Cayetano - Fairy Tales
- Κατηγορία Προτείνω
Μια και σήμερα τα παραμύθια έχουν την τιμητική τους, ας κλείσουμε την ημέρα μας μουσικά με τα παραμύθια του Cayetano.
Μια και σήμερα τα παραμύθια έχουν την τιμητική τους, ας κλείσουμε την ημέρα μας μουσικά με τα παραμύθια του Cayetano.
Μπορεί η πρωινή δροσιά να είναι καθημερινό φαινόμενο τις τελευταίες μέρες αλλά τα ανοιχτόχρωμα ρούχα δεν μπορούμε να τα αποχωριστούμε ακόμα.
Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.
Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.
Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;
Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!
Την "Αμνησία" τη διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και μπήκε εξαρχής στη λίστα με τα αγαπημένα βιβλία.
Το Παζάρι Βιβλίου μετά την πολυετή παραμονή του στην πλατείτα Κλαυθμώνος και την ολιγοήμερη στάση του στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο, έχει πλέον μετεγκατασταθεί στη πλατεία Κοτζιά. Ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου και θα παραμείνει εκεί μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου.
Ένας πίνακας ανακοινώσεων είτε από φελλό είτε μαγνητικός υπάρχει στα περισσότερα σπίτια (ή έστω στα περισσότερα σπίτια που έχω επισκεφτεί).
Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.
Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Ο μήνας που κατεξοχήν ξεκινούν οι θερινές μας διακοπές είναι εδώ!
Καλωσορίζουμε, λοιπόν, τον Ιούλιο με νέο wallpaper που εκφράζει την ταξιδιάρικη "διάθεση" μας και μας θυμίζει τις διακοπές μας το περασμένο καλοκαίρι στην Άνδρο.
Πόσο μ' αρέσει να χαζεύω σπίτια, ράφια, βιβλιοθήκες, συμβουλές οργάνωσης του σπιτιού... Όσες ώρες κι αν έχω στη διάθεσή μου, θα μπορούσα να τις τρώω ψάχνοντας νέες ιδέες και λύσεις διακόσμησης. Και κάθε τόσο, όταν ξεχωρίσω αυτές που μου αρέσουν περισσότερο και μπορώ να τις προσαρμόσω στο δικό μου χώρο και στα διαθέσιμα αντικείμενα, θέλω να μένω μόνη στο σπίτι και να πειραματίζομαι. Συνήθως κατεβάζω τα πάντα κάτω, αδειάζω ράφια, βιβλιοθήκες, μικροέπιπλα, τα πάντα... και αρχίζουν οι αναπροσαρμογές. Εξάλλου είμαι από αυτούς που βαριούνται εύκολα, πολύ εύκολα, θέλουν να ανανεώνεται ο χώρος τους και να φαίνεται η εποχή του χρόνου και μέσα στο σπίτι.
Φεύγοντας από Γρεβενά και ταξιδεύοντας προς Τρίκαλα συναντάς ένα εκπληκτικό τοπίο, στο οποίο κυριαρχεί ο ο Βενέτικος ποταμός, παραπόταμος του Αλιάκμονα.
Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.
Το wallpaper του Μαρτίου είναι έτοιμο! Μια από τις αγαπημένες μας φωτογραφίες φτάνει στις οθόνες όλων μας και μας φέρνει κοντά!
Αυτή η τούρτα δεν είναι μια συνηθισμένη τούρτα γενεθλίων, μια τούρτα που παρασκευάστηκε με μόνο σκοπό να μπουν πάνω τα κεράκια, να τα σβήσει η εορτάζουσα και να τη χαρούν αργότερα οι καλεσμένοι της. Αυτή η τούρτα είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Είναι μια τούρτα αφιέρωση. Κάποιοι μπορεί να αφιερώνουν στους αγαπημένους τους τραγούδια, κάποιοι άλλοι ποιήματα ή στιχάκια και κάποιοι άλλοι προχωρούν ακόμα πιο πέρα και αφήνουν την έμπνευση και τη δημιουργικότητα να τους οδηγεί.
Εύκολη, γρήγορη και ιδιαίτερα νόστιμη.. ιδανική για κινηματογραφικές βραδιές στο σπίτι όπως η αποψινή.
Δεν ήταν να δούμε καλό καιρό μια μέρα, ξεχυθήκαμε μετά την Άφυτο για barbeque. Είχαμε φροντίσει φυσικά να πάρουμε τα απαραίτητα, κρεατικά, πατάτες, πρασινάδες και ντομάτες για σαλάτα, ψωμί, και μερικές σαλάτες-αλοιφές. Εννοείται πως οι μπύρες και το κρασί δεν έλειπαν από τα ψώνια μας, όπως και μερικά σιροπιαστά γλυκά για το τέλος... Τι άλλο θέλει ο άνθρωπος για να περάσει μια όμορφη μέρα;
Μετά τα cupcakes βανίλιας και τα cupcakes hotdog, ήρθε η ώρα και για τη συνταγή των ξακουστών πλέον - στην παρέα μας - tortillas που μετά την περσινή μεγάλη επιτυχία δε θα μπορούσα να μην τις ξαναφτιάξω...