Για άλλη μια χρονιά το τραπέζι των Χριστουγέννων ήταν μια απόλυτα οικογενειακή υπόθεση. 

Έχουμε ξαναπεί ότι το όμορφο, άνετο και φιλόξενο σπίτι φαίνεται από την είσοδο του. Πράγματι η διαμόρφωση του χώρου αυτού αντικατοπτρίζει το ύφος και το στιλ του σπιτιού αλλά και την αύρα των κατοίκων του. Τι θα λέγατε λοιπόν με το άνοιγμα της εξώπορτας να μπαίνετε στο κλίμα του καλοκαιριού;

Να σου η μητέρα χθες το απόγευμα, σκάει μύτη με ένα πιάτο γεμάτο αλμυρές πλεξούδες! Έτσι μου τις ονόμασε, έτσι σας τις παρουσιάζω.

Αυτή την Παρασκευή ας ξεκινήσουμε την ημέρα μας με τη φετινή συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, που εξασφάλισε για δέκατη συνεχόμενη φορά, από το 2004 που διοργανώθηκε για πρώτη φορά ημιτελική βραδιά, ότι η Ελλάδα θα είναι στον τελικό της διοργάνωσης.

Mια μουσική καλημέρα για μια όμορφη μέρα και μια καλή ζωή!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα με ένα χρωματιστό και θρεπτικό πρωινό για να ξεκινήσουμε με ενέργεια το 2ο μισό του Ιουλίου!

Η πρόσκληση του προέδρου των μανιταρόφιλων Θεσσαλίας για μανιταρο - αναγνωρίσεις και συλλογή μανιταριών στα Περτουλιώτικα Λιβάδια στον Κόζιακα την Κυριακή 13/4/14, αποτέλεσε την αφορμή για μια όμορφη εκδρομή και συνάντηση πολλών μανιταρόφιλων. Έτσι "όλοι οι δρόμοι" οδηγούσαν στα ορεινά των Τρικάλων, στη δημοφιλή περιοχή του Περτουλίου και στα καταπληκτικά λιβάδια του. Οι ομορφιές απ' όπου και αν ανέβαινες καταπληκτικές, το ελατοδάσος που διαχειρίζεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μοναδικό, οι Κορυφές του Κόζιακα κάτασπρες και στις 10.30π.μ. όλοι εκεί.

Μπουφές χωρίς αλμυρά εδέσματα γίνεται;

Ρομαντικό, νεανικό, αισιόδοξο... Και με στίχους τόσο ταιριαστούς με τη φιλοσοφία και τη στάση ζωής μας! Όλα όσα μας εκφράζουν συγκεντρωμένα σε ένα τραγούδι. Σαν να γράφτηκε για μας.

Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.

Πόση θέληση πρέπει να έχει κάποιος για να ανέβει στο ψηλότερο σημείο της Ελλάδας, στην κορυφή του Ολύμπου; Πόση δύναμη πρέπει να κρύβει μέσα του;

Μια που σήμερα μιλήσαμε για χρώμα σκεφτείτε την παλαιότερη ιδέα μας για αιωρούμενες γιρλάντες σε μια διαφορετική εκδοχή.

Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.

Η εβδομάδα μας ξεκινά μουσικά με τα αποτελέσματα των βραβείων Grammy, που αποτελούν το σημαντικότερο γεγονός της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.

Το ταξίδι συνεχίζεται λοιπόν με προορισμό την πρωταγωνίστρια του τουρισμού, την εκπληκτική Σαντορίνη. Το προφέρεις και γεμίζει το στόμα σου. Όχι, το Θήρα δε μ'αρέσει.

Τις βάφουμε σε διάφορα χρώματα, βάζουμε μαξιλαράκια και δημιουργούμε μια μοναδική τραπεζαρία, πρωτότυπη και με στιλ.

Είναι όμορφη, είναι μαγευτική, είναι γραφική, είναι ρομαντική, ενίοτε μελαγχολική, είναι... μια πόλη χάρμα οφθαλμών και να που έγινε και πολύχρωμη. Και θα σκεφτεί κανείς πως η Άνοιξη έφερε χρώμα στην πόλη με τα ανθισμένα λουλούδια της αλλά δεν είναι μόνο αυτό!

Κλείνουμε την ημέρα μας με το νέο άκρως καλοκαιρινό και δροσερό single της Θωμαής Απέργη.

Κι έτσι απλά, έρχεται ο έρωτας μια μέρα στη ζωή και τα αλλάζει όλα... Γεννιούνται ήχοι και λόγια που δεν έχουν ακουστεί. Όσα δεν μπορούσες, ξαφνικά τα μπορείς. Αρκεί μόνο να αφήνεις τη ζωή να κυλήσει, μέχρι ο ίδιος να γίνεις η αγάπη...

Η σιωπή των ανθρώπων
-όταν πέφτει το βράδυ-
Σαν ανήσυχο «γεια σου»
Σαν απίστευτο όχι
Σαν μετέωρο χάδι.

Μια πλανόδια λύπη
-όταν πέφτει το βράδυ-
Μια δεκάρα στο δρόμο
Σαν ευχή ξεχασμένη
Στ' ουρανού το πηγάδι.

Είναι ένα ηλιόλουστο πρωινό στην κορυφή του Ολύμπου. Ανάμεσα από την ομίχλη, κάτω χαμηλά, γυαλίζει που και που η θάλασσα και η Αφροδίτη παίρνει το πρωινό της, το αγαπημένο της smoothie αμβροσίας. Αυτή τη στιγμή φοράει μόνο το καινούριο της μπλε παρεό-χιτώνα, λατρεύει το χάδι του ήλιου στο γυμνό κορμί της. Έχει κάνει ήδη την τρομερή αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών της και αισθάνεται λίγο έξω από τα νερά της. Η Ήρα την κοίταζε αποδοκιμαστικά, η Αθήνα της είπε ότι είναι ρηχή και φέρεται σαν κοινή θνητή, ο Άρης μουρμούριζε "γυναίκες μα το Δία δε θα τις καταλάβω ποτέ..", ενώ ο Δίας πέταξε 30 κεραυνούς από τα νεύρα του. Ετοιμάζεται για το πρώτο της ραντεβού, είναι τρομερά αγχωμένη, έχουν περάσει κάτι αιώνες από την τελευταία φορά και δεν ξέρει τι να φορέσει από πάνω. Θέλει ν' αποτινάξει αυτό το αρχαϊκό στυλ με το οποίο την έχουν ταυτίσει αλλά ταυτόχρονα να μην γίνει και fashion victim. Θέλει να αναδείξει το αρχέγονο σεξαπίλ της, αλλά να μην δείξει και πρόστυχη. Δύσκολο να είσαι η θεά του έρωτα και να ερωτεύεσαι...

Έτσι για μια μικρή υπενθύμιση!

Πόσο σε ευχαριστώ που κάθε φορά που παρασύρομαι και γεμίζω το στομάχι μου παραπάνω από όσο αντέχει, έρχεσαι στο νου μου εσύ... σε πίνω και διώχνεις μακριά το φούσκωμα και τη δυσπεψία... Ελπίζω να μη μου λείψεις ποτέ!

Έτοιμο το σημερινό μου πρωινό... Είναι νηστίσιμο, νόστιμο και απόλυτα χορταστικό!