Είναι γεγονός ότι η εβδομάδα ξεκινάει πολύ πιο ευχάριστα, όταν έχει προηγηθεί ένα γεμάτο και διαφορετικό Σαββατοκύριακο..
Μας αρέσει ιδιαίτερα το ρεφρέν του!
"Love it or leave it
You got to believe it"
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.
Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!
Όπως ήδη σας είπαμε η απαραίτητη συντροφιά για τις βροχερές μέρες είναι μια κούπα τσάι και ένα καλό βιβλίο, ιδιαίτερα όταν είναι απόγευμα Κυριακής και χρειαζόμαστε λίγη χαλάρωση πριν αρχίσουν οι απαιτήσεις της νέας εβδομάδας.
Η Κυριακή που μας πέρασε ήταν Christmastreestas Day! Δύο ακόμη δέντρα της παρέας στολίστηκαν! Ένα στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη.
Πάρα πολλές οι πηγές απ' τις οποίες αντλεί κανείς πληροφορίες για το Μεταξοχώρι (Ρέτσιανη) Αγιάς - Λαρίσης...
Κτισμένο στους νότιους πρόποδες του όρους των Κελλίων, δηλαδή του Κισσάβου ή της Όσσας, πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο, με τα υπεραιωνόβια πλατάνια να κυριαρχούν κατά μήκος του ξηροπόταμου πλέον Άμυρου που το "χωρίζει" στα δύο, "στέκεται" καμαρωτό, ατενίζει απέναντι το Μαυροβούνι και χαμηλά τον εύφορο κάμπο με τα πάσης φύσης καρποφόρα δένδρα. Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα χωριά του Πηλίου.
Παραλαμβάνω αναπάντεχα σήμερα ειδοποιητήριο από το Ταχυδρομείο. Είναι στο όνομά μου και πρόκειται για δέμα από Γερμανία. Μα τι να είναι; Το μυαλό μου δεν πηγαίνει πουθενά! Έχω ένα φίλο στη Γερμανία αλλά δέμα... τι δέμα τι να μου έστειλε;
Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.
Η δική μας πρόταση για την αυριανή Κυριακή!
Ένα χαλάκι ψάθινο, στρόγγυλο ή ορθογώνιο μπορεί να αλλάξει θέση...
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Δειλά δειλά, μετά τα τζιντζερομπισκότα, ξεκίνησα τις πρώτες χριστουγεννιάτικες δημιουργίες για φέτος. Ίσως είναι λίγο νωρίς αλλά ήθελα να δω τι διαφορετικό μπορώ να κάνω, να ετοιμάσω καρτούλες και μικρά διακοσμητικά στο πνεύμα των γιορτών αξιοποιώντας κορδέλες, χριστουγεννιάτικα στοιχεία και διάφορα άλλα μικροαντικείμενα.
Ένας φρέσκος χυμός φρούτων είναι πάντα ευπρόσδεκτος το πρωί!
Ρυθμικό και μελωδικό μουσικό ξεκίνημα του Σαββατοκύριακου!
Το ξύλο, οι πέτρες, τα φυτά, τα φυσικά υλικά γενικώς έχουν έρθουν στο προσκήνιο και μπορούν να δώσουν μια πολύ ωραία εικόνα στο χώρο μας, δίνοντας την εντύπωση πως βρισκόμαστε λίγο πιο κοντά στη φύση.
Από τη φίλη και γλυκιά μαμά Ζ.Λ. και τη μικρή της κόρη, πάμε σε μια πιο μεγάλη κόρη, ολόκληρη γυναίκα πια, την Παυλίνα μας, που εκφράζει σκέψεις περί ενηλικίωσης... Σκέψεις που προσωπικά θεωρώ πως ειδικά στις μέρες μας κάνουν όλοι οι συνομήλικοί της και οι τουλάχιστον κατά μια πενταετία μεγαλύτεροί της.
Είναι Παρασκευή, νιώθουμε καλά και χαμογελάμε! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τη μέρα μας με jazz διάθεση και τη μοναδική Nina Simone να μας τραγουδάει..
κι αν δεν κλαις για την άνοιξη και την πρώτη ηλιαχτίδα γιατί να κλαις;
κι αν δεν πονάς για τον έρωτα όταν σε κυριεύει γιατί να πονάς για την ανάμνηση του;
Ένα τραγούδι που ξέρουμε και αγαπάμε σε μια ζωντανή εμφάνιση της Αμερικανίδας τραγουδίστριας και τραγουδοποιού που ακούει στο όνομα Cat Power.
Έτσι για να κάνουμε ένα μουσικό διάλειμμα!
Μετά τα cupcakes βανίλιας και τα cupcakes hotdog, ήρθε η ώρα και για τη συνταγή των ξακουστών πλέον - στην παρέα μας - tortillas που μετά την περσινή μεγάλη επιτυχία δε θα μπορούσα να μην τις ξαναφτιάξω...
