Αυτό είναι το δεύτερο τραγούδι που ξεχωρίσαμε από το τελευταίο άλμπουμ του Parov Stelar, μετά την επισήμανση του φίλου μας βεβαίως...
Για τον Parov Stelar ξαναμιλήσαμε πριν μερικούς μήνες. Αυτή τη φορά ακούμε ένα πολύ καινούριο μουσικό κομμάτι, που έφτασε κι αυτό στο inbox μας από έναν πολύ καλό μας φίλο..
Αναρτήθηκε χθες το βράδυ και σε λιγότερες από 24 ώρες ξεπέρασε τις 300.000 προβολές στο YouTube..
Έτσι, για να νιώσουμε πριγκίπισσες σήμερα..
Τι χρειαζόμαστε για να ξεκινήσουμε τη μέρα μας δυναμικά και αισιόδοξα;
ή αλλιώς βασιλoπιτάκια!
Μια δημιουργική παραλλαγή της εξαιρετικής συνταγής της αγαπημένης μου φίλης, που μεταξύ άλλων ακούει και στο ψευδώνυμο "Dear".
Το τραγούδι που κλασικά θυμόμαστε όταν ξαναρχίζουν οι βροχές!
Κέφι, ζωντάνια, χορός, πολλά χρώματα και φυσικά τρελός ρυθμός στη φετινή αποκριάτικη παρέλαση της Ξάνθης! Εμπειρία αξεπέραστη!
Τα ελληνικά βουνά πέρα απ' την απέραντη ομορφιά και τη δροσιά που απλόχερα μας χαρίζουν, μας προσφέρουν και πλήθος βοτάνων. Χαμομήλι, τσάι, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, λεβάντα, άγριο θυμάρι και τόσα άλλα βότανα φιλοξενούνται στις πλαγιές τους.
Το δικό μας όνειρο. Και το δικό τους όνειρο. Ταυτίζονται άραγε; Ποιοι είναι οι Keep Shelly in Athens;
Ξημέρωσε Παρασκευή! Σε αντίθεση λοιπόν με το χθεσινοβραδινό κάπως πιο μελαγχολικό κλείσιμο, σήμερα ξεκινάμε την ημέρα μας με ανεβασμένη διάθεση! Ανοίγουμε τα "φτερά" μας και "πετάμε" ακολουθώντας την προτροπή του Michael Bublé..
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Αυτά τα κουλουράκια, συνήθως σε σχήμα πλεξούδας, έκαναν πάντα όλο το σπίτι να μυρίζει κανέλα. Τα θυμάμαι να υπάρχουν σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου σε ένα γυάλινο πυρίμαχο σκεύος πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Ήταν τα αγαπημένα της μαμάς και τα έφτιαχνε συνέχεια. Και λέω ήταν, γιατί τώρα πια τα φτιάχνει σε πιο light εκδοχή, χωρίς ζάχαρη και με αλεύρι ολικής άλεσης. Και ακόμα και τώρα, αυτά τα ελαφριά μπισκοτάκια κανέλας είναι τα αγαπημένα όσων αποφεύγουν τη ζάχαρη εντός πολυκατοικίας και εντός παρέας.
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
Ένα από τα κομμάτια που μου φτιάχνει τη διάθεση τον τελευταίο καιρό!
Ας κάνουμε ένα μουσικό διάλειμμα για να πάρουμε μια γεύση από τη νέα δουλειά της Monika, εν αναμονή του τρίτου της προσωπικού άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2013.
Το 1981 ο ΟΗΕ στην προσπάθειά του να δυναμώσει τα ιδανικά της ειρήνης ανάμεσα στα έθνη καθιέρωσε την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης. Είκοσι χρόνια μετά, το 2001 η ημέρα αυτή καθιερώθηκε να γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 21 Σεπτεμβρίου. Έκτοτε κάθε χρόνο τέτοια μέρα άνθρωποι και μη κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο τιμούν την ειρήνη με δεκάδες θρησκευτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.
Η ιδέα για τις ντυμένες κρεμάστρες είναι παλιά. Εμένα πρώτη φορά με επισκέφτηκε στα 17-18 βλέποντάς τη σε κάποιο περιοδικό ως "αναμόρφωση της ντουλάπας σε μια πιο ρομαντική εκδοχή". Ξάφνου όλες οι κορδέλες που έβρισκα κατά καιρούς στο σπίτι έντυναν το πάνω ή το κάτω μέρος κάθε κρεμάστρας που είχα στη ντουλάπα μου. Ιδιαίτερα στη φοιτητική μου ντουλάπα σχεδόν δεν υπήρχε κρεμάστρα που να μην ήταν "ρομαντική".
Αποσπάσματα από το βιβλίο "Συνδεδεμένοι" των κ.κ. Χρηστάκη & Φόουλερ σχετικά με τη μετάδοση των συναισθημάτων..
Τελευταία Παρασκευή του Αυγούστου. Είναι τόσο δύσκολο να αποχαιρετίσουμε το καλοκαίρι και να πούμε καλό φθινόπωρο. Ελπίζουμε πως θα μπορέσουμε να χαρούμε για ένα διάστημα ακόμα τις καλές θερμοκρασίες και να μπούμε σταδιακά σε φθινοπωρινή διάθεση.
Μια παλιά καρέκλα σε μια γωνία, ένα ριχτάρι ριγμένο επάνω της, μια μεγάλη κορνίζα από πίσω, δυο τρία ανθοδοχεία και άλλα τόσα κηροπήγια ή καράφες αριστερά και δεξιά ακουμπισμένα πρόχειρα και μερικά βιβλία συνθέτουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι. Δεν είναι πολύ όμορφη και πολύ "τυχαία" διακοσμημένη;
Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.
Αύριο ο ουρανός ια είναι διαφορετικός, αγάπη μου. Περίμενε και θα δεις.
To κομμάτι που μου έχει κάνει εντύπωση την τελευταία εβδομάδα!
Tην ανακάλυψα πρόσφατα και για άλλη μια φορά χάρηκα που πρόκειται για νέα ελληνίδα τραγουδοποιό με ιδιαίτερη φωνή και μελωδικές συνθέσεις. Το όνομα της είναι Αυγή (εξ ου και το Dusk) Πλατανίδη και πολύ μ'αρέσει.
Χριστούγεννα χωρίς γλυκά γίνονται; Δεν γίνονται!
Έτσι, μετά τα μελομακάρονα της Σοφίας και τα κουλουράκια κανέλας, ήρθε η ώρα για τους κουραμπιέδες της μητέρας! Το είχα υποσχεθεί άλλωστε, έναν χρόνο πριν ότι φέτος θα είμαι δίπλα της κατά την παρασκευή των παραδοσιακών γλυκών των Χριστουγέννων.
