Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...
Περπατώντας στους δρόμους και τα πάρκα του Λονδίνου συναντάει κανείς πολλές εκπλήξεις. Αλλά ποιά μπορεί να είναι πιο ευχάριστη από ένα σκιουράκι που απολαμβάνει με τόση λαχτάρα το φαγητό του;
Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.
Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ...
Φτάνοντας στις τελευταίες ημέρες του χρόνου, όλοι λίγο ή πολύ κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, κάνοντας μια ανασκόπηση των καλών και των κακών στιγμών, των στόχων που θέσαμε στην αρχή του 2012, αυτών που πετύχαμε και αυτών που εκκρεμούν ακόμη.
Για να μην αφήνουμε παραπονεμένους και τους άντρες φίλους μας, οι τρεις εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε στο Pinterest αυτή τη φορά αφορούν και τα δύο φύλα..
Με πόσους τρόπους μπορούμε να σερβίρουμε το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο; Ιδέες υπάρχουν πολλές... Όρεξη να έχουμε και φαντασία!
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε! Μας αρέσει το καλό φαγητό! Μόνο να μην το παρακάνουμε, γιατί σε κάτι τέτοιες περιπρώσεις ισχύει και το "παν μέτρον άριστον" και πρέπει που και που να δείχνουμε λίγη αυτοσυγκράτηση!
Σας είπα ότι η μουσική επένδυση της ταινίας "Οδηγός Αισιοδοξίας" μου άρεσε πολύ..
Μια και σήμερα μας ξύπνησε ευχάριστα το καλοκαιρινό αεράκι, ας ακούσουμε τη Madeleine Peyroux να μας τραγουδά για αυτό..
Πέντε διαφορετικές εμφανίσεις που τράβηξαν την προσοχή μας κατά την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο (18-23 Φεβρουαρίου).
Χθες βράδυ το σπίτι μύρισε σπιτικό ψωμί με τυρί φέτα: το αγαπημένο μας τυρόψωμο που κάθε φορά γίνεται ανάρπαστο.
Ξημέρωσε Παρασκευή! Σε αντίθεση λοιπόν με το χθεσινοβραδινό κάπως πιο μελαγχολικό κλείσιμο, σήμερα ξεκινάμε την ημέρα μας με ανεβασμένη διάθεση! Ανοίγουμε τα "φτερά" μας και "πετάμε" ακολουθώντας την προτροπή του Michael Bublé..
Με ό,τι υλικά είχαμε στο σπίτι είπαμε να αυτοσχεδιάσουμε και να ετοιμάσουμε το δυναμωτικό πρωινό που λέγαμε..
Πώς γίνεται μια πόλη, που την ακούς ή τη βλέπεις σε ταινίες και καμιά φορά την οραματίζεσαι σαν κάτι το άγνωστο, το διαφορετικό ή ως έναν ονειρεμένο προορισμό για ένα μελλοντικό ταξίδι, να αποκτά ξαφνικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον απλώς και μόνο επειδή ένας δικός σου άνθρωπος ζει πια εκεί;
Αυτές οι κολοκύθες ήταν παρατημένες και κατασκονισμένες σε ένα ξεχασμένο ράφι στο μανάβικο της γειτονιάς, ποιος ξέρει για πόσο καιρό;
Βράδιασε... Για άλλους ήρθε η ώρα για τον ημερήσιο απολογισμό, για άλλους η ώρα για χαλάρωση, για άλλους η ώρα της προετοιμασίας για το αυριανό φαγητό ή για άλλες δουλειές του σπιτιού.
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Ένα σχόλιο που άκουσα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο για τα "σαν σήμερα" περιστατικά στάθηκε η αφορμή για αυτή την αναφορά στον Bob Marley.
Αυτά τα ψωμάκια είναι τόσο αφράτα και τόσο λαχταριστά όσο φαίνονται! Είναι πεντανόστιμα και είναι ιδανικά για hot dog. Είναι εξαιρετική επιλογή για μια βραδιά με finger food.
Μπαλκόνια, λουλούδια, χρώματα και αρώματα είναι άμεσα συνδεδεμένα με την άνοιξη που έρχεται. Μπορεί βέβαια οι αλλεπάλληλες βροχές να μη συμβαδίζουν με τις ανοιξιάτικες σκέψεις μας αλλά εμείς εν αντιθέσει με τον καιρό ψάξαμε, βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε εναλλακτικές προτάσεις που μπορούν να ανανεώσουν την εικόνα του μπαλκονιού ή της αυλής σας.
Σας έχει τύχει ποτέ να σας έρχονται δάκρυα στα μάτια λόγω της έντασης της αγάπης που αισθάνεστε για κάποιον; Εμένα ναι! Αυτό το συναίσθημα που γεμίζεις ολόκληρος από μια λέξη, μια ματιά, μια κίνηση. Αυτά είναι τα δάκρυα της αγαλλίασης μάλλον!
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, θέλω απλά να μοιραστώ την ένταση αυτού του συναισθήματος. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και νιώθεις πίεση στον θώρακα, σαν κάτι να θέλει να βγει από μέσα σου. Αγκαλιά μάλλον. Κι αν αυτός λείπει δάκρυα έρχονται να με λυτρώσουν.
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
