Καθαρά Δευτέρα πρωί και μετά τον ξέφρενο ρυθμό του ξανθιώτικου καρναβαλιού, εγκαταλείψαμε την υπέροχη Ξάνθη, όπου έβρεχε ασταμάτητα, με σκοπό να επιστρέψουμε στη βάση μας. Πώς όμως θα μπορούσαμε να περάσουμε έξω από την Καβάλα χωρίς έστω και μια σύντομη στάση;

Μια ιδέα που μου άρεσε πολύ για να κάνουμε τα τραπέζια των επόμενων ημερών ακόμη πιο γιορτινά. Christmas table art!

Καλημέρα! Ένας ζεστός καφές... αγαπημένη πρωινή συνήθεια!

σαν το χιόνι που πέφτει τη νύχτα απρόσμενα και σιωπηλά...

Πώς θα σας φαινόταν αν χρησιμοποιούσατε τις κρεμάστρες των ρούχων σας όπως στη φωτογραφία;

Αυτά τα κουλουράκια, συνήθως σε σχήμα πλεξούδας, έκαναν πάντα όλο το σπίτι να μυρίζει κανέλα. Τα θυμάμαι να υπάρχουν σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου σε ένα γυάλινο πυρίμαχο σκεύος πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Ήταν τα αγαπημένα της μαμάς και τα έφτιαχνε συνέχεια. Και λέω ήταν, γιατί τώρα πια τα φτιάχνει σε πιο light εκδοχή, χωρίς ζάχαρη και με αλεύρι ολικής άλεσης. Και ακόμα και τώρα, αυτά τα ελαφριά μπισκοτάκια κανέλας είναι τα αγαπημένα όσων αποφεύγουν τη ζάχαρη εντός πολυκατοικίας και εντός παρέας.

Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.

Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)... 

Αν πήραμε, ας ξαναπάρουμε. Κι αν δεν πήραμε, ας κάνουμε μια στάση σε ένα φαρμακείο σε μια από τις επόμενες βόλτες μας στην αγορά κι ας φροντίσουμε να προμηθευτούμε ένα πακετάκι παστίλιες!

Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.

Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!

Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες. 

Κάποτε ήταν μόδα στα σπίτια να υπάρχει bar σε μια γωνία του σαλονιού. Κατά την άποψή μας, καλώς η τάση αυτή ξεπεράστηκε. Πολύς χώρος χαμένος και τελικά κάθε πόσο αφήνουμε τους άνετους καναπέδες στο σπίτι για να καθίσουμε σε σκαμπό;

Μια δράση που αξίζει τη στήριξή μας! Όσοι βρίσκεστε στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, προλαβαίνετε να δηλώσετε συμμετοχή μέχρι και αύριο. Το ραντεβού έχει δοθεί για αυτή την Κυριακή 28/09 στο Ζάππειο στις 10.00 π.μ. και είναι για καλό σκοπό!

Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..

Τα Χριστούγεννα μ' αρέσουν πάρα πολύ! Είναι η αγαπημένη μου γιορτή! Κάθε χρόνο τα περιμένω πως και πως και συνήθως στολίζω σχετικά νωρίς οοόλο το σπίτι. Πέρυσι βέβαια το παράκανα λίγο...

Ένας λευκός καμβάς απέκτησε χθες "λόγο ύπαρξης" δια χειρός Lolly Pop και πλέον κοσμεί το σαλόνι μας. 

Στην υγειά μας και Καλή Χρονιά!!

Άλλοι βλέπουν τα φρούτα και φαντάζονται φρουτοσαλάτες και άλλοι εμπνέονται smoothie-cocktails! H αλήθεια είναι ότι ήθελα φρούτο αλλά παράλληλα μου 'ρθε και η ανάγκη για ένα ποτάκι στο μπαλκόνι. Βλέπω το πεπόνι, τις φράουλες και τη μέντα ξεθάβω και ένα ξεχασμένο ποτό και σκέφτομαι, βρε λες? Και που να'ξερε η καημένη η μητέρα ότι το νέο της γλαστράκι με τη μέντα με γεύση φράουλας (ας παραβλέψουμε τις GMO προεκτάσεις του θέματος...) θα έβρισκε τέτοια χρήση! Καλοκαιρινή δροσερή έμπνευση λοιπόν με full βιταμίνες, που λέει και μια φίλη, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια! Ο συνδυασμός των φρούτων όπως και η επιλογή του ποτού μπορεί ν'αλλάξει ανάλογα με το τι έχετε στο ψυγείο σας αλλά και τις προτιμήσεις σας φυσικά! Ήδη σκέφτομαι το επόμενο με ροδάκινο και λοβό βανίλιας!

Κλείνουμε τη μέρα μας με ένα τραγούδι της Ελεωνόρας Ζουγανέλη από το τελευταίο άλμπουμ της.

Και μετά την απογευματινή βόλτα στη φύση, ήρθε η ώρα να αναπληρώσουμε τις ...χαμένες θερμίδες με μια πολύχρωμη φρουτοσαλάτα στο μπαλκόνι.

Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.

Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.

Ένα από τα αγαπημένα νέα τραγούδια των Matisse, το οποίο περιλαμβάνεται και στο τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο "Paper Door" (2012). 

Aς το ακούσουμε κι ας ακολουθήσουμε την προτροπή τους..

Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο της maresei-παρέας για φέτος στολίστηκε λίγο πριν μπει ο Δεκέμβριος. Βασικοί "στολιστές" (christmastreestas) ήταν τέσσερα παιδικά χεράκια, τουλάχιστον στα κλαδιά που έφταναν. Λίγο έβαζαν στολίδια, λίγο έβγαζαν στολίδια, λίγο έπαιζαν με τα στολίδια... Το δέντρο πάντως στολίστηκε.

Μερικές φωτογραφίες κατά τη διαδικασία του στολισμού μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στις προσεχείς γιορτές.

Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!

στο πιο κοντινό ποτάμι...

Μερικά αγνά υλικά...