Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...
Αν και έχουμε φτάσει ήδη στις 21 Οκτωβρίου, ο καιρός καλά κρατά και το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε. Το χθεσινό Σάββατο είπαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό.
Μια που ο καιρός είναι και πάλι βροχερός και θυμίζει Λονδίνο, ας δούμε παρέα τρεις από τις street style εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε κατά τη διάρκεια της αντίστοιχης εβδομάδας μόδας. Κοινό στοιχείο και των τριών είναι το πράσινο-χακί πανωφόρι.
Smile! Για μια εβδομάδα γεμάτη χαμόγελα με την παρότρυνση της φίλης μας Μαρίας Λ.
Μας αρέσει που η ομάδα του maresei.gr μεγαλώνει. Μας αρέσει που μοιράζεστε τις ιδέες, τις δημιουργίες και τις προτάσεις σας μαζί μας. Μας βοηθάτε να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας, να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, να βρίσκουμε περισσότερους συνοδοιπόρους στο εγχείρημά μας. Μας αρέσει και αυτή η διαφορετική μουσική πρόταση! Για δείτε τη:
Γνωστό τραγούδι με ιδιαίτερο βίντεο κλιπ!
Η σιωπή των ανθρώπων
-όταν πέφτει το βράδυ-
Σαν ανήσυχο «γεια σου»
Σαν απίστευτο όχι
Σαν μετέωρο χάδι.
Μια πλανόδια λύπη
-όταν πέφτει το βράδυ-
Μια δεκάρα στο δρόμο
Σαν ευχή ξεχασμένη
Στ' ουρανού το πηγάδι.
H Blair Eadie για άλλη μια φορά τράβηξε την προσοχή μας με δύο διαφορετικές μεταξύ τους εμφανίσεις.
Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Ανθρώπινες Σχέσεις. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη ζωή όλων των ανθρώπων. Όλη μας η ζωή είναι σχέσεις, οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές, συναδελφικές. Για να υπάρξει μια τέτοια κατάσταση απαιτούνται τουλάχιστον δύο άνθρωποι οι οποίοι καλούνται να «δώσουν» ο ένας στον άλλον, οπότε και να «πάρουν».
Ηλιοβασίλεμα στον Αμβρακικό! Και συγκερκιμένα στην Κορωνησία..
Μέρες τώρα σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσω να ψάχνω για δώρα Χριστουγέννων για τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Και προφανώς αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα. Φέτος βέβαια ο προϋπολογισμός όλων μας είναι κάπως περιορισμένος, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει...
Μόλις βρήκα πώς θα οργανώσω μερικά από τα μονίμως ανοργάνωτα υπάρχοντά μου, αξιοποιώντας με δημιουργικό και «think out of the box» τρόπο τους μεταλλικούς κουβάδες μου, που αποτελούν ένα από τα αναμνηστικά του στολισμού του γάμου μου!
ή αλλιώς ο λόγος που χάθηκα τον τελευταίο καιρό. Ετοιμασίες για τη βάπτιση της μικρής μας!
Βασικός μας άξονας οι παστέλ αποχρώσεις σε ροζ, λιλά, κίτρινο και βεραμάν. Και παρόλο που ήταν μια βάπτιση σε οικογενειακό κύκλο, η λόξα της μαμάς δεν την αφήνει σε ησυχία :) Έπρεπε να απαρνηθώ τον (έτσι κι αλλιώς λιγοστό) ύπνο μου για μερικές νύχτες και να απορρίψω οποιαδήποτε πιθανότητα χαλάρωσης μέσα στη μέρα για να είναι όλα όπως τα είχα φανταστεί. Φυσικά ήθελα να επιμεληθώ προσωπικά πολλά από τα στοιχεία της βάπτισης! Όλα αν ήταν δυνατόν... που δεν ήταν.
Έτσι, πολύτιμη ήταν η συμβολή του V. που σχεδίασε το "Μ" μας και της αγαπημένης artmania που μεγαλούργησε με τις ξύλινες δημιουργίες της. Εντάξει έκανα κι εγώ μερικά πράγματα, βρήκα τα χρώματα, πήρα κορδέλες, αν και πιο πολλές φρόντισε να προμηθευτούμε η κουμπαρούλα και νονά του Φίλιππου, παρήγγειλα του πουγκιά, τα κουφέτα και γενικώς έκανα τη ...συναρμολόγηση. Κι έκανα και πολλές εκπτώσεις στις αρχικές μου προσδοκίες :(
Μια γεύση από όσα ετοίμασα...
Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να περάσει μια μέρα διαφορετική από τις άλλες, για να σπάσει τη ρουτίνα, να νιώσει όμορφα και να χαλαρώσει; Νομίζω πως το μόνο που χρειάζεται είναι Απόφαση. Χρειάζεται να πάρει την απόφαση ότι θα αφήσει για λίγο τη βολή του, θα κουραστεί λίγο παραπάνω και θα αποδράσει, αναζητώντας ένα όμορφο μέρος, ένα τοπίο μέσα στη φύση με λίγους καλούς φίλους, μερικές λιχουδιές και άπειρη καλή διάθεση.
Όσοι τη χαρά γνωρίζουν, όταν τη μοιράζονται κερδίζουν - η ευτυχία γεννήθηκε δίδυμη.
Λόρδος Βύρων, 1788 - 1824, Άγγλος ποιητής και ένας από τους σημαντικότερους φιλέλληνες.
Μύρισε καλοκαίρι! Ο καιρός όλες αυτές τις μέρες είναι υπέροχος! Ήλιος! Ζέστη! Θες δε θες, το μυαλό τρέχει στη θάλασσα! Και μάλλον όχι μόνο το μυαλό, διότι οι πρώτες πετσέτες θαλάσσης και τα πρώτα μαγιό άρχισαν να ξεπροβάλουν στα μπαλκόνια της γειτονιάς, γεγονός που μαρτυρά πως κάποιος άρχισε δειλά δειλά ... να κολυμπά!
Μετά τις ξύλινες σκάλες, τις καρέκλες, τα παλιά τζιν, τα χωνιά, το σπάγγο και τους δίσκους κοπής που με λίγη φαντασία μπορούν να βρουν πολλαπλές χρήσεις, σήμερα θα δούμε ιδέες και λύσεις για το πώς μπορούν οι ξύλινες παλέτες να μεταμορφωθούν σε διάφορα χρήσιμα αντικείμενα εντός και εκτός σπιτιού.
Καλό είναι να μην ξεχάσουμε και φέτος, κατά τις χριστουγεννιάτικες βόλτες μας, να προμηθευτούμε Παστίλιες για τον Πόνο του Άλλου, με σκοπό να ενισχύσουμε το έργο των Γιατρών χωρίς Σύνορα.
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Το χρώμα που αγαπώ και που φαντάζει στα μάτια μου το πιο φωτεινό, το πιο χαρούμενο, ένα από τα πιο ωραία χρώματα για τα αντικείμενα εντός σπιτιού αλλά και για το αγαπημένο ρολόι χειρός, που δεν πήρα ακόμα, αλλά σκοπεύω να πάρω - από πέρυσι το "ζαχαρώνω", είναι το λατρεμένο φυστικοβεραμάν.
Τι λέτε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι παραμένοντας από χθες στο πνεύμα των περιπλανήσεων μετά μουσικής;
Να ονειρευτώ ξανά
Και μόνο από τον τίτλο θα μπορούσα να επιλέξω αυτό το βιβλίο. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι χωρίς όνειρα δε ζεις, κέντρισε το ενδιαφέρον μου από την πρώτη στιγμή. Διαβάζοντας την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, βρήκα έναν ακόμη λόγο για να το προτιμήσω. Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, μέρες που έρχονται, μπορείτε να το πάρετε μαζί σας παντού. Στην εξοχή για πρωινή ανάγνωση στη δροσιά κατά τις ημέρες του Πάσχα, σε ένα ήσυχο καφέ, στο κρεβάτι για ανάγνωση πριν τον ύπνο, στην παραλία. Παντού!
Είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσει καλή συντροφιά. Παρόλο όμως που διαβάζεται εύκολα, θίγει ζητήματα πολύ σοβαρά.
Επιτέλους! Παρασκευή απόγευμα! Έχουμε όλο το Σαββατοκύριακο μπροστά μας για να χαλαρώσουμε στο σπίτι μόνοι ή με φίλους, να πάμε μια βόλτα για ψώνια, να επισκεφθούμε εκθέσεις ή να επιχειρήσουμε μια έστω και ημερήσια εκδρομή, έτσι για να αλλάξουμε παραστάσεις..
