Παιχνίδια στην παραλία και τη θάλασσα, χαμόγελα, μουσικές και άφθονες βουτιές είναι όλα όσα μας έρχονται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. Το καλοκαίρι έχει έρθει για τα καλά στη χώρα μας και ήδη οι πρώτες εξορμήσεις στις παραλίες έχουν γίνει.
Για να απολαύσουμε όμως αυτές τις χαρές της θάλασσας χωρίς να χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε δυσάρεστες καταστάσεις, πρέπει να τηρούμε ορισμένους κανόνες ασφαλείας:
Μπανάνες, μήλα, ρόδια, μανταρίνια, κάστανα... δίνουν χρώμα στην κουζίνα και πολλά θρεπτικά συστατικά στον οργανισμό μας!
Τα χειροποίητα σοκολατάκια της φίλης μας με το μανταρίνι και τα καρύδια τα θυμάστε; Φυσικά τώρα που τα μανταρίνια είναι εκτός εποχής, μπορείτε να τα φτιάχνετε χρησιμοποιώντας φλούδα και χυμό πορτοκαλιού...
Το Νίκο Μπιτζένη τον ακούσαμε λίγες μέρες πριν στο "Chemical", μετά από πρόταση ενός αγαπημένου προσώπου.
Παρασκευή μεσημέρι... λίγες ώρες πριν το πολυπόθητο σαββατοκύριακο!
Όπως σας έχουμε πει σε προηγούμενο post, αν είστε στη Θεσσαλονίκη ή σε κάποια από τις γειτονικές πόλεις μην ξεχάσετε το Open House Thessaloniki.
Έχω καιρό τώρα που ζορίζομαι στην ιδέα ότι το πάντα περιποιημένο, σουλουπωμένο, τακτοποιημένο, όμορφο, χωρίς ριχτάρια, χωρίς περιττά πράγματα σαλόνι - καθιστικό μου τείνει να γίνει παιδότοπος σε μόνιμη κατάσταση πανικού. Και δεν είναι μόνο η ιδέα, είναι και η θέα. Κάθε που φορά που βλέπω το σαλόνι τόσο ανάστατο και τόσο... πολύχρωμο, κάτι με πιάνει.
Και σκεφτείτε ότι ήμουν από αυτούς που έλεγα ότι το παιδί θα παίζει στο δικό του δωμάτιο και δε θα κουβαλάει τα παιχνίδια του στο σαλόνι αλλά στην πράξη δεν το βρήκα τόσο εύκολο (και αν εσείς το κάνατε πείτε μου πώς). Το παιδί θέλει παρέα και θέλεις και εσύ και παράλληλα πρέπει να μαγειρέψεις, να πλύνεις πιάτα, να ζεστάνεις νερό και ένα σωρό άλλες δουλειές που καλώς ή κακώς γίνονται παράλληλα με το παιχνίδι τουλάχιστον όσο το παιδί είναι μικρό και ακόμα δεν πολυπαίζει μόνο του ή όταν είναι σε αυτή την τόσο χαριτωμένη μα συνάμα τόσο κουραστική φάση που η λέξη ΜΑΜΑ βγαίνει από το στόμα του κάθε λεπτό.
To Σαββατοκύριακο είναι ιδανικό για ασκήσεις δημιουργικότητας!
Έχετε σκεφτεί να εξοπλίσετε το γραφείο σας με τις δικές σας κατασκευές;
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Αγαπημένο κομμάτι από τους Nouvelle Vague.
Σήμερα νιώσαμε την ανάγκη να ξαναγίνουμε όλοι παιδιά..
Δυστυχώς όλες οι προγνώσεις δείχνουν ότι ο καιρός δε θα μας κάνει τη χάρη αυτό το σαββατοκύριακο. Βροχές και χιόνια στα ορεινά ίσως μας κλείσουν σπίτι. Αλλά και έτσι να είναι, δε θα το βάλουμε κάτω. Είναι μια καλή ευκαιρία να το ρίξουμε σε εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, ταινίες και σίγουρα στο φαγητό...
Μπορεί να ξημέρωσε εδώ και ώρες.. μπορεί να είστε ήδη στη δουλειά ή μπορεί να κάνετε δουλειές στο σπίτι.. Ό,τι κι αν ισχύει, ένα διάλειμμα είναι απαραίτητο και αυτή τη φορά απαιτεί να κλείσετε τα μάτια και να αφήσετε το ρυθμό του νέου τραγουδιού του Απόστολου Βαλαρούτσου να σας παρασύρει...
Επιτέλους ήρθε η Άνοιξη! Ας την καλωσορίσουμε λοιπόν ρυθμικά με ένα κομμάτι που μας κάνει να θέλουμε να σηκωθούμε από τον καναπέ και να χορέψουμε..
Και ο γάμος θέλει χιούμορ και προσοχή στη λεπτομέρεια ακόμα και όταν ο χρόνος ή ο προϋπολογισμός είναι περιορισμένος.
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Αν και έχουμε φτάσει ήδη στις 21 Οκτωβρίου, ο καιρός καλά κρατά και το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε. Το χθεσινό Σάββατο είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.
Απαθανατίζοντας καλοκαιρινές στιγμές στην παραλία της Βελίκας, στα Παράλια του Ν. Λάρισας.
Τον ποταμό Άρδα τον έχουμε όλοι κατά καιρούς ακούσει λόγω του φεστιβάλ νέων που λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό γνωστών καλλιτεχνών και ακόμο μεγαλύτερο αριθμό κατασκηνωτών και επισκεπτών. Μερικοί τυχεροί τον έχουμε επισκεφτεί κιόλας σε διάφορες χρονικές περιόδους αν και δυστυχώς όχι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.
Πού θα θέλατε να βρίσκετε απόψε;
Εμείς ονειρευόμαστε έναν βραδινό περίπατο στην πανέμορφη Πράγα. Μόλις παραλάβαμε φωτογραφίες από τον ανταποκριτή μας εκεί και το μυαλό ταξιδεύει στην υπέροχη πόλη.
...πες μου όμως, πώς τακτοποιεί κανείς τον ψυχικό του κόσμο, πώς τα καταφέρνει να ισορροπεί μέσα στα χαρτάκια και τα προγράμματα όταν συναντά στο διάβα του σπίτια σαν αυτό;
