Μπουφές χωρίς αλμυρά εδέσματα γίνεται;

Το απόγευμα του Σαββάτου πλησιάζει και η ώρα είναι κατάλληλη για ένα γλυκό μουσικό διάλειμμα.

Μια σαλάτα που κέρδισε την προσοχή όλων στα γιορτινά τραπέζια μας σας προκαλεί να τη δοκιμάσετε.

Νέο τραγούδι για την Ελευθερία Αρβανιτάκη σε ρυθμό ανάλαφρο και αισιόδοξο, με έντονη δόση ρομαντισμού... Πάντα νικάμε στο τέλος εμείς, οι ευαίσθητοι της γης..

Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...

Παίζοντας με το σλόγκαν της ημέρας που είναι το "Not giving up", ας ακούσουμε ένα μουσικό κομμάτι λίγο διαφορετικό από ό,τι σας έχουμε συνηθίσει.. 

Σήμερα έτσι για αλλαγή ας πούμε ΟΧΙ στο αυτοκίνητό μας! Όσο και αν το αγαπάμε, ας μπούμε στο πνεύμα της ημέρας και ας το αφήσουμε στην ησυχία του να ...ξεκουραστεί.

Ας πούμε ΝΑΙ σε οποιονδήποτε εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης και ας φτάσουμε στον προορισμό μας είτε περπατώντας είτε με το ποδήλατο είτε με κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς.

Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας.. 

Οι πειραματισμοί συνεχίζονται... 

Προσπαθώ να μπω στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Και για να είμαι ειλικρινής δε δυσκολεύομαι πολύ.

Μ' αρέσουν τα Χριστούγεννα, η διαδικασία του στολισμού και μετά το δέντρο που δεσπόζει σε μια γωνιά του σπιτιού και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και οι μυρωδιές και τα γλυκά μέσα στις γυάλες και το κόκκινο χρώμα παντού...

Απ' αυτό θα ξεκινήσω φέτος.

Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.

Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.

H maresei playlist της Παρασκευής περιλαμβάνει πολύ αγαπημένα τραγούδια, απαραίτητα για να μας φτιάξουν τη διάθεση.

Σας δώσαμε ήδη αρκετές ιδέες για δώρα που μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς ή να προμηθευτείτε από τα εμπορικά καταστήματα και να τα χαρίσετε στους αγαπημένους σας ανθρώπους. Σας θυμίζουμε επίσης ότι σημασία έχει και η εμφάνιση του δώρου, οπότε αν έχετε το χρόνο και τη διάθεση μπορείτε να ετοιμάσετε και πρωτότυπες συσκευασίες, όπως αυτή που επίσης σας προτείναμε με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες.

Αποχαιρετάμε τον πρώτο μήνα της άνοιξης μουσικά με μια υπέροχη διασκευή!

Το ρεπορτάζ σχετικά με το βασικό έθιμο της ημέρας συνεχίζεται! Μετά τα κατακόκκινα αυγά της κουμπάρας Κ., σειρά έχουν τα πολύχρωμα της μητέρας Μαρίας!

Σχεδόν πέρασε και η 21η του Δεκέμβρη, το τέλος του κόσμου δεν ήρθε ;-), οπότε μπορούμε πια να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε ένα από τα καινούρια τραγούδια του Monsieur Minimal. Το Party είναι μια συνεργασία με τη Μαριέττα Φαφούτη και είναι ένα από τα τραγούδια που ξεχώρισε άμεσα.

Πόση θέληση πρέπει να έχει κάποιος για να ανέβει στο ψηλότερο σημείο της Ελλάδας, στην κορυφή του Ολύμπου; Πόση δύναμη πρέπει να κρύβει μέσα του;

Στις 24 Ιουνίου 2013 έκανε την εμφάνισή της στο facebook μια νέα σελίδα που έχει ως στόχο να αναδείξει τις ομορφιές της Ελλάδας. Με σλόγκαν "Η Ελλάδα είναι περισσότερα από μια χώρα. Συναντήστε τον κόσμο στην Ελλάδα", συγκεντρώνει φωτογραφίες από το Google και από διάφορους φωτογράφους, οι οποίες συνδυάζονται με πολύ έξυπνο τρόπο σε concept του Άρη Καλογερόπουλου και αποτελούν την καλύτερη ίσως διαφήμιση της χώρας μας στο εξωτερικό.

Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...

Ξεκίνησα από προχθές να λέω για ανανέωση του σπιτιού με ανοιξιάτικη διάθεση και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μπορούν να ντύσουν το σπίτι με την ανοιξιάτικη στολή του.

Το "τι να φάμε αύριο" σε κάθε πιθανή παραλλαγή (βλ. "τι να μαγειρέψω αύριο", "τι να φτιάξω αύριο", "τι να ετοιμάσω αύριο" κτλ..) και το "τι να φορέσω αύριο" νομίζω πως είναι τα δύο ερωτήματα που μας βασανίζουν πιο συχνά από οποιοδήποτε άλλο.. Κάθε μέρα αυτές οι ερωτήσεις, κάθε μέρα οι ίδιες σκέψεις, κάθε μέρα το ίδιο μικρό άγχος για να δώσουμε απάντηση...

Τη Victoria Hislop τη γνώρισα στο Νησί, την ακολούθησα πιστά στον Γυρισμό, την αγάπησα ακόμα πιο πολύ στο Νήμα, την προσπέρασα για κάποιο λόγο στον Τελευταίο Χορό, μα τη συνάντησα ξανά στην Ανατολή.

Μα πόσο γλυκό κομμάτι! Όσοι είστε στην πρωτεύουσα μπορείτε να το απολαύσετε και ζωντανά απόψε ή ένα από τα επόμενα Σάββατα. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούμε στο υπέροχο βίντεο κλιπ του.

Ταξιδεύοντας ή έστω κάνοντας μια βόλτα με το αυτοκίνητο την ώρα που ο ήλιος δύει, βλέποντας έξω χωράφια με ανθισμένους ηλίανθους... Αγαπημένη στιγμή!