Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα την ταινία All the invisible children. Επτά διαφορετικές ταινίες μικρού μήκους για τη ζωή επτά διαφορετικών παιδιών από όλες τις γωνιές του πλανήτη.

Ένα πολύ ευχάριστο μουσικό ξεκίνημα για τη σημερινή μέρα!

Τα γυάλινα βάζα που έχουμε στο σπίτι για την αποθήκευση των τροφών μπορούν να έχουν άλλη μία χρήση. Μπορούν να γίνουν και πολύ όμορφα κηροπήγια που θα μας κρατάνε συντροφιά τις καλοκαιρινές νύχτες στο μπαλκόνι ή την αυλή.

Ο Μάρτιος ξεκίνησε στη σελίδα μας με ένα ταξίδι αναμνήσεων στο Μιλάνο... και αφού φτάσαμε ως εκεί, κρίμα δεν ήταν να μην πάμε και λίγο παραπέρα;  Καλή η πόλη, καλή η αγορά και τα ψώνια αλλά θέλαμε κάτι παραπάνω. Αδράξαμε την ευκαιρία λοιπόν και παίρνοντας το τρένο - αν και με μερικά απρόοπτα - επισκεφτήκαμε το Κόμο, την ομώνυμη λίμνη και το γραφικό χωριό Μπελάτζιο.

Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.

Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!

Κλείνουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση.. αφήνοντας τον Bryan Adams να μας ταξιδέψει στο καλοκαίρι του '69..

Ο Μύλος των Ξωτικών ανοίγει τις πύλες του και ξεκινά τη λειτουργία του σήμερα, 29 Νοεμβρίου 2013, ξετυλίγοντας ένα υπέροχο χριστουγεννιάτικο παραμύθι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Όσο ο χειμώνας κρατάει γερά, μπορεί οι γάμοι να μην είναι συχνό φαινόμενο αλλά πάντα μετά τις γιορτές ξεκινά η περίοδος της αναζήτησης ειδών γάμου. Μελλοντικές νύφες και κουμπάρες ξεκινούν τις έρευνες για νυφικό, στολισμό, μουσική κτλ κτλ... Είναι μακριά η λίστα...

Είναι μια μεγάλη αλήθεια!

Τα πανηγύρια στο νησί με αφορμή τον εορτασμού του 15Αύγουστου ήταν πολλά και μάλιστα 3ήμερα (14-16.08). Εμείς ανήμερα της γιορτής αποφασίσαμε να επισκεφθούμε ένα από τα μεγαλύτερα, κατά τα λεγόμενα των ντόπιων, αυτό στο Πυργί.

Η φωτογραφία είναι πρόσφατη και μου άρεσε πολύ! Ένα νεογέννητο ορτυκάκι! Τόσο μικρό!

Η εβδομάδα μας ξεκινά μουσικά με τα αποτελέσματα των βραβείων Grammy, που αποτελούν το σημαντικότερο γεγονός της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.

Σήμερα νιώσαμε την ανάγκη να ξαναγίνουμε όλοι παιδιά..

Το κομμάτι αυτό όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση! Με κάνει να θέλω να ανεβάσω την ένταση και να αρχίσω να τραγουδάω μαζί με τους δύο ερμηνευτές του..

Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με μουσικές αναζητήσεις.. και συνεχίστηκε με ευχάριστες εκπλήξεις..

Το σαββατοκύριακο που πέρασε δε θέλαμε να μείνουμε σπίτι. Ο καιρός ήταν τόσο καλός, μύριζε καλοκαίρι, εμείς είχαμε καιρό να ξεκουνηθούμε από τη βάση μας, είχαμε δυο μέρες και κάτι αν ξεκινήσεις από το απόγευμα της Παρασκευής να τις γεμίσουμε διαφορετικά και αδράξαμε την ευκαιρία.

Λόγω των προγραμματισμένων εκδηλώσεων και του δεσμού μας με την περιοχή, κινηθήκαμε προς τα παράλια Λάρισας. Εκεί διοργανώθηκαν δύο εκδηλώσεις, η Γιορτή Μανιταριού στο Σκλήθρο και η Γιοργή Κάστανου στη Σκήτη. Πρόκειται για χωριά της Λάρισας που στη μετά τον Καλλικράτη ανήκουν στο Δήμο Αγιάς.

Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην περιοχή από το Σκλήθρο, αφού αυτό επισκεφτήκαμε πρώτο.

Ας ακούσουμε παρέα τη Melanie Pain να μας τραγουδάει "Dancing with myself". Την Παρασκευή που μας πέρασε βέβαια, χορέψαμε όλοι μαζί με την Παριζιάνικη μπάντα στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Οι μικρές περιπέτειες είναι η χαρά της ζωής, είναι βασική προϋπόθεση για τις στιγμές που μένουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας.

Eσείς πόσες αγκαλιές χαρίσατε σήμερα;

Δυο νέοι καλλιτέχνες, δυο πολύ ωραίες φωνές τραγουδούν μαζί ένα τραγούδι που μπορεί να ανεβάσει την απογευματινή μας διάθεση!

Φέτος στις διακοπές μπορεί να διάβασα μόνο τρία βιβλία αλλά πέτυχα διάνα στις επιλογές μου! Τρία βιβλία... ένα κι ένα!

Ομολογώ πως γενικά τρία βιβλία για μένα είναι λίγα, πολύ λίγα! Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, με τον Φίλιππο και την μπέμπα να κοιμούνται ελάιχστα μέσα στη μέρα, η εξοικονόμηση έστω και δέκα λεπτών δικών ΜΟΥ πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα, ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση!

Μα πόσο μ'αρέσει αυτό το κομμάτι. Κάθε φορά που το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση.

It's wonderful! Έτσι δεν είναι;

Ως παιδιά κάνατε καραβάκια;

Ίσως ήταν ένα από τα πρώτα έργα τέχνης που κάναμε με χαρτί ή που μας τα έκαναν οι μεγάλοι και κοιτούσαμε με το στόμα ανοιχτό!