Ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι που μας αρέσει πολύ!

Τα λόγια είναι περιττά γι αυτό το τραγούδι...

Πότε πέρασαν τα χρόνια; Πότε έγινε ο μεγάλος αδερφός; Πότε έγινε αντρούλης; Που βέβαια δε θέλει να τρώει μόνος του και θέλει πιο πολλές αγκαλιές από ποτέ. Που είναι ο λατρεμένος όλων μας και μας παίρνει κάθε μέρα τα μυαλά όλο και περισσότερο... Δεν προλαβαίνω να σημειώνω ατάκες.

Έκλεισε τα 3! Και φυσικά κάναμε πάρτι! Το περίμενε πως και πως άλλωστε!

Σπίτι μου σπιτάκι μου... Σαν το σπίτι μου πουθενά... Εκφράσεις χιλιοειπωμένες που δηλώνουν το δέσιμό μας με το σπίτι μας, τον προσωπικό μας χώρο. Και προφανώς όχι άδικα!

Συνήθως το σπίτι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με στιγμές χαλάρωσης και θαλπωρής, αποτελεί την εστία μας, έναν χώρο γαλήνης και αρμονίας. Ωστόσο πολλές φορές επηρεαζόμαστε από τα προβλήματα, τα νεύρα και την πίεση στη δουλειά και μεταφέρουμε αυτή την αρνητική ενέργεια στον προσωπικό μας χώρο. Άλλες πάλι φορές είναι οι ίδιες οι εντάσεις στο σπίτι που κάνουν την ενέργεια του κάπως πιο βαριά. Πώς θα μπορούσαμε όμως να καθαρίσουμε όλη αυτή τη συσσωρευμένη ενέργεια; Η φύση έχει φροντίσει να μας εφοδιάσει με ένα θεραπευτικό βότανο που πολλές παραδόσεις χρησιμοποιούν ώστε να απαλλαγούμε από την αρνητική ενέργεια που ρέει στον χώρο μας.

Ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα το θέμα του φετινού TEDxThessaloniki και όπως σας είχαμε υποσχεθεί φροντίζουμε για την ενημέρωσή σας. Το φετινό θέμα μας αρέσει πολύ και μας εκφράζει ακόμη περισσότερο..

Έτσι, για να νιώσουμε πριγκίπισσες σήμερα..

Ένα από τα τραγούδια που αγαπώ να ακούω... "Rose Garden" από τη Lynn Anderson.

Η πόλη της Καστοριάς αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μας προορισμούς κάθε φορά που έχουμε ευκαιρία για εξορμήσεις. Είναι μια ιδιαίτερα γραφική πόλη, που διατηρεί το στοιχείο της παράδοσης έντονο και ξεχωρίζει για τα υπέροχα διατηρητέα κτίρια, τη λίμνη, τα σοκάκια της... Κάθε φορά που βρισκόμαστε εκεί, ανακαλύπτουμε πανέμορφες γωνιές και φυσικά δεν παραλείπουμε να περπατήσουμε πλάι στη λίμνη.

Το απόγευμα της Τσικνοπέμπτης είναι εδώ και μια που πλησιάζει η ώρα που θα βγούμε μια βόλτα... ας ανεβάσουμε τη διάθεσή μας και ας αφεθούμε στο ρυθμό του χαρακτηριστικού αυτού χορευτικού κομματιού που για τους περισσότερους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την περίοδο του καρναβαλιού!

Η ευκαιρία για νέες χιονοβόλτες στα Γρεβενά δόθηκε απρόσμενα και χρονικά πολύ κοντά με την πρώτη, οπότε δεν είναι να την χάνεις. Μέσα Φλεβάρη, καιρός ανοιξιάτικος, το βράδυ πανσέληνος και νύχτα ακόμη ξεκίνησα για τα ψηλά. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι μια ανάβαση στο ύψωμα Αννίτσα, απέναντι κατά κάποιο τρόπο από τη Βασιλίτσα και τον Σμόλικα, θα έδινε την ευκαιρία να θαυμάσεις ταυτόχρονα την ανατολή του ηλίου και τη δύση του φεγγαριού και όχι μόνο. Ο καθαρός ουρανός προσφέρεται για φωτογραφίες και αγνάντεμα.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις! Έξι εικόνες; 

Καλή η Βουδαπέστη είτε το πρωί είτε το βράδυ, καλή και η Πράγα... αλλά και τα Τρίκαλα με τον Μύλο των Ξωτικών έχουν μεγάλη πέραση τα τελευταία δύο χρόνια.

Ο καιρός όλο και βελτιώνεται και μπορούμε σιγά σιγά να φέρουμε τα πουκάμισά μας στο προσκήνιο αναδεικνύοντάς τα!

Χρειάζεστε όρεξη, είκοσι λεπτά από το χρόνο σας συμπεριλαμβανομένου του πλυσίματος των σκευών, και χώρο στην κατάψυξη... Α! Και μερικά απλά υλικά.

Δείτε τα:

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου σήμερα και πολλές και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί σε πολλές πόλεις της Ελλάδος. Αναζητήστε τις.

Τώρα βέβαια θα πείτε ότι πίτσα και δίαιτα δε συνδυάζονται.. Αλλά αν έχεις βάλει στόχο να χτίσεις κορμί μέχρι το καλοκαίρι ή έστω να χάσεις τα δυο -  τρία κιλά που σου άφησε πεσκέσι ο χειμώνας, και αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις ένα μικρό συμβιβασμό στη γεύση και την απόλαυση, προκειμένου να μη στερηθείς την αγαπημένη σου πίτσα, τότε ναι, συνδυάζονται. 

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται! Κι όταν ξεκινάμε με τέτοιο καφέ, τι άλλο να θέλουμε;

Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά. 

Μια μουσική καλημέρα θα πούμε σήμερα για να ξεκινήσει η μέρα μας με θετική διάθεση.

Το τραγούδι που ακούμε είναι η νέα δουλειά του τραγουδοποιού και ερμηνευτή Γιώργου Γελαράκη. Ήρθε η ώρα να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να απολαύσουμε το κομμάτι.

Σπιτικό Cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο..

Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε ακόμα ένα βουνό... και ένα φαράγγι...

Ας χαθούμε στο Άμστερνταμ... 

Είπαμε, ο Όλυμπος είναι το... βουνό. Πανέμορφος, ρομαντικός, απολαυστικός, ελκυστικός αλλά συνάμα και τρομακτικός κι επικίνδυνος, αν δεν τον σέβεσαι. Όσο ανεβαίνεις και τον επισκέπτεσαι, άλλο τόσο σε τραβάει να ξαναπάς. Απ' όπου και να τον βλέπεις, στέκεται καμαρωτός και σε καλεί... Φαίνεται από διάφορα σημεία της χώρας, καθ' ότι "αρχηγός" των βουνών. Οπότε, αν νιώθεις όπως κι εμείς, δε χάνεις ευκαιρία να τον επισκεφθείς.

Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.

Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.