Σάλτσμπουργκ: Σαν παλιά καρτ ποστάλ
- Κατηγορία Ταξιδεύω
Σάλτσμπουργκ, Αυστρία
Σάλτσμπουργκ, Αυστρία
Ένα μουσικό διάλειμμα για να "ταξιδέψουμε" στις καλοκαιρινές μας αναμνήσεις..
Έτσι, για να νιώσουμε πριγκίπισσες σήμερα..
Αυτή η σάλτσα μανιταριών είναι η καλύτερη που έχει κάνει. Δε μαγειρεύει συχνά ούτε μεγάλη ποικιλία φαγητών. Ωστόσο, για όσα κουβαλάει από το δάσος ή από τη θάλασσα, θέλει να έχει άποψη. Και δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνει ο ίδιος στην κουζίνα προσπαθώντας πάντα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ειδικά με τα μανιτάρια, θέλει πάντα να κάνει μια σάλτσα καλύτερη από την προηγούμενη. Κάθε φορά εξελίσσει τη συνταγή του και προσπαθεί να μας καταπλήξει.
Γεγονός είναι ότι τα καταφέρνει πολύ καλά. Αυτή τη φορά όμως η σάλτσα μανιταριών που έφτιαξε είναι απίθανη! Και συνδυάζεται υπέροχα με ζυμαρικά.
Πόσες προειδοποιητικές πινακίδες βλέπουμε στο δρόμο όταν οδηγούμε; Να μην υπερβαίνουμε τα όρια ταχύτητας, να κρατάμε ασφαλή απόσταση, να μη μιλάμε στο κινητό όταν οδηγούμε... Πόσες φορές ακούμε για ατυχήματα που προκλήθηκαν όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην προσπάθειά του να πιάσει το κινητό, να στείλει ένα μήνυμα, να αλλάξει CD κτλ; Και πόσο τα έχουμε συνηθίσει όλα αυτά και δε δίνουμε την πρέπουσα προσοχή;
Και επειδή είπαμε ότι κάποιοι και κάποιες θα μείνουμε στην πόλη το σαββατοκύριακο, ο καιρός θα είναι αρκετά δροσερός και η πόλη σίγουρα πιο άδεια από τις καθημερινές, τι θα λέγατε να κάνουμε μια ποδηλατοβόλτα;
Καλημέρα και καλό μας σαββατοκύριακο!
Περιμένουμε τις προτάσεις για τις αποδράσεις του Σαββατοκύριακου! Δείτε περισσότερα:
Ήρθε η άνοιξη.. Βγαίνει ο ήλιος.. Φοράμε ανοιξιάτικα.. Τρέχουμε στη θάλασσα.. Κρύβεται ο ήλιος.. Μένουμε στο σπίτι.. Αρνούμαστε να φορέσουμε χειμωνιάτικα..
Και τι να φορέσουμε;
Μετά το χθεσινό post για τη Θεσσαλονίκη και την επιλογή της από το National Geographic ως έναν από τους καλύτερους προορισμούς του 2013, συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το βιβλίο "Το Νήμα" της Victoria Hislop.
Μια και σήμερα τα παραμύθια έχουν την τιμητική τους, ας κλείσουμε την ημέρα μας μουσικά με τα παραμύθια του Cayetano.
Επαγγελματίας από το σπίτι ή ερασιτέχνης blogger ή θέλω απλώς έναν χώρο να κάθομαι στον υπολογιστή μου ή να διαβάζω και δε μ' αρέσει ο καναπές, ένα γραφείο στο σπίτι το χρειάζεσαι. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αρκετό χώρο; Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις μια δική σου γωνιά απομόνωσης, αυτοσυγκέντρωσης κι εργασίας;
Η εβδομάδα μας ξεκινά μουσικά με τα αποτελέσματα των βραβείων Grammy, που αποτελούν το σημαντικότερο γεγονός της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.
Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ακόμα ένα βουνό... και ένα φαράγγι...
Τι κι αν φέτος η άνοιξη μας κάνει τη δύσκολη; Τι κι αν οι βροχές δε λένε να μας ξεχάσουν; Είδαμε δυο μέρες με λίγο καλύτερο καιρό και μια που δεν μπορούσε να μας κρατήσει το σπίτι, αναζητήσαμε μια διαδρομή, μια ορεινή περιπλάνηση, μια κορυφή βουνού, να πάρουμε τη δόση μας... Και κάπως έτσι τέλος Μαρτίου του '15 ανεβήκαμε για άλλη μια φορά στον Μπούρινο.
ΠΡΩΤΟΝ, πρόκειται ίσως για την πιο νόστιμη εκδοχή κοτόπουλου
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, πόσο μαγικό συστατικό είναι η λιαστή ντομάτα (την οποία μέχρι σχετικά πρόσφατα δε συμπαθούσα καθόλου)
ΤΡΙΤΟΝ, δε θέλει πολύ χρόνο... γι αυτό τολμήστε τη συνταγή αυτή οπωσδήποτε!
Ας βάλουμε μια άνω τελεία σε ό,τι μας απασχόλησε σήμερα κι ας χαλαρώσουμε. Η Νατάσσα Μποφίλιου μπορεί να μας βοηθήσει σε αυτό.
Σιγοτραγουδώντας το "πλάθω - πλάθω κουλουράκια" φτιάξαμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μπισκοτάκια κανέλας και μοιράσαμε σε φίλους και γνωστούς. Είναι νόστιμα, είναι τραγανά, είναι εύπλαστα, είναι παιχνίδι όταν έχεις και παιδιά να ασχολούνται... είναι και νηστίσιμα για όσους μπαίνουν και στο θρησκευτικό πνεύμα των ημερών. Είναι για όλους ;)
Τραγουδάκι σήμερα βάλαμε; Δε βάλαμε! Οπότε ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας με τον Μichael Kiwanuka να μας ζητάει να του πούμε μια ιστορία..
Πόσο συχνά περπατάμε στο δρόμο και βλέπουμε κάτω χαρτιά μικρά και μεγάλα, πακέτα από τσιγάρα και τσίχλες, γόπες και παντός τύπου σκουπίδια;
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.