Πώς να οργανώσετε τον χώρο με τα υλικά για τα DIY projects σας
- Κατηγορία Προτείνω
Για όσους αγαπούν τις χειροτεχνίες, τη ζωγραφική, τη ραπτική και κάθε άλλη τέχνη, ένα πρώτο βήμα για την επιτυχία των προσπαθειών είναι η σωστή οργάνωση.
Για όσους αγαπούν τις χειροτεχνίες, τη ζωγραφική, τη ραπτική και κάθε άλλη τέχνη, ένα πρώτο βήμα για την επιτυχία των προσπαθειών είναι η σωστή οργάνωση.
Η άνοιξη μπήκε δυναμικά! Το πράσινο κυριαρχεί και πάλι παντού και μας αρέσει τόσο πολύ!!!
Είναι ιδανική ευκαιρία να βγούμε στη φύση, να περάσουμε χρόνο μικροί και μεγάλοι μαζί, να ανακαλύψουμε τα υπέροχα τοπία και τις ομορφιές του δάσους, τα φυτά, τις πεταλούδες...
Αν όμως όλα αυτά φαντάζουν λίγο μακρινά για σήμερα, σας έχουμε μια εξίσου ενδιαφέρουσα πρόταση.
Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.
Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.
Μετά τη βόλτα μας στο Notting Hill, ήρθε η ώρα να περπατήσουμε παρέα και στο Covent Garden, την περιοχή που ξεχώρισα στο Λονδίνο.
Είναι κάποιες φορές που νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο ωραιότερο μέρος του κόσμου. Ότι είσαι τη σωστή στιγμή στο σωστό σημείο. Αισθάνεσαι απέραντη γαλήνη, ηρεμία, νιώθεις πως το μυαλό αδειάζει, πως οι μπαταρίες σου γεμίζουν. Ξέρεις τότε ότι έχεις κάνει τη σωστή απόδραση, το διάλειμμα από την καθημερινότητα που σε γεμίζει με δύναμη για να αντιμετωπίζεις με υπομονή και αισιοδοξία το άγχος και τα ζητήματα της καθημερινότητας.
Πέρυσι είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να βρεθούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα downhill στη Βασιλίτσα Γρεβενών, όπου οι αθλητές μας πρόσφεραν σπουδαίο θέαμα και αφορμή για πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αυτό το τελευταίο έγινε η αιτία να γνωρίσουμε (αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός μας γνώρισε) έναν εκ των διοργανωτών του αγώνα σε μια επόμενη επίσκεψη μας στο χιονοδρομικό κέντρο. Και κουβέντα στην κουβέντα μας έπεισε - δε δυσκολεύτηκε και πολύ - να παρευρεθούμε και στο φετινό αγώνα για νέες φωτογραφίες.
Η ευτυχία μας πηγάζει από την αναγνώριση όσων διαθέτουμε στη ζωή μας. Δε βασίζεται σε αυτά που δεν έχουμε και θέλουμε να αποκτήσουμε και δεν πρέπει να εξαρτάται από αυτά ή έστω μόνο από αυτά. Και να θυμάστε ότι η ευτυχία μας εξαρτάται σε πολύ σημαντικό βαθμό από τις δικές μας επιλογές.
Σήμερα έχουμε πρόταση για ολόκληρο το γεύμα σας! Σαλάτα για ορεκτικό, πατατούλες φούρνου σαν τηγανιτές και ζουμερές κοτομπουκιές παναρισμένες και μαγειρεμένες στο φούρνο. Δεν ξέρω αν πρόκειται για φαγητό σαββατοκύριακου αλλά είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για να φάμε καλά στο σπίτι, ικανοποιώντας την ανάγκη μας για το λατρεμένο fast food, χωρίς να παίρνουμε τις αμέτρητες θερμίδες και τα λιπαρά του (αν και αυτά χρειάζονται κάθε τόσο).
Κυριακή μεσημεράκι σε καλούν για τσιπουράκι.. Όχι δε λες, αφού το θες.. Παίρνεις το κατιτίς σου και ξεκινάς.. Και εκεί που νομίζεις ότι θα φας, θα πιεις, θα πεις... και θα γυρίσεις σπίτι μ' άδεια χέρια και ίσως με βαρύ απ' το ποτό κεφάλι... Γυρνάς με τι;
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Μέρες τώρα η πραλίνα φουντουκιού τριγυρίζει στο μυαλό μου. Είτε πάνω σε μια φέτα ψωμί είτε ανάμεσα σε δύο μπισκότα σε μορφή σάντουιτς είτε σε μια απλή κουταλιά γλυκού ή ενίοτε και σούπας έρχεται αρχικά στο μυαλό μου και στη συνέχεια στο πιάτο μου!
Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.
Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.
Αυτές τις μέρες που θα κάνουμε τις βόλτες μας εν όψει των Χριστουγεννιάτικων αγορών, σίγουρα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας ένα φαρμακείο. Είναι λοιπόν ευκαιρία να το επισκεφθούμε και να πάρουμε ένα κουτί "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου", συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε όλο τον κόσμο.
Πόσο σε ευχαριστώ που κάθε φορά που παρασύρομαι και γεμίζω το στομάχι μου παραπάνω από όσο αντέχει, έρχεσαι στο νου μου εσύ... σε πίνω και διώχνεις μακριά το φούσκωμα και τη δυσπεψία... Ελπίζω να μη μου λείψεις ποτέ!
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Για διαφορετικές γλάστρες έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. Οι επιλογές είναι πολλές αν σκεφτούμε μερικά αντικείμενα αλλιώς.