Depeche Mode - Heaven
- Κατηγορία Προτείνω
Αναρτήθηκε χθες το βράδυ και σε λιγότερες από 24 ώρες ξεπέρασε τις 300.000 προβολές στο YouTube..
Αναρτήθηκε χθες το βράδυ και σε λιγότερες από 24 ώρες ξεπέρασε τις 300.000 προβολές στο YouTube..
Αυτό το τραγούδι όσες φορές κι αν το ακούω δεν το βαριέμαι ποτέ! Αντιθέτως μ'αρέσει τόσο πολύ όταν το πετυχαίνω στο ραδιόφωνο!
Οι atenistas ξαναχτυπούν! Αυτή την Κυριακή 19.05 μας καλούν να ανακαλύψουμε παρέα μια άγνωστη Αθήνα..
Πρόκεται για μια δράση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που μας αρέσει πολύ!
Με αφορμή τη σημερινή πρεμιέρα της ταινίας του Baz Luhrmann με τίτλο "The Great Gatsby" στη χώρα μας ας ακούσουμε παρέα ένα ακόμη κομμάτι από το soundtrack που τη συνοδεύει μουσικά. Μετά το "Young and Beautiful" της Lana Del Rey, σήμερα σας προτείνουμε το "Over the love" από την Florence Welch και την παρέα της.
Το να χαρίζεις κάτι σε κάποιον που αγαπάς σου δίνει μεγάλη χαρά και η όλη διαδικασία της αναζήτησης και της επιλογής του κάθε δώρου ξεχωριστά είναι ιδιαίτερα ευχάριστη για τους περισσότερους. Ωστόσο, μερικές φορές εξελίσσεται σε δύσκολη διαδικασία μια και μπορεί να μη ξέρεις τι να διαλέξεις για τον καθένα.
Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει;
Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Σε μια παλιά αποθήκη υπάρχει ένα ξύλινο βαρέλι, στο οποίο κάποτε οι αγαπημένοι σου πρόγονοι έβαζαν κρασί. Τώρα κανείς δεν του δίνει σημασία, ρημάζει μόνο του στη γωνιά του και τα χρόνια περνούν. Αυτό όμως δεν το βάζει κάτω. Ελπίζει σε μια αναπαλαίωση και σε επαναχρησιμοποίηση. Εκλιπαρεί για ένα σου βλέμμα και μια θέση στο σαλόνι σου. Και εσύ αρνείσαι πεισματικά, περνάς δίπλα του και δεν το βλέπεις καν...
Πόσο μ' αρέσει να χαζεύω σπίτια, ράφια, βιβλιοθήκες, συμβουλές οργάνωσης του σπιτιού... Όσες ώρες κι αν έχω στη διάθεσή μου, θα μπορούσα να τις τρώω ψάχνοντας νέες ιδέες και λύσεις διακόσμησης. Και κάθε τόσο, όταν ξεχωρίσω αυτές που μου αρέσουν περισσότερο και μπορώ να τις προσαρμόσω στο δικό μου χώρο και στα διαθέσιμα αντικείμενα, θέλω να μένω μόνη στο σπίτι και να πειραματίζομαι. Συνήθως κατεβάζω τα πάντα κάτω, αδειάζω ράφια, βιβλιοθήκες, μικροέπιπλα, τα πάντα... και αρχίζουν οι αναπροσαρμογές. Εξάλλου είμαι από αυτούς που βαριούνται εύκολα, πολύ εύκολα, θέλουν να ανανεώνεται ο χώρος τους και να φαίνεται η εποχή του χρόνου και μέσα στο σπίτι.
Έτοιμη η βασιλόπιτα! Φέτος είπα τουλάχιστον γι αυτό το γλυκό, να κάνω μία παύση με τους πειραματισμούς και να κάνω την κλασική συνταγή της μαμάς, που τόσα χρόνια ξέρουμε και αγαπάμε!
Μια πολύ ωραία ιδέα για δώρο στις μέρες των γιορτών και όχι μόνο είναι τα καλάθια με διάφορα τοπικά προϊόντα, βότανα, μέλι και άλλα είδη. Φέτος είχα την τύχη να παραλάβω δύο τέτοια καλάθια και πολύ το χάρηκα!
Ο ήλιος λάμπει, η μέρα μοιάζει απόλυτα καλοκαιρινή και αυτό είναι ένα μικρό θαύμα! Τι λέτε λοιπόν πριν βγούμε για τις βόλτες μας να απολαύσουμε παρέα το κομμάτι "Miracle" του Tom Baxter;
Πώς να περιγράψω τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν γυρνώντας σπίτι μετά τη δουλειά βρήκα γράμμα από Ελβετία! Καλά τα e-mail, καλά τα sms, καλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η παραδοσιακή αλληλογραφία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά!
Ειδικά όταν ο φάκελος εκτός από μια κάρτα με ευχές από μια πολύ αγαπημένη φίλη περιέχει και μια ελβετική σοκολάτα!
Ευχαριστώ τόσο πολύ!
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)
Πού θα θέλατε να βρίσκετε απόψε;
Εμείς ονειρευόμαστε έναν βραδινό περίπατο στην πανέμορφη Πράγα. Μόλις παραλάβαμε φωτογραφίες από τον ανταποκριτή μας εκεί και το μυαλό ταξιδεύει στην υπέροχη πόλη.
Μια θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου με πρωταγωνίστρια τη Στεφανία Γουλιώτη.
Σήμερα επιστρέφουμε από τη νοητή μας βόλτα στο Μιλάνο της Ιταλίας και μένουμε Ελλάδα... Αρκεί να μη μένουμε στο σπίτι :)
"Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ", έτσι δε λένε; Αντιστοίχως λοιπόν, αφού φέτος τα χιόνα δεν ήρθαν σε εμάς, ή έστω ήρθαν με το σταγονόμετρο, πήγαμε εμείς στα χιόνια.
Το δεύτερο μέρος των χριστουγεννιάτικων πειραματισμών μου αφορούσε κυρίως δώρα σε αγαπημένα πρόσωπα. Μπορεί να μην έφτασε ακόμα ο Άγιος Βασίλης αλλά αν έχουμε φίλους που γιορτάζουν αυτήν την περίοδο γιατί να μην προσαρμόσουμε τα δώρα τους στο πνεύμα των ημερών;
Ακόμα και στο πιο απλό δώρο, μπορούμε να βάλουμε την προσωπική μας πινελιά και να πρωτοτυπήσουμε έστω στη συσκευασία.
Κάθε Δεκέμβριο οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, θέτουμε νέους προσωπικούς και επαγγελματικούς στόχους και υποσχόμαστε στον εαυτό μας ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά, θα προσπαθήσουμε και όντως θα επιτύχουμε τα όνειρα μας. Πώς μπορούμε όντως όμως να οδηγηθούμε στην επιτυχία;
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Η Παγκόσμα Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται την 3η Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Μπορεί η λουίζα, ο ιβίσκος, το μελισσόχορτο, το δεντρολίβανο και τόσα άλλα βότανα να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και να αποκτούν όλο και περισσότερους θαυμαστές, αλλά πώς θα μπορούσαμε να παραμελήσουμε το κλασικό και πάντα αγαπημένο τσάι του βουνού; Πόση ζεστασιά μπορεί να νιώθεις με μια κούπα τσάι του βουνού με μέλι και λίγες σταγόνες λεμόνι μετά από μια γεμάτη, κουραστική μέρα;
Για χρόνια λέγοντας τσάι εννοούσαμε το τσάι του βουνού, άντε και κανένα χαμομήλι. Ειδικά όσοι δεν είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σε σπίτι με κήπο και δικές μας βοτανο-καλλιέργειες ή κάποιον να μαζεύει βότανα απευθείας από τη φύση ή μια γιαγιά - γκουρού στα γιατροσόφια, δεν ξέραμε και πολλά για τα υπόλοιπα βότανα. Εξάλλου συνήθως, τουλάχιστον ως παιδιά, τσάι πίναμε για να αντιμετωπίσουμε το κρυολόγημα και τον πονόλαιμο. Και πολλές φορές δε μας άρεσε καν και το πίναμε με το ζόρι, γιατί έπρεπε για να μαλακώσει ο λαιμός.