Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Μια φίλη ανακαλύπτει την ομορφιά των βιβλίων, η ανάγνωση την απορροφά, της αρέσουν όσα γράφει το βιβλίο που μόλις τελείωσε και μοιράζεται μαζί μας μερικές προτάσεις που έμειναν στη μνήμη της μαζί με μερικές σκέψεις.

Υπάρχει ένα μέρος στην Ήπειρο εξαιρετικά δημοφιλές στους απανταχού φυσιολάτρες για το μεγάλο βάθος του, τη σπάνια χλωρίδα και πανίδα του και τη μοναδική εμπειρία που προσφέρει σε όσους τολμούν να το διασχίσουν. Γεωγραφικά ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων και εντάσσεται στον Εθνικό Δρυμό Βίκου - Αώου που μαζί με τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα, αποτελούν το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου. Φυσικά μιλάμε για το φαράγγι του Βίκου, που έχει καταγραφεί στο βιβλίο Guinness ως το βαθύτερο φαράγγι στον κόσμο. Το βάθος του φαραγγιού ξεπερνάει τα 1.000 μέτρα και έχει μήκος περίπου 12 χλμ. Το διασχίζει ο Βοϊδομάτης, παραπόταμος του Αώου. Σε φήμη συναγωνίζεται το φαράγγι της Σαμαριάς.

Στο φαράγγι του Βίκου θα σας ταξιδέψουμε σήμερα.

με καλή παρέα και πίνοντας αγαπημένο ρόφημα από κακάο.

Εξαιρετική φωτογραφία πραγματικά! Το κέντρο της Αθήνας τα Χριστούγεννα του 1960. 

Πρόκειται για μια φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα από το αντίστοιχο αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Ίσως την έχετε ήδη δει..

Η άνοιξη μπήκε δυναμικά! Το πράσινο κυριαρχεί και πάλι παντού και μας αρέσει τόσο πολύ!!!

Είναι ιδανική ευκαιρία να βγούμε στη φύση, να περάσουμε χρόνο μικροί και μεγάλοι μαζί, να ανακαλύψουμε τα υπέροχα τοπία και τις ομορφιές του δάσους, τα φυτά, τις πεταλούδες...

Αν όμως όλα αυτά φαντάζουν λίγο μακρινά για σήμερα, σας έχουμε μια εξίσου ενδιαφέρουσα πρόταση.

Ώρα να χορέψουμε ξυπόλητοι!

Τον ποταμό Άρδα τον έχουμε όλοι κατά καιρούς ακούσει λόγω του φεστιβάλ νέων που λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό γνωστών καλλιτεχνών και ακόμο μεγαλύτερο αριθμό κατασκηνωτών και επισκεπτών. Μερικοί τυχεροί τον έχουμε επισκεφτεί κιόλας σε διάφορες χρονικές περιόδους αν και δυστυχώς όχι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Άλλη μια μουσική πρόταση που έφτασε στο inbox μας από μέλος της παρέας του maresei, πολύ καλοκαιρινή, πολύ "ξαπλώστρα - καφές - ακούς το κύμα να σκάει"... 

Κυριακή απόγευμα... μια καλή ευκαιρία για ησυχία και περισυλλογή με μουσική κατάλληλη για yoga και χαλάρωση!

Για μια Κυριακή γεμάτη χρώματα και χαμόγελα!

Και ενώ η βροχή, εδώ στα δυτικά της χώρας, συνεχίζεται..ας θυμηθούμε το χαρούμενο ρυθμό του συγκεκριμένου "κλασικού" τραγουδιού και την ευχάριστη διάθεση του Gene Kelly στο "Singin' in the rain" από το ομότιτλο μιούσικαλ.

Ποιος είπε ότι το πουλόβερ είναι κατάλληλο μόνο για τις καθημερινές μας εμφανίσεις; Η ανταπόκριση από την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι μας αποδεικνύει το αντίθετο.

Σιγοτραγουδώντας το "πλάθω - πλάθω κουλουράκια" φτιάξαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μπισκοτάκια κανέλας και μοιράσαμε σε φίλους και γνωστούς. Είναι νόστιμα, είναι τραγανά, είναι εύπλαστα, είναι παιχνίδι όταν έχεις και παιδιά να ασχολούνται... είναι και νηστίσιμα για όσους μπαίνουν και στο θρησκευτικό πνεύμα των ημερών. Είναι για όλους ;)

Τέσσερις ήμασταν οι μόνιμοι ανήλικοι παραθεριστές στη μικρή αυλή μας πριν πολλά πολλά χρόνια. Παίζαμε, τρώγαμε, δημιουργούσαμε διάφορα αυτοσχέδια παιχνίδια, τι γήπεδο τένις στην παραλία με συνολικό μήκος όχι πάνω από 4 μέτρα και φιλέ από παλιά υφάσματα, τι σκηνές από κουβέρτες στο μπαλκόνι, τι κεφτεδοπόλεμο με "κεφτέδες" από βρεγμένη άμμο, τι αγώνες με τα κύματα όταν καθόμασταν εκεί που σκάει το κύμα, τι στρατιωτάκια, τι τσιλίκα...

Μετά τη στιλιστική βόλτα μας στους δρόμους του Μιλάνο, συνεχίζουμε μελωδικά και ιταλικά..

Τραγουδάκι σήμερα βάλαμε; Δε βάλαμε! Οπότε ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας με τον Μichael Kiwanuka να μας ζητάει να του πούμε μια ιστορία..

Τα χρωματιστά παντελόνια είναι και φέτος μια από τις αγαπημένες μας στιλιστικές επιλογές για φρέσκες και ανάλαφρες καθημερινές εμφανίσεις. Μας αρέσουν γιατί σπάνε τη μονοτονία του λατρευτού αλλά και ελαφρώς βαρετού τζιν, γιατί δίνουν μια πιο ιδιαίτερη πινελιά στην εμφάνισή μας και γιατί μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στη φύση που πρασινίζει διαρκώς και ομορφαίνει τα τοπία γύρω μας.

Δεν μπορούν να κλείσουν οι βόλτες μας στο Σαν Φρανσίσκο, χωρίς μια εικόνα από τον ειρηνικό ωκεανό.

Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να περάσει μια μέρα διαφορετική από τις άλλες, για να σπάσει τη ρουτίνα, να νιώσει όμορφα και να χαλαρώσει; Νομίζω πως το μόνο που χρειάζεται είναι Απόφαση. Χρειάζεται να πάρει την απόφαση ότι θα αφήσει για λίγο τη βολή του, θα κουραστεί λίγο παραπάνω και θα αποδράσει, αναζητώντας ένα όμορφο μέρος, ένα τοπίο μέσα στη φύση με λίγους καλούς φίλους, μερικές λιχουδιές και άπειρη καλή διάθεση.

Η πρώτη μου απόπειρα για τη δική μου τυρόπιτα! Με έτοιμο φύλλο εννοείται!

Τουλάχιστον από εικόνα δεν πάει και πίσω ε;

Σήμερα την προσοχή μου στο pinterest τράβηξαν δυο διαφορετικά επιτοίχια ράφια σε ένα παιδικό δωμάτιο. Και ξεκινώντας από αυτά, εντόπισα μερικές ακόμα ιδέες που καθεμιά από αυτές θα μπορούσε να αποτελεί ένα ενδιαφέρον diy project για το σαββατοκύριακο. Ειδικά αυτή με τα ράφια δεν είναι ανάγκη να περιοριστεί στο παιδικό δωμάτιο. Μπορεί να βρει εφαμογή και σε άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα στο χολ.

Ας δούμε αναλυτικότερα μερικές ιδέες για το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά διάφορα μικροαντικείμενα:

Με αυτό το κομμάτι κλείνουμε τη σημερινή μέρα. Μια μουσική πρόταση που έφτασε στο mail μου και με έκανε να βλέπω και να ξαναβλέπω το βίντεο, να ακούω και να ξανακούω το κομμάτι, που το ξέρω, το έχω ακούσει σε πάμπολες διαφορετικές εκτελέσεις αλλά σε αυτή κολλησα!

Νομίζω πως αν το ακούσετε, θα κολλήσετε κι εσείς!