Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!

Ένα χριστουγεννιάτκο στεφάνι μπορεί να κρεμαστεί στην εξώπορτα, σε μια από τις εσωτερικές πόρτες, στον τοίχο, στη βιβλιοθήκη και σε πολλά άλλα σημεία του σπιτιού, αποτελώντας μέρος της χριστουγεννιάτικης διακόσμησης.

Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.

Να ένας ωραίος τρόπος να σερβίρετε τις λιχουδιές όταν έχετε κόσμο. Τα ξύλινα πιάτα ή πλατό ή δίσκοι κοπής ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τα, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν εναλλακτικές πιατέλες σερβιρίσματος όχι μόνο σε μπυραρίες και wine bars αλλά και στο σπίτι.

Για να ξεκινήσουμε μουσικά και δυναμικά το πρώτο Σαββατοκύριακο του φθινοπώρου!

Ο χάρτης που καλύπτει έναν τοίχο του σπιτιού είναι μια ιδέα που μας αρέσει πολύ. Δίνει χρώμα στο χώρο, ιδέες για ταξίδια και μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αφορμή για άπειρες ώρες παιχνιδιού μαζί με τους φίλους μας. Βέβαια προϋποθέτει καλές γνώσεις γεωγραφίας ή έστω προθυμία για αύξηση των γνώσεων μας στο εν λόγω αντικείμενο.

Το κομμάτι αυτό όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση! Με κάνει να θέλω να ανεβάσω την ένταση και να αρχίσω να τραγουδάω μαζί με τους δύο ερμηνευτές του..

Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...

Παρασκευή σήμερα και δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα χαρούμενο τραγούδι..

Τοπίο άγριο, έρημο, μελαγχολικό για αυτοσυγκέντρωση και περισυλλογή στη Βελίκα... ή χρωματιστό, ζωντανό και ξένοιαστο καλοκαιρινό τοπίο;

Καλό μας βράδυ με jazz διάθεση!

Μπορεί η πολλή αγκαλιά να κάνει ένα παιδί να κολλήσει πάνω σου; Μπορεί η συνεχής αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά να το κάνουν να ντρέπεται και να μη θέλει να πάει σε άλλα άτομα; Μπορεί να το κάνουν να μην προσπαθεί να μπουσουλήσει, να περπατήσει, να διεκδικήσει κάτι που θέλει να πάρει; Ισχύει η άποψη των παλιότερων μανάδων, και νυν γιαγάδων, που έλεγαν ότι η πολλή αγκαλιά κάνει τα παιδιά κακομαθημένα; Και τι γίνεται με τα χέρια σου που όλη μέρα πονάνε, τη μέση σου που δεν αντέχει πια, τη στοίβα με τα ρούχα που περιμένουν ασιδέρωτα για μέρες, τα πιάτα στο νεροχύτη ή τα σκορπισμένα παιχνίδια στο πάτωμα;

Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...

Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!

Ας αυξήσουμε την ένταση για να το απολαύσουμε και ας ακολουθήσουμε την προτροπή των Minor Project:

"..I want you cool,
I want you to live your life in colors.."

Ιδέες δανεικές έγιναν η αφορμή για να αγοράσω pon pon και να ανακαλύψω πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με αυτά! Και επειδή ξετρελαθήκαμε με την ευκολία και το αποτέλεσμα μεγάλοι και μικροί σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!

Το σαββατοκύριακο έφτασε επιτέλους και είμαστε πολύ χαρούμενοι! Για δυο μέρες έχουμε το χρόνο να ασχοληθούμε με οτιδήποτε μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα! Τι καλύτερο από το να νιώσουμε δημιουργικοί αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο μας για να κάνουμε χειροποίητες κατασκευές και γιατί όχι.. να ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Σπίτι μου σπιτάκι μου... Σαν το σπίτι μου πουθενά... Εκφράσεις χιλιοειπωμένες που δηλώνουν το δέσιμό μας με το σπίτι μας, τον προσωπικό μας χώρο. Και προφανώς όχι άδικα!

Συνήθως το σπίτι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με στιγμές χαλάρωσης και θαλπωρής, αποτελεί την εστία μας, έναν χώρο γαλήνης και αρμονίας. Ωστόσο πολλές φορές επηρεαζόμαστε από τα προβλήματα, τα νεύρα και την πίεση στη δουλειά και μεταφέρουμε αυτή την αρνητική ενέργεια στον προσωπικό μας χώρο. Άλλες πάλι φορές είναι οι ίδιες οι εντάσεις στο σπίτι που κάνουν την ενέργεια του κάπως πιο βαριά. Πώς θα μπορούσαμε όμως να καθαρίσουμε όλη αυτή τη συσσωρευμένη ενέργεια; Η φύση έχει φροντίσει να μας εφοδιάσει με ένα θεραπευτικό βότανο που πολλές παραδόσεις χρησιμοποιούν ώστε να απαλλαγούμε από την αρνητική ενέργεια που ρέει στον χώρο μας.

Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα. 

Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.

Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.

Αφήνουμε τους runners και περνάμε στους riders! Και μάλιστα στους cloud riders!

Μια μουσική πρόταση είχε φτάσει εδώ και καιρό στο inbox μου και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.

Ψάχνοντάς τη, διαπίστωσα ότι ήταν το τρίτο μέρος των μουσικών βίντεο της τριλογίας FLORIAN. Τα κομμάτια της τριλογίας έχουν ακουστεί πολύ, έχουν πολλούς θαυμαστές και σήμερα ήρθε η ώρα να απολαύσουμε το πρώτο μέρος της παρέα.

Ήρθε η ώρα να φροντίσω τα λουλούδια όπως πρέπει..

Χριστούγεννα χωρίς γλυκά γίνονται; Δεν γίνονται!

Έτσι, μετά τα μελομακάρονα της Σοφίας και τα κουλουράκια κανέλας, ήρθε η ώρα για τους κουραμπιέδες της μητέρας! Το είχα υποσχεθεί άλλωστε, έναν χρόνο πριν ότι φέτος θα είμαι δίπλα της κατά την παρασκευή των παραδοσιακών γλυκών των Χριστουγέννων.

Κάποτε ήταν μόδα στα σπίτια να υπάρχει bar σε μια γωνία του σαλονιού. Κατά την άποψή μας, καλώς η τάση αυτή ξεπεράστηκε. Πολύς χώρος χαμένος και τελικά κάθε πόσο αφήνουμε τους άνετους καναπέδες στο σπίτι για να καθίσουμε σε σκαμπό;

Να και η ενδυματολογική μας πρόταση για τη σημερινή απογευματινή μας βόλτα και όχι μόνο..

Μας αρέσει... το πώς μας βρίσκετε. Μας αρέσει το τι ψάχνετε όταν καταλήγετε στο maresei. Και μας αρέσει γιατί μας βρίσκετε ψάχνοντας πράγματα που - τι άλλο; - μας αρέσουν! Μας θυμίζουν πόσο ωραία είναι η ζωή αρκεί να μπορούμε να το δούμε, πόσο μαγικές είναι οι μικρές καθημερινές απολαύσεις της, πόσο δημιουργικές οι μικρές καθημερινές έγνοιες της. Ιδού μερικά παραδείγματα αναζήτησης που οδηγούν σε μας...