Η σαλάτα που έκλεψε τις εντυπώσεις
- Κατηγορία Δημιουργώ
Μια σαλάτα που κέρδισε την προσοχή όλων στα γιορτινά τραπέζια μας σας προκαλεί να τη δοκιμάσετε.
Μια σαλάτα που κέρδισε την προσοχή όλων στα γιορτινά τραπέζια μας σας προκαλεί να τη δοκιμάσετε.
Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών, η θερμοκρασία έχει ανέβει, οι τάσεις φυγής έχουν ενισχυθεί...
Τι λέτε λοιπόν για ένα δροσερό, υγιεινό και έθνικ ρόφημα; Έτσι για να δώσουμε στον εαυτό μας άλλη μια αφορμή για ένα έστω γευστικό ταξίδι!
Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.
Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.
Μετά από το τελευταίο ταξίδι της στην Ξάνθη, η αγαπημένη μου μητέρα κατέφθασε στο σπίτι μας με ένα σωρό καλούδια. Λουκούμια, σακουλάκια με βότανα, άλλες τοπικές λιχουδιές και ένα γυάλινο βάζο ζωγραφισμένο στο χέρι από την ίδια βεβαίως βεβαίως που περιείχε κάτι ροζ στο εσωτερικό του. Τι να 'ναι;
"Αλάτι Ιμαλαΐων", μου είπε. "Τέρμα πια το απλό αλάτι, να χρησιμοποιείς αυτό που είναι πιο υγιεινό. Μέχρι και ο αδερφός σου το χρησιμοποιεί". Αυτό κι αν είναι κίνητρο!
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)
Για τον λιναρόσπορο πρωτοάκουσα μερικά χρόνια πριν, όταν σε μια παρέα που βρέθηκα τον εξυμνούσαν. "Είναι πολύ ωφέλιμος, έχει καλά λιπαρά, είναι τρομερό αντιοξειδωτικό" και άλλα πολλά. Τα κράτησα όλα αυτά στο μυαλό μου και την επόμενη φορά που βρέθηκα σε κατάστημα με βιολογικά είδη και διάφορους καρπούς φρόντισα να προμηθευτώ ένα σακουλάκι. Το ένα σακουλάκι διαδέχτηκε το άλλο και πλέον, ο λιναρόσπορος δε λείπει σχεδόν ποτέ από το ντουλάπι και από το πρωινό μου.
Επειδή όμως είναι καλό να ξέρουμε περισσότερα για ό,τι τρώμε, μοιράζομαι μαζί σας μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες που συνάντησα στο health4you.gr, σχετικά με την ιστορία και τη θρεπτική αξία του συγκεκριμένου καρπού.
Το σημερινό μας βραδινό... Ελαφρύ, δροσερό και πολύ ελληνικό!
Ένα smoothie την ημέρα.. είναι ένας ωραίος τρόπος να πάρουμε τις απαραίτητες βιταμίνες!
Μία εναλλακτική και υγιεινή επιλογή για πρωινό αποτελεί το smoothie με φράουλες και βρώμη, το οποίο είναι θρεπτικότατο και σπάει τη μονοτονία του κλασικού πρωινού γεύματος, ενώ ενδείκνυται και για detoxing. Εξάλλου σε αυτό το πνεύμα κινούμαστε μετά τις αμαρτωλές μέρες του Πάσχα.
Φρουτάκια φάγαμε σήμερα;
Το "τι να φάμε αύριο" σε κάθε πιθανή παραλλαγή (βλ. "τι να μαγειρέψω αύριο", "τι να φτιάξω αύριο", "τι να ετοιμάσω αύριο" κτλ..) και το "τι να φορέσω αύριο" νομίζω πως είναι τα δύο ερωτήματα που μας βασανίζουν πιο συχνά από οποιοδήποτε άλλο.. Κάθε μέρα αυτές οι ερωτήσεις, κάθε μέρα οι ίδιες σκέψεις, κάθε μέρα το ίδιο μικρό άγχος για να δώσουμε απάντηση...
Μuffins με παπαρουνόσπορο, cupcakes με μαρμελάδα δαμάσκηνο και άλλα τρία μικρά κεικάκια χωρίς πρόσθετα υλικά για όσους αγαπούν το άρωμα λεμονιού στα κέικ και δε θέλουν τίποτα να χαλάει τη γεύση του.
Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Στίχοι από τραγούδια μου έρχονται στο μυαλό κοιτώντας αυτή τη φωτογραφία και σκεφτόμενη τη φωτεινή πλευρά της ζωής...
Μπορεί να ξημέρωσε εδώ και ώρες.. μπορεί να είστε ήδη στη δουλειά ή μπορεί να κάνετε δουλειές στο σπίτι.. Ό,τι κι αν ισχύει, ένα διάλειμμα είναι απαραίτητο και αυτή τη φορά απαιτεί να κλείσετε τα μάτια και να αφήσετε το ρυθμό του νέου τραγουδιού του Απόστολου Βαλαρούτσου να σας παρασύρει...
Επίσκεψη στη Φλώρινα για τις Φωτιές 2012. Η θερμοκρασία έξω είναι χαμηλή, αλλά μέσα το κλίμα είναι ιδιαίτερα θερμό. Καλή παρέα, ωραίο περιβάλλον, εξαιρετικό φαγητό πάντα με τη συνοδεία τοπικού κόκκινου κρασιού..
Tι ωραίο τραγούδι! Για να μην ξεχνάμε να λέμε "σ'αγαπώ" στους ξεχωριστούς για μας ανθρώπους κάθε μέρα!
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Θυμάστε που σας έλεγα για τη νυχτερινή μας βόλτα στην παγωμένη Πράγα, που δεν πρόλαβα ούτε ένα μαγνητάκι να πάρω; Θυμάστε επίσης που σας είπα ότι αρκετοί φίλοι επισκέφτηκαν φέτος τα Χριστούγεννα την Πράγα;
Kλείνουμε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας με έναν από τους νικητές των πρώτων μουσικών βραβείων του YouTube. Πρόκειται για το κομμάτι "Radioactive" των Lindsey Stirling και Pentatonix, το οποίο κέρδισε στην κατηγορία "Response of the Year".
Μια ταινία που έγραψε ο Andrew Stern και σκηνοθέτησε ο Henry Alex Rubin. Προβλήθηκε σε 2 κινηματογραφικά Φεστιβάλ το 2012 (Τορόντο και Βενετία) και στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2013. Οι βαθμολογίες των χρηστών στη γνωστή ιστοσελίδα IMDB.com της δίνουν έναν κολακευτικό μέσο όρο 7,6 στα 10.
Μια "αληθινή" ταινία που στάθηκε αφορμή για σκέψη και συζήτηση. Mια ταινία που αξίζει να δείτε.
Αποφασίσαμε με το βασικό μόνιμο συνοδοιπόρο να ξεκινήσουμε τις ορεινές περιπλανήσεις του 2014 απ΄τις δρακόλιμνες Φλέγκα, να τις απολαύσουμε και να τις φωτογραφίσουμε όσο ακόμη υπάρχει χιόνι, ελπίζοντας παράλληλα να είμαστε οι πρώτοι που θα τις επισκεφτούν για φέτος (μεγάλος στόχος!!!).
Μπορεί σήμερα να είναι η Γιορτή της Γυναίκας και πολλές γυναικοπαρέες να κανονίζουν έξοδο χωρίς συντρόφους ή άντρες φίλους αλλά εμείς σας έχουμε άλλη πρόταση. Και μάλιστα πρόταση που αφορά στους αρσενικού γένους επισκέπτες μας. Σήμερα συνοδεύστε τις γυναίκες σας, τις φίλες σας, τις αδερφές σας στις εξόδους τους. Και μάλιστα, γιορτή είναι, προσέξτε λίγο παραπάνω την εμφάνισή σας! Βγάλτε επιτέλους και εκείνη τη γραβάτα από τη ντουλάπα. Θέλει και αυτή να πάρει τον αέρα της! Και αν δεν ξέρετε πώς να τη δέσετε, έχουμε τη λύση! Στο εξής ο V θα φροντίζει για σας...
ΠΡΩΤΟΝ, πρόκειται ίσως για την πιο νόστιμη εκδοχή κοτόπουλου
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, πόσο μαγικό συστατικό είναι η λιαστή ντομάτα (την οποία μέχρι σχετικά πρόσφατα δε συμπαθούσα καθόλου)
ΤΡΙΤΟΝ, δε θέλει πολύ χρόνο... γι αυτό τολμήστε τη συνταγή αυτή οπωσδήποτε!