H πλισέ φούστα ήρθε ξανά δυναμικά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια και μας αρέσει πολύ.
Πώς σας φαίνεται το ολοκαίνουριο κομμάτι της Caro Emerald; Εμάς πάντως μας αρέσει πολύ και θεωρούμε ότι ο ρυθμός του ταιριάζει γάντι με τη διάθεση της ημέρας!
Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.
Τον ποταμό Άρδα τον έχουμε όλοι κατά καιρούς ακούσει λόγω του φεστιβάλ νέων που λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό γνωστών καλλιτεχνών και ακόμο μεγαλύτερο αριθμό κατασκηνωτών και επισκεπτών. Μερικοί τυχεροί τον έχουμε επισκεφτεί κιόλας σε διάφορες χρονικές περιόδους αν και δυστυχώς όχι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.
Ο ήλιος λάμπει, η μέρα μοιάζει απόλυτα καλοκαιρινή και αυτό είναι ένα μικρό θαύμα! Τι λέτε λοιπόν πριν βγούμε για τις βόλτες μας να απολαύσουμε παρέα το κομμάτι "Miracle" του Tom Baxter;
Μέρες τώρα έρχονται στο μυαλό μου κάθε τόσο δυο τρεις στίχοι από ένα ποίημα που αγαπώ πολύ. Και όλο έλεγα ότι θα αφιερώσω λίγο χρόνο για να το ξαναδιαβάσω και όλο το αμελούσα. Σήμερα, όμως, βλέποντας απ' το πρωί ότι η Ποίηση τιμάται σε ολόκληρο τον κόσμο, μια που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, δεν μπόρεσα να το αναβάλω άλλο. Διάβασα τη "Μαρίνα των Βράχων" ξανά και αποφάσισα να τη μοιραστώ μαζί σας.
Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με μερικά κομμάτια δαντέλα;
Όσο ο καιρός φτιάχνει τόσο πιο φωτεινές γίνονται οι μέρες, τόσο πιο παστέλ τα πάντα γύρω μου! Και ειδικά μετά την άφιξη της μπέμπας και την προσπάθεια για προσαρμογή στα νέα δεδομένα (που σχεδόν δύο μήνες μετά, παραμένει προσπάθεια... δεν έχει ακόμη φτάσει κάπου), το μάτι χάνεται όλο και περισσότερο σε φωτεινές, ρομαντικές, κοριτσίστικες αποχρώσεις. Από την γκαρνταρόμπα τη δική μου και της μπέμπας, μέχρι τα λουλούδια, τα γλυκά, τα όνειρα...
Γι' αυτό σήμερα ξεχώρισα υπέροχες παστέλ αποχρώσεις για το κοριτσίστικο βρεφικό δωμάτιο.
Για ιδέες και προτάσεις προχωρήστε παρακάτω :)
Δεν πέρασε πάνω από μια ώρα που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου. Περπατώντας πλέον πλάι στο ποτάμι, απολαμβάνω τους ήχους και τα χρώματα της άνοιξης και σκέφτομαι ακόμα την υποθεση.
Σάββατο σήμερα.. Ευκαιρία για πρωινό στο μπαλκόνι, όσο ακόμα κρατάει ο καιρός.
Ένας τόνος πλαστικά καπάκια ισοδυναμεί με ένα αναπηρικό αμαξίδιο!
Και αν δε θέλουμε να μπλέξουμε με χρώματα, υπάρχει και άλλη λύση!
Ο φωτογραφικός μας φακός μπορεί να απαθανατίζει χεράκια, "μπουνίτσες" και παλάμες... τόση τρυφερότητα, τόση γλύκα, τόση αγάπη!
Χθες βράδυ το σπίτι μύρισε σπιτικό ψωμί με τυρί φέτα: το αγαπημένο μας τυρόψωμο που κάθε φορά γίνεται ανάρπαστο.
Πείτε το μανία, ψύχωση, εμμονή αλλά σε κάθε εξόρμηση στο βουνό ή τη θάλασσα έχω την τάση να μαζεύω και κάτι, μια όμορφη πέτρα, ένα ξύλο σε περίεργο σχηματισμό, φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, κοχύλια, καρπούς, οτιδήποτε μπορεί να τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο του σπιτιού φέρνοντας τη φύση στο σπίτι.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(
Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα!
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Όσοι τη χαρά γνωρίζουν, όταν τη μοιράζονται κερδίζουν - η ευτυχία γεννήθηκε δίδυμη.
Λόρδος Βύρων, 1788 - 1824, Άγγλος ποιητής και ένας από τους σημαντικότερους φιλέλληνες.
Παραλαμβάνω αναπάντεχα σήμερα ειδοποιητήριο από το Ταχυδρομείο. Είναι στο όνομά μου και πρόκειται για δέμα από Γερμανία. Μα τι να είναι; Το μυαλό μου δεν πηγαίνει πουθενά! Έχω ένα φίλο στη Γερμανία αλλά δέμα... τι δέμα τι να μου έστειλε;
Τι δώρο να του πάρω; Να είναι κάτι που θα το χαρεί, θα του μείνει, θα του αρέσει, θα έχει και ένα νόημα και δε θα είναι πολύ ακριβό.. Τι δώρο να πάρω σε ένα παιδί; Έρχεται και Πάσχα και αυτή η ερώτηση μάλλον θα τεθεί από πολλούς και όσο περνούν οι μέρες όλο και πιο έντονα..
Μην πάει ο νους σας στο γνωστό μυθιστόρημα της Ρόζαμουντ Πίλτσερ... Είναι εποχή που στις παραλίες της Λάρισας, μετά τις μεγάλες φουρτούνες του χειμώνα, βρίσκεις υπέροχα κοχύλια, πραγματικά κοχύλια που τα βγάζει η θάλασσα και τα μοιράζει απλόχερα στους περιπατητές της παραλίας.
Υπάρχουν cocktails, χυμοί και τόσα άλλα δροσερά ροφήματα. Αυτό όμως είναι σίγουρα το πιο νόστιμο και θρεπτικό μη αλκοολούχο cocktail φρούτων!
