Maria Mena - I was made for loving you
- Κατηγορία Προτείνω
Ώρα για μουσικό διάλειμμα!
Ώρα για μουσικό διάλειμμα!
...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;
Χριστούγεννα χωρίς επίσκεψη σε χριστουγεννιάτικο χωριό γίνεται; Δε γίνεται!
Ήρθε η ώρα λοιπόν να δούμε τι συμβαίνει φέτος στον Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα. Ανταποκριτές μας; Αγαπημένοι άνθρωποι που πήγαν, είδαν και μας ενημέρωσαν, στέλνοντάς μας και το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό.
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Όπως ήδη σας είπαμε η απαραίτητη συντροφιά για τις βροχερές μέρες είναι μια κούπα τσάι και ένα καλό βιβλίο, ιδιαίτερα όταν είναι απόγευμα Κυριακής και χρειαζόμαστε λίγη χαλάρωση πριν αρχίσουν οι απαιτήσεις της νέας εβδομάδας.
Τα ταξίδια τα αγαπάμε πολύ και στην κορυφή της λίστας για το αγαπημένο μεταφορικό μέσο μάλλον έρχεται το αεροπλάνο, στο οποίο μπαίνεις και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) βγαίνεις ατσαλάκωτος.
Έτσι είναι... Όταν παίρνουμε τα βουνά και βγαίνουμε στη φύση, παίρνει το μυαλό μας αέρα και θέλουμε να φέρουμε τη φύση στο σπίτι ή έστω στο μπαλκόνι μας. Και τώρα που απ' ότι φαίνεται ήρθε για τα καλά η Άνοιξη, δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες. Για όσους το "θα φτιάξω το μπαλκόνι" είναι ακόμα στη λίστα με τα "to do", η ώρα έφτασε.
Ακόμα και αν το μπαλκόνι μας είναι μικρό, ακόμα και αν το μπαλκόνι μας είναι στενό, ακόμα και αν το μπαλκόνι μας δεν έχει ωραία θέα, ακόμα και αν δε ζούμε σε μια γραφική γειτονιά, υπάρχει πάντα το περιθώριο να φτιάξουμε το δικό μας καταφύγιο που θα μας δίνει την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μέσα στη φύση.
Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας..
Το σαββατοκύριακο έφτασε επιτέλους και είμαστε πολύ χαρούμενοι! Για δυο μέρες έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε με οτιδήποτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα! Τι καλύτερο από το να νιώσουμε δημιουργικοί αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο μας για να κάνουμε χειροποίητες κατασκευές και γιατί όχι.. να ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο post, αυτή είναι μια σούπερ επιλογή για ένα πλήρες πρωινό που σου δίνει ενέργεια για όλη την ημέρα!
Φαίνονται λαχταριστά... και είναι! Νόστιμα και αφράτα ψωμάκια για mini burgers ή για σαντουιτσάκια που μπορείτε να κουβαλάτε μαζί σας ανά πάσα στιγμή στη δουλειά, στην αγορά, στο ταξίδι και φυσικά ό,τι πρέπει για το κολατσιό των παιδιών σας στο σχολείο.
Καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω το κλασικό μυθιστόρημα "Εκατό χρόνια μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Το είχα μόνιμα στη λίστα με "τα επόμενα βιβλία που θέλω και πρέπει να διαβάσω". Μεγάλο βιβλίο, παγκόσμια φήμη, πολλές κριτικές, οι περισσότερες καλές, λίγες κακές... Ήθελα να έχω τη δική μου άποψη, διαβάζοντας ένα από τα κατά κοινή ομολογία πιο κλασικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και το διάβασα πριν λίγο καιρό.
Ακούς ραδιόφωνο και η φωνή είναι γνώριμη... αλλά το κομμάτι όχι. Ακούς δεύτερη γνωστή φωνή.
Δυο αγαπημένοι ερμηνευτές ένωσαν τις δυνάμεις τους. Αυτό που ακούς σ' αρέσει και ψάχνεις να δεις τι είναι.
Μuffins με παπαρουνόσπορο, cupcakes με μαρμελάδα δαμάσκηνο και άλλα τρία μικρά κεικάκια χωρίς πρόσθετα υλικά για όσους αγαπούν το άρωμα λεμονιού στα κέικ και δε θέλουν τίποτα να χαλάει τη γεύση του.
Ο Μάρτιος ξεκίνησε στη σελίδα μας με ένα ταξίδι αναμνήσεων στο Μιλάνο... και αφού φτάσαμε ως εκεί, κρίμα δεν ήταν να μην πάμε και λίγο παραπέρα; Καλή η πόλη, καλή η αγορά και τα ψώνια αλλά θέλαμε κάτι παραπάνω. Αδράξαμε την ευκαιρία λοιπόν και παίρνοντας το τρένο - αν και με μερικά απρόοπτα - επισκεφτήκαμε το Κόμο, την ομώνυμη λίμνη και το γραφικό χωριό Μπελάτζιο.
Μετά τους Minor Project και άλλα ευχάριστα μουσικά νέα από την πόλη της Πάτρας!
Ετοίμαζε η μητέρα τραπέζι για αγαπημένους οικογενειακούς φίλους και έβγαλε πιάτα, μαχαιροπίρουνα, ποτήρια καθημερινής χρήσης... "Μα τι τα κάνεις τα καλά σου τα σερβίτσια; Για ποιον τα κρατάς; Ποια είναι πιο επίσημη περίσταση απ' ότι αυτό το τραπέζι με φίλους; Εντάξει, μη βγάζεις τα κρυστάλλινα τα κολονάτα ποτήρια αν νομίζεις πως θα τους κάνεις να αισθανθούν άβολα, και δε χρειάζεται να βγάζεις διπλά και τριπλά πιρούνια και κουτάλια αλλά τουλάχιστον βγάλε ό,τι άλλο καλύτερο έχεις, ό,τι δεν χρησιμοποιείς συχνά. Ε πότε περιμένεις να τα χρησιμοποιήσεις"...
Την "Αμνησία" τη διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και μπήκε εξαρχής στη λίστα με τα αγαπημένα βιβλία.