Κυκλαδονήσια - Καλοκαιρινή περιπλάνηση (Μέρος 4ο)
- Κατηγορία Ταξιδεύω
Το ταξίδι συνεχίζεται λοιπόν με προορισμό την πρωταγωνίστρια του τουρισμού, την εκπληκτική Σαντορίνη. Το προφέρεις και γεμίζει το στόμα σου. Όχι, το Θήρα δε μ'αρέσει.
Το ταξίδι συνεχίζεται λοιπόν με προορισμό την πρωταγωνίστρια του τουρισμού, την εκπληκτική Σαντορίνη. Το προφέρεις και γεμίζει το στόμα σου. Όχι, το Θήρα δε μ'αρέσει.
Μετά τη Σύρο αναχωρούμε για την άλλη αρχόντισσα, την Πάρο.
Ήρθε η ώρα να σας γράψω για την καλοκαιρινή μας περιπλάνηση. Η αλήθεια είναι πως νιώθω ευτυχής που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτή την Κυκλαδοβόλτα. Με "έτρωγε" απ΄τα φοιτητικά χρόνια θα 'λεγα. Δύσκολοι οι καιροί τότε, αλλά και σήμερα ακόμη δυσκολότεροι.
...και ναι υπάρχει και αισιόδοξη όψη! Αρκεί να σηκωθούμε από τον καναπέ, να έχουμε ανοιχτούς ορίζοντες και να ψαχτούμε λίγο γύρω μας.
Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...
Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...
Όσο ο καιρός μας το επιτρέπει ακόμη, μια και η θερμοκρασία έπεσε λιγάκι αυτές τις μέρες, και στο πλαίσιο της αποτοξίνωσης από την υπερβολική κατανάλωση κρέατος των τελευταίων ημερών, τι λέτε να μαγειρέψουμε ένα από τα αγαπημένα μας όσπρια;
Αφήνουμε τους runners και περνάμε στους riders! Και μάλιστα στους cloud riders!
Μια μουσική πρόταση είχε φτάσει εδώ και καιρό στο inbox μου και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.
Ψάχνοντάς τη, διαπίστωσα ότι ήταν το τρίτο μέρος των μουσικών βίντεο της τριλογίας FLORIAN. Τα κομμάτια της τριλογίας έχουν ακουστεί πολύ, έχουν πολλούς θαυμαστές και σήμερα ήρθε η ώρα να απολαύσουμε το πρώτο μέρος της παρέα.
Θυμάστε που λέγαμε ότι δε χρειάζεται να είναι μια ειδική περίσταση για να στρώσουμε ένα ωραίο τραπέζι;
Ένα παλιό ποτιστήρι, μερικά φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, φυσικά σαν τα φρέσκα δεν έχει.., λίγη πρασινάδα, μια ωραία κορδέλα και λίγα διακοσμητικά πασχαλινά αυγά μπορούν να αποτελέσουν μια πολύ ενδιαφέρουσα σύνθεση και να κρεμαστούν στην εξώπορτα, σε ένα δωμάτιο, στον τοίχο του μπαλκονιού ή στην ιδανική περίπτωση που διαθέτουμε αυλή θα μπορούσαν να διακοσμούν το χώρο εκεί.
Άμα το μικρόβιο του δρομέα τρυπώσει μέσα σου και νιώσει τον ρυθμό, την ένταση και τη χαρά του αγώνα, δύσκολα γλιτώνεις... Κι έτσι όπου αγώνας και χαρά κι εγώ εκεί!
Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για ένα ντάκο; Είναι ένα ελαφρύ, εύκολο, γρήγορο και πάντα νόστιμο πιάτο!
O Σπύρος Παλούκης μας παροτρύνει να βάλουμε λίγη από τη μαγεία των παραμυθιών στη ζωή μας και να φτιάξουμε το δικό μας δωμάτιο των ευχών.
Κυριακή σήμερα, η μέρα είναι μπροστά μας και τι καλύτερο να την ξεκινήσουμε πολύχρωμα! Τι λέτε λοιπόν για μια ομελέτα που θα μας δώσει ενέργεια για όλη την ημέρα;
Πόσες φορές εκεί που βρίσκεστε σε μια υπέροχη παραλία, βρίσκετε βότσαλα με ιδιαίτερα σχήματα και χρώματα, με τέλειο πάχος, με τέλειο μέγεθος.. και τα μαζεύετε και τα παίρνετε στο σπίτι και λέτε ότι κάπου θα τα βάλετε, ότι θα τα χρησιμοποιήσετε για τη διακόσμηση του μπαλκονιού ή του κήπου.. και δυστυχώς πολλές φορές περνάει το καλοκαίρι και τα ξεχνάτε μέσα στην τσάντα θαλάσσης.. και όταν κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο τα εντοπίζετε, αντιλαμβάνεστε γιατί τόσο καιρό νιώθατε την τσάντα κάπως βαριά...
Για πότε ήρθε το φθινόπωρο... για πότε μπαίνει και ο τελευταίος μήνας! Σε λίγο θα αρχίσουμε το στόλισμα!
Μέχρι τότε όμως ας έχουμε έναν υπέροχο Νοέμβριο! Ας χαιρόμαστε την κάθε μέρα του μήνα! Ο καιρός κρατάει ακόμα ευτυχώς! Οι βόλτες συνεχίζονται... Ας βλέπουμε τα πράγματα θετικά και αισιόδοξα!
Μπορεί η πρωινή δροσιά να είναι καθημερινό φαινόμενο τις τελευταίες μέρες αλλά τα ανοιχτόχρωμα ρούχα δεν μπορούμε να τα αποχωριστούμε ακόμα.
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Από τα πιο ωραία τραγούδια της Νατάσσας Μποφίλιου!
Εσείς γνωρίζετε τους "Daphne and the Fuzz"; Αν όχι, ελάτε να τους γνωρίσουμε παρέα φτιάχνοντας παράλληλα μια τάρτα με φράουλες!
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Πέντε - έξι χρόνια τώρα μια από τις αγαπημένες ενασχολήσεις μου είναι η συλλογή βιβλίων, περιοδικών, σκισμένων από περιοδικά σελίδων, εκτυπωμένων από το διαδίκτυο σελίδων και γραμμένων με το χέρι σελίδων με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής!