουνίτσες" και παλάμες... τόση τρυφερότητα, τόση γλύκα, τόση αγάπη!
Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.
Τα γυάλινα βάζα που έχουμε στο σπίτι για την αποθήκευση των τροφών μπορούν να έχουν άλλη μία χρήση. Μπορούν να γίνουν και πολύ όμορφα κηροπήγια που θα μας κρατάνε συντροφιά τις καλοκαιρινές νύχτες στο μπαλκόνι ή την αυλή.
Η πόλη της Ξάνθης είναι γνωστή για πολλούς λόγους: για το καρναβάλι, την παλιά πόλη και τις γιορτές της, το μίγμα των πολιτισμών που συναντά κανείς εκεί... αλλά για όσους αγαπούν τη φύση, είναι γνωστή και για την περιοχή γύρω απ' αυτή. Όταν βρίσκεσαι εκεί κοντά, αξίζει να περιπλανηθείς στα ορεινά. Πολλά τα βουνά και τα λαγκάδια, τα χωριά και τα γεφύρια.
Ανάλογα με το χρόνο και τη διάθεση που έχεις, επιλέγεις διαδρομές.
Μακάρι να είχαμε κι ένα και δύο και τρία κομμάτια κέικ... μαζί με τον καφέ βοηθάνε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας!
Από τη μια maresei-μαμά στην άλλη πέρασε αυτή η συνταγή, εξελίχτηκε και νάτη! Σήμερα περνάει στο μαγειρικό τεφτέρι όλων μας και μένει να μπούμε στην κουζίνα να φτιάξουμε μια υπέροχη πίτα με κοτόπουλο και πράσο!
Πραλίνα.. και μόνο η λέξη προκαλεί αναστάτωση στους απανταχού ορκισμένους οπαδούς της σοκολάτας!
Γεγονός Νο.1 - Λατρεύουμε τη σοκολάτα
Γεγονός Νο.2 - Δεν πετάμε τίποτα στην κουζίνα (βιώματα γιαγιάς).
Είχανε λοιπόν περισσέψει κάτι καραμελωμένα φουντούκια που χρησιμοποιήθηκαν ως ντεκόρ σε μια τούρτα, τα οποία διατηρούνται τέλεια σε κλειστό βάζο. Σοκολάτα, κακάο και ζαχαρούχο υπάρχουν πάντα στα ράφια, οπότε ήρθε η ιδέα για σπιτική πραλίνα!
Μια από τις μεγάλες μου αδυναμίες για τον ελεύθερο χρόνο και τα ταξίδια, τόσο τα πραγματικά όσο και αυτά του μυαλού, είναι η ανάγνωση βιβλίων.
Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.
Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.
Η πασχαλινή μας απόδραση ολοκληρώθηκε αισίως και φέτος. Κλασικός κι αγαπημένος τόπος προορισμού, η εξωτική Βελίκα στα παράλια της Λάρισας. Το σπιτάκι μας, η αυλή μας, η θέα μας, η παραλία μας, ο παράδεισός μας.
Λίγο πριν αρχίσουμε την αναπόληση στις στιγμές του περσινού καλοκαιριού (έρχεται σύντομα σειρά αναρτήσεων από τις περσινές ταξιδιωτικές εμπειρίες στον Αργοσαρωνικό), θέλω να αποτυπώσω, να μην ξεχάσω, να μην αφήσω να χαθούν οι στιγμές του φετινού Πάσχα. Ο Φίλιππος 3 ετών και 3 μηνών, η Μάγδα 14 μηνών έδωσαν άλλο χρώμα στις διακοπές μας και έκαναν μοναδικό το τελευταίο Πάσχα που σε αυτή την αυλή έπαιξαν μόνο δύο παιδιά... και δύο σκυλιά σχεδόν αδέσποτα, σχεδόν της γειτονιάς... Δύο σκυλιά που αγαπάμε οικογενειακώς. Νονός του θηλυκού είναι ο Φίλιππος! Και το όνομα αυτής, Κωνσταντίνα! Μόνο λαμπάδα που δεν της πήραμε!
Θυμάστε τις προτάσεις μας για την εναλλακτική χρήση των κρεμαστρών στους τοίχους είτε με αφίσες, εικόνες και σκίτσα είτε με τα σεμεδάκια της γιαγιάς;