Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..
Ανοιχτή για τους πεζούς και χωρίς αυτοκίνητα ήταν χθες για 8 ώρες η λεωφόρος Νίκης και αυτό άρεσε πολύ στους φίλους από τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο..
Το δέντρο της Θεσσαλονίκης φέτος στολίστηκε νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά! Την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη - επισήμως και του χειμώνα - κατέβηκαν τα στολίδια, άνοιξαν τα κλαδιά και άναψαν τα λαμπάκια του δικού μας δέντρου!
Μπορεί η λουίζα, ο ιβίσκος, το μελισσόχορτο, το δεντρολίβανο και τόσα άλλα βότανα να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και να αποκτούν όλο και περισσότερους θαυμαστές, αλλά πώς θα μπορούσαμε να παραμελήσουμε το κλασικό και πάντα αγαπημένο τσάι του βουνού; Πόση ζεστασιά μπορεί να νιώθεις με μια κούπα τσάι του βουνού με μέλι και λίγες σταγόνες λεμόνι μετά από μια γεμάτη, κουραστική μέρα;
Για χρόνια λέγοντας τσάι εννοούσαμε το τσάι του βουνού, άντε και κανένα χαμομήλι. Ειδικά όσοι δεν είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σε σπίτι με κήπο και δικές μας βοτανο-καλλιέργειες ή κάποιον να μαζεύει βότανα απευθείας από τη φύση ή μια γιαγιά - γκουρού στα γιατροσόφια, δεν ξέραμε και πολλά για τα υπόλοιπα βότανα. Εξάλλου συνήθως, τουλάχιστον ως παιδιά, τσάι πίναμε για να αντιμετωπίσουμε το κρυολόγημα και τον πονόλαιμο. Και πολλές φορές δε μας άρεσε καν και το πίναμε με το ζόρι, γιατί έπρεπε για να μαλακώσει ο λαιμός.
Ένα υπέροχο κομμάτι για να βάλουμε "φωτιά" στη βροχή, μήπως και καταφέρουμε να την ξορκίσουμε και σταματήσει.
Τα βουνά μας αρέσει να τα επισκεπτόμαστε, να τα κατακτούμε και αυτό φαίνεται και από τις ορεινές μας περιπλανήσεις. Κάθε επίσκεψη σε ένα νέο βουνό είναι μια νέα ανακάλυψη, η ομορφιά που συναντάς είναι απίστευτη, η φύση σου επιφυλάσσει τις μεγαλύτερες εκπλήξεις, περπατάς ή σκαρφαλώνεις και αποκαλύπτονται μπροστά σου τα θαυμάσια τοπία.. Και όλα αυτά δεν τα χορταίνεις ποτέ και δεν τα ξεχνάς ποτέ.. Οι εικόνες, η θέα, τα έντονα συναισθήματα δε σε αφήνουν στην καθημερινότητά σου, τα έχεις μέσα σου και έρχονται στην επιφάνεια με κάθε σχετικό ερέθισμα.
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Το πασχαλινό τραπέζι είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με το τραπέζι των Χριστουγέννων. Συνήθως η διακόσμηση είναι πιο λιτή και το συνολικό ύφος του τραπεζιού πιο ανάλαφρο.. Εξάλλου δε λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι για την πόλη και το Πάσχα για το χωριό;
Μας αρέσει ιδιαίτερα το ρεφρέν του!
"Love it or leave it
You got to believe it"
Σύμφωνα με τη Λήδα Καράμπελα στην ομιλία της στο TEDxThessaloniki, κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε καλό είναι να αναζητούμε τρεις λόγους για τους οποίους νιώθουμε ευγνωμοσύνη για ό,τι ζήσαμε μέσα στη μέρα μας. Τρεις λόγους πέρα από το ότι είμαστε καλά, ότι έχουμε υγεία κτλ κτλ...
Γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η φαντασία με πήγε... και προέκυψαν αυτά τα "όσο και αν φάω, δεν τα βαριέμαι" cupcakes. Ίσως φταίει που ενώ είναι εντελώς σοκολατένια έχουν ένα διακριτικό άρωμα βανίλιας, εμπλουτισμένο με τη γεύση του καφέ. Υπέροχα!
Ωραία ιδέα για δυναμωτικό πρωινό! Βρώμη, ψητά μήλα & γιαούρτι.
Και μια που μιλήσαμε για τη φθινοπωρινή ποδηλατοβόλτα στην εξοχή, ας δούμε και μια άκρως φθινοπωρινή στιλιστική πρόταση για τις βόλτες με το ποδήλατο μέσα στην πόλη.
Τι θα φάμε απόψε; Κλασικό ερώτημα και μια από τις αγαπημένες απαντήσεις είναι η πίτσα! Και όταν η πίτσα είναι σπιτική και ελαφριά, τότε απολαμβάνουμε το γεύμα μας χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Λίγες μέρες πριν την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο, πραγματοποιήθηκε η αντίστοιχη εκδήλωση στο Λονδίνο. Και εκεί οι street style εμφανίσεις ήταν πολύ προσεγμένες, αν και μάλλον ήταν λιγότερο εκκεντρικές από ότι στο Μιλάνο. Εμείς διαλέξαμε αυτές που μας άρεσαν περισσότερο και σας τις παραθέτουμε για να παίρνετε ιδέες και να ανανεώνετε το στιλ σας.
Από τα πρώτα τραγούδια που μου έρχονται στο μυαλό τις Κυριακές.
Η ανταποκρίτριά μας από τη Θεσσαλονίκη σε νέες δράσεις! Μετά τις πετυχημένες συνταγές της, για αυτό το Σαββατοκύριακο μας προτείνει μια εξόρμηση δίπλα στη θάλασσα..
Μια νέα φίλη του maresei.gr επέλεξε να μοιραστεί μαζί μας μια από τις αγαπημένες της συνταγές.
Tην καλωσορίζουμε λοιπόν στην παρέα μας και μοιραζόμαστε τη χαρά μας μαζί σας.
Φεύγοντας από Γρεβενά και ταξιδεύοντας προς Τρίκαλα συναντάς ένα εκπληκτικό τοπίο, στο οποίο κυριαρχεί ο ο Βενέτικος ποταμός, παραπόταμος του Αλιάκμονα.
Τελευταία αυτή η ιδέα μας βασάννισε αρκετά. Τι να κάνουμε με το παιδικό δωμάτιο; Να βάψουμε έναν τοίχο; Γαλάζιο; Θαλασσί; Οινοπνευματί; Μπλε; Πολύ αγορίστικο... Κάτι πιο ουδέτερο και συνάμα φωτεινό και συνάμα ευκολοσυνδύαστο και συνάμα δροσερό...; Όλα τα θέλαμε και αφού ψάξαμε στα χρωματοπωλεία όλης της πόλης για το τέλειο χρώμα, καταλήξαμε σε ένα μπλε-πράσινο, το χρώμα του νερού στο Ιόνιο. Ούτε μπλε ούτε πράσινο ούτε τιρκουάζ... το χρώμα των υπέροχων νερών σε κάποια σημεία του Ιονίου.
