Λίγο πριν μπει το περιτύλιγμα, μια φωτογράφιση όπως τους αξίζει... γιατί έτσι θέλουμε να καταλήξουν. Μέσα σε παιδικά δωμάτια, να γεμίσουν φωτογραφίες, ευχές και αναμνήσεις και να σκορπίζουν χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους.
Και μου έλεγε η γιαγιά μου... "Πάρε κορίτσι μου τα πλεχτά, εγώ για σένα τα έκανα, έβγαλα τα μάτια μου, η προίκα σου είναι, πάρτα και θα δεις ότι θα έρθει η στιγμή που θα τα στρώσεις"...
Φαγητό στο "απέραντο γαλάζιο" στη νότια άκρη του νησιού, στον Άγιο Ιωάννη Βουνού με θέα τον κόλπο του Λιλικά και της Κώμης.
Τι κι αν φέτος η άνοιξη μας κάνει τη δύσκολη; Τι κι αν οι βροχές δε λένε να μας ξεχάσουν; Είδαμε δυο μέρες με λίγο καλύτερο καιρό και μια που δεν μπορούσε να μας κρατήσει το σπίτι, αναζητήσαμε μια διαδρομή, μια ορεινή περιπλάνηση, μια κορυφή βουνού, να πάρουμε τη δόση μας... Και κάπως έτσι τέλος Μαρτίου του '15 ανεβήκαμε για άλλη μια φορά στον Μπούρινο.
Το σαββατοκύριακο που πέρασε δε θέλαμε να μείνουμε σπίτι. Ο καιρός ήταν τόσο καλός, μύριζε καλοκαίρι, εμείς είχαμε καιρό να ξεκουνηθούμε από τη βάση μας, είχαμε δυο μέρες και κάτι αν ξεκινήσεις από το απόγευμα της Παρασκευής να τις γεμίσουμε διαφορετικά και αδράξαμε την ευκαιρία.
Λόγω των προγραμματισμένων εκδηλώσεων και του δεσμού μας με την περιοχή, κινηθήκαμε προς τα παράλια Λάρισας. Εκεί διοργανώθηκαν δύο εκδηλώσεις, η Γιορτή Μανιταριού στο Σκλήθρο και η Γιοργή Κάστανου στη Σκήτη. Πρόκειται για χωριά της Λάρισας που στη μετά τον Καλλικράτη ανήκουν στο Δήμο Αγιάς.
Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην περιοχή από το Σκλήθρο, αφού αυτό επισκεφτήκαμε πρώτο.
Πριν λίγες μέρες έκανα την πρώτη ανοιξιάτικη αγορά μου για φέτος. Σε μια εξόρμηση στην αγορά μετά από πολύ καιρό - δεν είχα βγει καθόλου εδώ και μήνες στην αγορά, οπότε στην πρόσφατη βόλτα μου η ανάγκη να ψωνίσω κάτι ήταν σχεδόν επιτακτική - αγόρασα ένα γκρι σακάκι. Φοριέται με τα πάντα, σκέφτηκα! Μου άρεσε, μου έστρωσε, το πήρα... Αλλά δεν το φόρεσα ακόμα.
Κι έτσι αφιέρωσα λίγο χρόνο χθες βράδυ και αναζήτησα στο Pinterest τρόπους να αξιοποιήσω το καινούριο μου απόκτημα. Κι επειδή ένα γκρι σακάκι (ή κάποιο άλλο εξίσου ουδέτερου χρώματος) υπάρχει σε πολλές γυναικείες ντουλάπες, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις εμφανίσεις που ξεχώρισα.
Κάθε χρόνο βάφουμε αυγά.. βάψαμε και φέτος, κάθε χρόνο τσουγκρίζουμε και τρώμε αυγά μετά την Ανάσταση, τρώμε και στο πασχαλινό τραπέζι, θα φάμε και φέτος... και μετά κανείς δεν τιμάει τα υπόλοιπα βαμμένα αυγά.. Μένουν στη γυάλα, πάνω στο τραπέζι, περνάνε οι μέρες, μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί... τρώμε από κανένα αλλά τα τελευταία συνήθως καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων..
Ο Frank Sinatra σε ένα από τα πολύ αγαπημένα τραγούδια των Χριστουγέννων.
Έχουμε δει κατά καιρούς πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά μια παλιά καρέκλα για να δημιουργήσουμε μια όμορφη γωνιά στο σπίτι σε ρετρό εκδοχή, τόσο για τους λάτρεις των ανοιχτών και ζωηρών αποχρώσεων όσο και για όσους αγαπούν τη μονοχρωμία και τα μεταλλικά χρώματα. Έχουμε επίσης δει πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε μια μικρή ξύλινη σκάλα στο χώρο της κρεβατοκάμαρας, δίπλα στο κρεβάτι, δίνοντάς της το ρόλο του κομοδίνου. Μπορούμε όμως να συνδυάσουμε κάπως αυτές τις τεχνικές, έτσι ώστε να αλλάξουμε τα κομοδίνα στην κρεβατοκάμαρά μας φέρνοντας έναν αέρα ανανέωσης στο χώρο μας;
Οι θετικές σκέψεις είναι απαραίτητες στο ξεκίνημα της ημέρας.
"Simon says"... Ήταν ένα παιχνίδι (τύπου listening) σε βιντεοκασέτα που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο φροντιστήριο αγγλικών κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Simon μας έδινε οδηγίες και εμείς έπρεπε να καταλαβαίνουμε τι μας ζητάει να κάνουμε... Το μισούσα αυτό το παιχνίδι.
...και πώς το θυμήθηκα;
Είδα το Snoopy και τη δική του οδηγία. "Snoopy says" λοιπόν...
Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.
Αύριο ο ουρανός ια είναι διαφορετικός, αγάπη μου. Περίμενε και θα δεις.
Ετοίμαζε η μητέρα τραπέζι για αγαπημένους οικογενειακούς φίλους και έβγαλε πιάτα, μαχαιροπίρουνα, ποτήρια καθημερινής χρήσης... "Μα τι τα κάνεις τα καλά σου τα σερβίτσια; Για ποιον τα κρατάς; Ποια είναι πιο επίσημη περίσταση απ' ότι αυτό το τραπέζι με φίλους; Εντάξει, μη βγάζεις τα κρυστάλλινα τα κολονάτα ποτήρια αν νομίζεις πως θα τους κάνεις να αισθανθούν άβολα, και δε χρειάζεται να βγάζεις διπλά και τριπλά πιρούνια και κουτάλια αλλά τουλάχιστον βγάλε ό,τι άλλο καλύτερο έχεις, ό,τι δεν χρησιμοποιείς συχνά. Ε πότε περιμένεις να τα χρησιμοποιήσεις"...
Επιτέλους Σάββατο! Έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για βόλτες με φίλους και φυσικά για κουζινοπειραματισμούς!
Μπορεί τώρα να φαίνεται περίεργο αλλά κάποτε η συλλογή χαρτοπετσετών ήταν παιδική συνήθεια για μεγάλη μερίδα κοριτσιών. Μέσα σε αυτή τη μερίδα ήμουν και εγώ! Εκτός από χαρτοπετσέτες μαζεύαμε αλληλογραφίες, τα αγόρια μάζευαν στρατιωτάκια, όλοι μαζί μαζεύαμε αυτοκόλλητα χαρτάκια με τα σήματα αθλητικών ομάδων ή με τα πρόσωπα αγαπημένων αθλητών ή ακόμα και με φιγούρες παιδικών ηρώων... Αυτές οι συλλογές υπάρχουν ακόμα στο παιδικό μου γραφείο για να θυμίζουν την παιδική αθωότητα, τα παιδικά πάρτι, από τα οποία συγκεντρώναμε και τις περισσότερες χαρτοπετσέτες, τότε που τα πάρτι γινόταν στο σπίτι και όχι σε παιδότοπους.
Εβδομάδα Θηλασμού αυτή που διανύουμε και χθες γιορτάστηκε σε όλη τη χώρα με τον Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό. Στο πλαίσιο της ημέρας αυτής έγιναν εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Και γεγονός είναι ότι οι εκδηλώσεις αυτές στις μεγάλες πόλεις, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, είναι πραγματικές γιορτές και γνωρίζουν μεγάλη απήχηση.
Όμως στις μικρότερες πόλεις, στην επαρχία, μερικά πράγματα είναι ακόμα ταμπού. Άκου εκεί να βγεις να θηλάσεις δημόσια!!! Πού ακούστηκε! Και πώς να βγάλεις το μωρό έξω στο κρύο! Λες και δεν υπάρχουν κατάλληλα ρούχα για να ντύσεις ένα μωρό! Άσε που συνήθως τα κουκουλώνουμε σαν κρεμμύδια. Αλλά ας μην ξεφεύγω από το θέμα...
Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!
Παρασκευή σήμερα και δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα χαρούμενο τραγούδι..
Σήμερα λαχταρίσαμε μια μακαρονάδα! Και επιτέλους έφτασε η ώρα που η μακαρονάδα πέρασε από το μυαλό στο πιάτο μας!
Τι καλύτερο από το να ξεκινήσουμε τη μέρα μας μουσικά και άκρως καλοκαιρινά; In the Summertime!
Κι έτσι απλά, έρχεται ο έρωτας μια μέρα στη ζωή και τα αλλάζει όλα... Γεννιούνται ήχοι και λόγια που δεν έχουν ακουστεί. Όσα δεν μπορούσες, ξαφνικά τα μπορείς. Αρκεί μόνο να αφήνεις τη ζωή να κυλήσει, μέχρι ο ίδιος να γίνεις η αγάπη...
Θυμάστε ότι τις παλιές καρέκλες δεν τις πετάμε; Είπαμε ότι μπορούμε να τις τρίψουμε, να τις βάψουμε και μετά τη μετάλλαξη να τις βάλουμε στην τραπεζαρία μας... Είπαμε επίσης ότι μπορούν να παίξουν και το ρόλο του κομοδίνου πλάι στο κρεβάτι ή να δημιουργήσουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι σε vintage εκδοχή.
