Μια βόλτα στη φύση μπορεί να κρύβει δεκάδες εκπλήξεις!
Ετοίμαζε η μητέρα τραπέζι για αγαπημένους οικογενειακούς φίλους και έβγαλε πιάτα, μαχαιροπίρουνα, ποτήρια καθημερινής χρήσης... "Μα τι τα κάνεις τα καλά σου τα σερβίτσια; Για ποιον τα κρατάς; Ποια είναι πιο επίσημη περίσταση απ' ότι αυτό το τραπέζι με φίλους; Εντάξει, μη βγάζεις τα κρυστάλλινα τα κολονάτα ποτήρια αν νομίζεις πως θα τους κάνεις να αισθανθούν άβολα, και δε χρειάζεται να βγάζεις διπλά και τριπλά πιρούνια και κουτάλια αλλά τουλάχιστον βγάλε ό,τι άλλο καλύτερο έχεις, ό,τι δεν χρησιμοποιείς συχνά. Ε πότε περιμένεις να τα χρησιμοποιήσεις"...
Κάθε χρόνο βάφουμε αυγά.. βάψαμε και φέτος, κάθε χρόνο τσουγκρίζουμε και τρώμε αυγά μετά την Ανάσταση, τρώμε και στο πασχαλινό τραπέζι, θα φάμε και φέτος... και μετά κανείς δεν τιμάει τα υπόλοιπα βαμμένα αυγά.. Μένουν στη γυάλα, πάνω στο τραπέζι, περνάνε οι μέρες, μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί... τρώμε από κανένα αλλά τα τελευταία συνήθως καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων..
Μπορεί η πρωινή δροσιά να είναι καθημερινό φαινόμενο τις τελευταίες μέρες αλλά τα ανοιχτόχρωμα ρούχα δεν μπορούμε να τα αποχωριστούμε ακόμα.
Το ρεπορτάζ σχετικά με το βασικό έθιμο της ημέρας συνεχίζεται! Μετά τα κατακόκκινα αυγά της κουμπάρας Κ., σειρά έχουν τα πολύχρωμα της μητέρας Μαρίας!
Η εικόνα αυτού του υπέροχου ηλιοβασιλέματος στη μαγευτική Καστοριά θα μας συντροφεύει στις μετά τη δύση του ηλίου σαββατιάτικες δραστηριότητες.
Έχετε σκεφτεί να στρώσετε τραπέζι με ό,τι πιο χρωματιστό έχετε;
Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να χρησιμοποιώ αντικείμενα που υπάρχουν στο σπίτι με τρόπο διαφορετικό, πρωτότυπο και πρακτικό.
Μια και η επικαιρότητα περιλαμβάνει River Party, τι λέτε να ακούσουμε παρέα μια διασκευή που συνδυάζει δύο από τα αγαπημένα μας κομμάτια που αναφέρονται σε ποτάμια;
Καλή μας ημέρα και καλή εβδομάδα!
Είναι η δεύτερη εβδομάδα του φθινοπώρου και ώρες ώρες μας κακοφαίνεται. Ειδικά όσους δε βρισκόμαστε σε παραθαλάσσιο μέρος και η ιδέα για ένα τελευταίο σαββατοκύριακο στη θάλασσα απομακρύνεται...
Η πρώτη μας βόλτα στο νησί της Χίου συνεχίστηκε με κατεύθυνση τον γνωστό Βροντάδο.
Μετά την ανάβαση στον Γράμο και το γλυκό γευστικό ταξίδι στην Πόλη και όχι μόνο.. την σκυτάλη παίρνει ο Moby για να μας ταξιδέψει μουσικά!
Παρασκευή σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με μια "ηλιόλουστη" διασκευή από τη μοναδική Ayo..
Ξεχωριστή διακόσμηση για την κουζίνα με συνδυασμό όσων έχουμε δει κατά καιρούς:
Ας απολαύσουμε παρέα το καινούριο τραγούδι της Ζaz που κυκλοφόρησε στις αρχές της εβδομάδας.
Δεν πέρασε πάνω από μια ώρα που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου. Περπατώντας πλέον πλάι στο ποτάμι, απολαμβάνω τους ήχους και τα χρώματα της άνοιξης και σκέφτομαι ακόμα την υποθεση.
Aς ξεκινήσουμε δυναμικά την ημέρα μας με τη μουσική συνεύρεση της Ειρήνης Δούκα με τον Greggy K στο remix του τραγουδιού "Mind Games" των Her Majesty's Sound.
Το δελτίο τύπου για την 20η Συνάντηση Νέων στον Άρδα έφτασε εδώ και λίγο καιρό.... Καιρός λοιπόν να σας το κοινοποιήσουμε.
Όπως σας είχα πει σε αυτή την ανάρτηση έχω ένα θέμα με τη μουσική. Με τις μελωδίες, τους ήχους και τα χρώματα που όλα αυτά τα ακούσματα μου φέρνουν στο μυαλό. Σήμερα, λοιπόν, θα σας βάλω να ακούσετε ένα ξένο τραγούδι ενός από τους μεγαλυτερους dj στον κόσμο, του Robin Schulz, που μαζί με τον Richard Judge έβαλαν σκοπό να με τρελάνουν και να με κάνουν να μην βάλω κανένα άλλο τραγούδι εκτός από αυτό στην καλοκαιρινή μου playlist.
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Πόσο εύκολο είναι να καθορίσει κανείς τους παράγοντες που επηρεάζουν το κατά πόσο αισθανόμαστε επιτυχημένοι, πλήρεις ή ευτυχισμένοι; Πόσες φορές συζητάμε με φίλους ή σκεφτόμαστε σε φάσεις περισυλλογής και προσωπικών αναζητήσεων τι είναι αυτό που φέρνει την ευτυχία, αν είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε, τι μπορεί να μας προσφέρει περισσότερη χαρά... Σκέψεις χωρίς τελειωμό.
Το άρθρο που συνάντησα τυχαία στο laspas.gr δίνει μια ενδιαφέρουσα οπτική σε αυτούς τους προβληματισμούς. Κρατάω κάποια στοιχεία που μου έμειναν και προσθέτω τη δική μου προσέγγιση στα πράγματα. Ας μπούμε σε σκέψεις.
Πάλι οι δαντέλες στο προσκήνιο και αυτή τη φορά σε μια διαφορετική εκδοχή. Οι δαντέλες - γιρλάντες για τη διακόσμηση του σπιτιού.
Μετά τις ξύλινες σκάλες, τις καρέκλες, τα παλιά τζιν, τα χωνιά, το σπάγγο και τους δίσκους κοπής που με λίγη φαντασία μπορούν να βρουν πολλαπλές χρήσεις, σήμερα θα δούμε ιδέες και λύσεις για το πώς μπορούν οι ξύλινες παλέτες να μεταμορφωθούν σε διάφορα χρήσιμα αντικείμενα εντός και εκτός σπιτιού.
