Ο χρόνος προχωράει ακάθεκτος (δεν μπορούσε να κρατάει λίγο παραπάνω το καλοκαίρι;) και αισίως μπαίνουμε στον Αύγουστο! Τελευταίος και για πολλούς, ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού! Ειδικά αν είναι ο μήνας που ξεκινούν οι διακοπές μας...
Εμείς τον υποδεχόμαστε ρομαντικά, νοσταλγικά, καλοκαιρινά με ένα θαλασσινό τοπίο που θα κοσμεί την επιφάνεια εργασίας μας για 30 (ημέρες) και σήμερα!
Σάββατο σήμερα.. Ευκαιρία για πρωινό στο μπαλκόνι, όσο ακόμα κρατάει ο καιρός.
Με ένα πολύ ωραίο τραγούδι των Mumford & Sons κλείσαμε τη χθεσινή μας μέρα και με ένα εξίσου ωραίο τραγούδι επιλέξαμε να ανοίξουμε τη σημερινή.
Με αφορμή τη χθεσινή έκπληξη το μυαλό μας ακόμη ταξιδεύει στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται!
..για την παρέα στην Αθήνα είναι το 2014 να δούμε όλες τις ταινίες του Woody Allen!
Και η αντίστροφη μέτρηση ήδη ξεκίνησε..
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Οι γιορτές ποτέ δεν είναι αρκετές.. H πρώτη μέρα στη δουλειά πέρασε, αλλά η αίσθηση αυτή παραμένει! Aς τη ντύσουμε λοιπόν μουσικά με τους Nouvelle Vague να μας τραγουδούν "Just can't get enough"..
Βλέποντας την ταινία "Ψαρεύοντας Σολομούς στην Υεμένη" είπα να πειραματιστώ και να δοκιμάσω να φτιάξω ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα ζυμαρικών! Η ταινία να σας πω την αλήθεια ήταν μέτρια, αλλά τουλάχιστον η προσπάθεια στην κουζίνα στέφθηκε με επιτυχία!
Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.
Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!
ή αλλιώς ο λόγος που χάθηκα τον τελευταίο καιρό. Ετοιμασίες για τη βάπτιση της μικρής μας!
Βασικός μας άξονας οι παστέλ αποχρώσεις σε ροζ, λιλά, κίτρινο και βεραμάν. Και παρόλο που ήταν μια βάπτιση σε οικογενειακό κύκλο, η λόξα της μαμάς δεν την αφήνει σε ησυχία :) Έπρεπε να απαρνηθώ τον (έτσι κι αλλιώς λιγοστό) ύπνο μου για μερικές νύχτες και να απορρίψω οποιαδήποτε πιθανότητα χαλάρωσης μέσα στη μέρα για να είναι όλα όπως τα είχα φανταστεί. Φυσικά ήθελα να επιμεληθώ προσωπικά πολλά από τα στοιχεία της βάπτισης! Όλα αν ήταν δυνατόν... που δεν ήταν.
Έτσι, πολύτιμη ήταν η συμβολή του V. που σχεδίασε το "Μ" μας και της αγαπημένης artmania που μεγαλούργησε με τις ξύλινες δημιουργίες της. Εντάξει έκανα κι εγώ μερικά πράγματα, βρήκα τα χρώματα, πήρα κορδέλες, αν και πιο πολλές φρόντισε να προμηθευτούμε η κουμπαρούλα και νονά του Φίλιππου, παρήγγειλα του πουγκιά, τα κουφέτα και γενικώς έκανα τη ...συναρμολόγηση. Κι έκανα και πολλές εκπτώσεις στις αρχικές μου προσδοκίες :(
Μια γεύση από όσα ετοίμασα...
Τελευταία μιλήσαμε αρκετά για γυναικεία μόδα. Ξεχωρίσαμε και σας παρουσιάσαμε 3 προτάσεις για καθημερινές εμφανίσεις από την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο, 6 προτάσεις από την εβδομάδα μόδας στο Λονδίνο και άλλες 6 από την εβδομάδα μόδας στη Νέα Υόρκη, σύνολο 21 εμφανίσεις για να πάρετε ιδέες και να ανανεώσετε και εσείς και εμείς μαζί το στιλ μας. Έχουμε βέβαια να σας παρουσιάσουμε και τις street style εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε από την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι, αλλά θα γίνει και αυτό.
Πλησιάζοντας στην καρδιά του Φθινοπώρου και στο κλίμα του σημερινού καιρού..
Μέρες τώρα έρχονται στο μυαλό μου κάθε τόσο δυο τρεις στίχοι από ένα ποίημα που αγαπώ πολύ. Και όλο έλεγα ότι θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να το ξαναδιαβάσω και όλο το αμελούσα. Σήμερα, όμως, βλέποντας απ' το πρωί ότι η Ποίηση τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο, μια που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, δεν μπόρεσα να το αναβάλω άλλο. Διάβασα τη "Μαρίνα των Βράχων" ξανά και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας.
Ένα τρομερό γεγονός συνέβη το βράδυ της Παρασκευής στα Τρίκαλα!
Ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και δε βαριέμαι ν' ακούω... Ένα τραγούδι για να ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα μας.
Φτάνοντας η ώρα εκείνη που έχουμε πια γυρίσει σπίτι, ακούμε ατμοσφαιρική μουσική, χαλαρώνουμε, σκεφτόμαστε τις στιγμές της ημέρας που οδεύει πια προς το τέλος της και τις υποχρεώσεις της επόμενης μέρας και μέσα σ' όλα, έχουμε να ετοιμάσουμε και τα ρούχα... Τι θα φορέσουμε αύριο;
Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!
Η ομάδα είναι η δύναμη, τα μέλη της είναι οι συνοδοιπόροι μας στην αναζήτηση της ιδέας, στην υλοποίηση ενός πλάνου, στην επίτευξη ενός στόχου.
Ο πρόλογος για αυτό το βίντεο θα μπορούσε να συνοψιστεί στην παρακάτω φράση:
Ξεγνοιασιά έστω και για λίγα λεπτά; Αξία ανεκτίμητη!
Η Σαντορίνη, το πιο ιδιαίτερο, το πιο χαρακτηριστικό νησί της Ελλάδας, λόγω της ηφαιστειογενούς της προέλευσης και της απαράμιλλης ομορφιάς της, μαγεύει κάθε επισκέπτη και κερδίζει το ενδιαφέρον κάθε φωτογράφου. Είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς διακοπών για πολύ μεγάλη μερίδα τουριστών. Τα γραφικά σοκάκια, η Καλντέρα, η πανέμορφη Οία, το υπέροχο ηλιοβασίλεμα δημιουργούν εικόνες και αναμνήσεις που μένουν ανεξίτηλες στο μυαλό των περισσότερων επισκεπτών.
Ας κλείσουμε την ημέρα μας με τον μοναδικό Robbie να μας ταξιδεύει σε έναν τόπο κάπου πέρα από τη θάλασσα..
Σας έχει συμβεί να θέλετε κάτι συγκεκριμένο είτε αντικείμενο είναι αυτό είτε ρούχο και να μην το βρίσκετε έτσι όπως το θέλετε όσο απλό κι αν είναι αυτό;
Αυτό συνέβη και σε μας συν την όρεξη για δημιουργία και οδηγηθήκαμε στην κατασκευή μιας πρωτότυπης βιβλιοθήκης που ταιριάζει στον χώρο μας, όπως και σε πολλούς θεωρώ λόγω μεγέθους, αλλά και στην "υψηλή" αισθητική που μας κατέχει.
