Η Καστοριά δεν είναι όμορφη μόνο την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Έχει πολλές ομορφιές ακόμα και έχουμε πολλά να δούμε...

Μέρες τώρα έρχονται στο μυαλό μου κάθε τόσο δυο τρεις στίχοι από ένα ποίημα που αγαπώ πολύ. Και όλο έλεγα ότι θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να το ξαναδιαβάσω και όλο το αμελούσα. Σήμερα, όμως, βλέποντας απ' το πρωί ότι η Ποίηση τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο, μια που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, δεν μπόρεσα να το αναβάλω άλλο. Διάβασα τη "Μαρίνα των Βράχων" ξανά και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας.

We love Fridays! Μας αρέσουν οι Παρασκευές!

Ξυπνάμε με άλλη διάθεση και περιμένουμε το Σαββατοκύριακο...

Mια μουσική πρόταση που μας έρχεται από το Λονδίνο..

Μετά τη χαρά που μου έδωσε το Junior Secret Santa 2016 (η μυστική χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή για παιδικά δωράκια), δεν μπορούσα να αντισταθώ σε άλλη μία ανταλλαγή. Αυτή τη φορά ο σκοπός ήταν η ανταλλαγή γεύσης. Ναι, καλά διαβάζετε! Όλες οι συμμετέχουσες ανταλλάξαμε ή ακόμα ανταλλάσουμε - κάποια δέματα δεν έφτασαν ακόμα στον προορισμό τους - γεύσεις!

Σπιτικές λιχουδιές ή άλλα αγοραστά εδέσματα και τοπικά προϊόντα μπήκαν σε σακουλάκια και κουτάκια και ταξίδεψαν. Είτε μακριά είτε κοντά, ολοκληρώνοντας το ταξίδι τους έφτασαν στα χέρια των παραληπτριών τους και τους (μας) οδήγησαν σε νέα γευστικά μονοπάτια.

Χαρά, συγκίνηση, αμηχανία είναι μια περίεργη μείξη συναισθημάτων που νιώθω, όταν όλο και περισσότεροι φίλοι με ενημερώνουν για τις προσεχείς ημερομηνίες των γάμων τους. Η ατζέντα αρχίζει να γεμίζει με ευχάριστα γεγονότα και το καλοκαίρι αναμένεται γεμάτο με reunions συμφοιτητών και παλιών φίλων.

Το κρύο μπορεί να άργησε αλλά πλέον μπήκε για τα καλά στη ζωή μας και φέτος. Μπουφάν, παλτό και χοντρά πουλόβερ βρήκαν και πάλι τη θέση τους στη ντουλάπα μας. Ήρθε η ώρα να ντυθούμε ζεστά και φυσικά πάντα με άποψη!

Ήρθε η ώρα του φαγητού.. και σήμερα το μενού λέει χοιρινή τηγανιά, κομμένη με έναν τρόπο διαφορετικό, για να μη βαριόμαστε ποτέ, να 'ναι καλά ο κρεοπώλης της γειτονιάς..

Και η απαραίτητη συνοδεία της χοιρινής τηγανιάς ποια είναι; 

Ο καιρός όλο και βελτιώνεται και μπορούμε σιγά σιγά να φέρουμε τα πουκάμισά μας στο προσκήνιο αναδεικνύοντάς τα!

Το Σαββατοκύριακο είναι προ των πυλών και ήρθε η ώρα να ρίξουμε ρυθμούς ακούγοντας την εν λόγω διασκευή που κλείνει προτρέποντάς μας να...

"Go slow"

Θέλετε να πάρετε κάτι.. Ένα δωράκι στους φίλους που θα σας φιλοξενήσουν το Πάσχα, στη γιαγιά στο χωριό, στο συνάδελφο που αρραβωνιάστηκε ή που μπήκε σε καινούργιο σπίτι, στην κόρη της φίλης σας που τελειώνει το Λύκειο και θα μείνει πια σε δικό της σπίτι, στη φίλη σας που έχει γενέθλια..

Ένας από τους αγαπημένους μας μεζέδες όταν μαζευόμαστε σπίτι με φίλους είναι τα πλατό τυριών που συνοδεύουν ένα μπουκάλι κρασί. Γι' αυτό και όταν ξέρουμε πως πρόκειται να συγκεντρωθούμε σε κάποιο από τα σπίτια της παρέας, φροντίζουμε να προμηθευόμαστε διάφορα είδη τυριών και κρασιών αναζητώντας νέα γευστικά μονοπάτια. Επιπλέον, κάθε πλατό αποτελεί μια πρόκληση. Θέλεις να το στήσεις όσο πιο καλά μπορείς, πιθανώς συνοδεύοντας τα τυριά με αλλαντικά, κριτσίνια, ντοματίνια, ελιές ή άλλα ντιπ.

Μπορεί ο καιρός να μη θυμίζει κάθολου Άνοιξη, αλλά αυτό δεν μας πτοεί. Σύντομα, ο ήλιος θα επιστρέψει στην παρέα μας και οι βόλτες στη φύση θα είναι και πάλι εφικτές.

Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.

Τι κι αν ήταν Πάσχα; Κι αν θελαμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, αν το σώμα και ο νους χρειάζονταν έστω και μια ώρα παραπάνω ύπνο για να ανακτήσουν τις χαμένες δυνάμεις... Η μασκότ - τους τελευταίους 15 μήνες - της οικογένειας είχε άλλη άποψη. Κάθε πρωί λίγο μετά τις 6, είχε μάτια ορθάνοιχτα και τρελή όρεξη για παιχνίδι. Και φυσικά δεν άφηνε σχεδόν κανέναν να ησυχάσει. Τι κι αν εμείς θέλαμε να του τραγουδήσουμε "Μη μας ξυπνάς απ' τις έξι, πριν ακόμα ο ήλιος να φέξει...". Το δικό μας "ξυπνητήρι" δεν καταλάβαινε τίποτα.

Μετά την περσινή του επιτυχία, το Open House Thessaloniki διοργανώνεται και πάλι στη συμπρωτεύουσα το προσεχές παρασκευοσαββατοκύριακο, 18 - 20 Οκτωβρίου 2013.

Οι χαρτοπετσέτες - χριστουγεννιάτικα δέντρα στο περσινό γιορτινό τραπέζι εξέπληξαν ευχάριστα τους συνδαιτυμόνες και ακόμα τις θυμούνται! Τόσο τους άρεσαν που λυπόταν να σκουπιστούν, μην τυχόν και τις χαλάσουν! Τι κι αν τους έλεγα πόσο εύκολα φτιάχνονται!

Μπορεί η λουίζα, ο ιβίσκος, το μελισσόχορτο, το δεντρολίβανο και τόσα άλλα βότανα να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και να αποκτούν όλο και περισσότερους θαυμαστές, αλλά πώς θα μπορούσαμε να παραμελήσουμε το κλασικό και πάντα αγαπημένο τσάι του βουνού; Πόση ζεστασιά μπορεί να νιώθεις με μια κούπα τσάι του βουνού με μέλι και λίγες σταγόνες λεμόνι μετά από μια γεμάτη, κουραστική μέρα;

Για χρόνια λέγοντας τσάι εννοούσαμε το τσάι του βουνού, άντε και κανένα χαμομήλι. Ειδικά όσοι δεν είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σε σπίτι με κήπο και δικές μας βοτανο-καλλιέργειες ή κάποιον να μαζεύει βότανα απευθείας από τη φύση ή μια γιαγιά - γκουρού στα γιατροσόφια, δεν ξέραμε και πολλά για τα υπόλοιπα βότανα. Εξάλλου συνήθως, τουλάχιστον ως παιδιά, τσάι πίναμε για να αντιμετωπίσουμε το κρυολόγημα και τον πονόλαιμο. Και πολλές φορές δε μας άρεσε καν και το πίναμε με το ζόρι, γιατί έπρεπε για να μαλακώσει ο λαιμός.

Η λίμνη Πλαστήρα ή επισήμως λίμνη Ταυρωπού είναι μια από τις πιο γνωστές τεχνητές λίμνες της χώρας μας. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της, επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού. Η ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, γεγονός που δικαιολογεί και το όνομα με το οποίο η λίμνη είναι ευρέως γνωστή.

Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...

Μια διαφήμιση που τράβηξε την προσοχή μας! Πιθανόν να την έχετε ήδη δει μια και η συγκεκριμένη καμπάνια ανακοινώθηκε τέλος Ιανουαρίου. Ωστόσο, όσοι δεν την έχετε πετύχει αφιερώστε 40 δευτερόλεπτα. Αξίζει τον κόπο.

Εκτός από τα χρώματα της καραμέλας σε συνδυασμό με το μπλε που έχει γίνει πια ένας απόλυτα διαχρονικός συνδυασμός, μια πάντα κλασική λύση που δίνει απάντηση στα "τι να φορέσω" αναπάντητα ερωτήματα είναι η επιλογή άσπρου - μαύρου ή άσπρου με σκούρο μπλε.

Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;