Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Δημιουργώ και απολαμβάνω. Και φέρνω τη φύση στο τραπέζι μου. Από το δάσος στο πιάτο.
Κι όλα αυτά γιατί τα άγρια μανιταράκια δίνουν άλλο άρωμα και άλλη γεύση ακόμα και στο πιο απλό ριζότο.
Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...
Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!
Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!
Όταν κλήθηκα να επιλέξω το σχέδιο της κουζίνας στο σπίτι, το βασικό μου μέλημα ήταν να εξασφαλίσω όσο το δυνατό περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους και μπορώ να πω ότι θυσίασα εν μέρει ομορφιά και design στο βωμό της λειτουργικότητας και της πρακτικότητας. Ήθελα να μη χρειάζεται να έχω πιάτα, ποτήρια και λοιπά κουζινικά στα κλειστά ντουλάπια της βιβλιοθήκης - σύνθετου στο σαλόνι (για κρυσταλλιέρα ούτε λόγος), ήθελα να μην στριμώχνω τα μικροαντικείμενα στα ντουλάπια της κουζίνας, ήθελα να έχω όσο το δυνατό περισσότερη άνεση στην μετρίου μεγέθους κουζίνα μου.
Και τι κατάφερα;
Όλο έλεγα πως θα φτιάξω σπιτικά burgers, αληθινά σπιτικά burgers και όλο έμενα στα λόγια... Λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα... Είχα δώσει τον λόγο μου όμως και ο καιρός περνούσε. Και λόγο στον λόγο, τα κατάφερα.
Πριν λίγες μέρες ετοίμασα σπιτικά burgers και ήταν υπέροχα! Εξαιρετικά! Και αυτό ήταν καλό! Τουλάχιστον άξιζε η αναμονή! Ήταν τόσο πετυχημένα που φάγαμε πάρα πολύ. Ακόμα και η φίλη μου η λουίζα δυσκολεύτηκε να ανακουφίσει τα στομάχια μας. Και αυτό ήταν κακό.
Η λύση είναι μία: Να τρώμε πιο συχνά για να μη μας φαίνονται τόσο λαχταριστά.
Είναι χειροποίητα, νηστίσιμα, φτιαγμένα με αλεύρι ολικής άλεσης, καστανή ζάχαρη και μέλι και μπορούν να συνοδεύσουν τέλεια τον καφέ ή το τσάι.
Είναι η πρώτη μου δημιουργία στην κουζίνα στο πλαίσιο των γιορτών που πλησιάζουν. Ήταν και ευκαιρία να χρησιμοποιήσω το τζίντζερ που είχα πάρει εδώ και καιρό και περίμενε να δώσω νόημα στην ύπαρξή του στο ντουλάπι μου.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(
Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα!
Μπορεί κάποιοι ακόμα να κολυμπάνε, ωστόσο εμείς εδώ στη Grenoble βιώνουμε το απόλυτο φθινόπωρο με κουβερτούλες, μπουφάν και άλλα τέτοια αξεσουάρ, και μια βελουτέ σούπα είναι ό,τι πρέπει για να απαλύνει τον πόνο μας, που το καλοκαίρι μας εγκατέλειψε στα κρύα του λουτρού.
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Και μου έλεγε η γιαγιά μου... "Πάρε κορίτσι μου τα πλεχτά, εγώ για σένα τα έκανα, έβγαλα τα μάτια μου, η προίκα σου είναι, πάρτα και θα δεις ότι θα έρθει η στιγμή που θα τα στρώσεις"...
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Μουσική από το παρελθόν που μας φτιάχνει τη διάθεση!
Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει.
George Eliot, 1819-1880, Αγγλίδα συγγραφέας
Μετά τη βόλτα μας στο Notting Hill, ήρθε η ώρα να περπατήσουμε παρέα και στο Covent Garden, την περιοχή που ξεχώρισα στο Λονδίνο.
Ένα από τα αγαπημένα μας φεστιβάλ ξεκινάει από τη Δευτέρα 16.06.2014.
Ο λόγος για το 4ο Athens Open Air Film Festival το οποίο διαρκεί από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο και για ακόμη μια χρονιά φιλοδοξεί να μετατρέψει όλη την Αθήνα σε ένα θερινό σινεμά με ελεύθερη είσοδο.
Με μεγάλες πρεμιέρες, σπάνια κλασικά αριστουργήματα, μερικά από τα διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου και πρωτότυπες μουσικές εκδηλώσεις, οι διοργανωτές του μας προσκαλούν στη μεγαλύτερη υπαίθρια καλοκαιρινή γιορτή της Αθήνας!
Καλή η Βουδαπέστη είτε το πρωί είτε το βράδυ, καλή και η Πράγα... αλλά και τα Τρίκαλα με τον Μύλο των Ξωτικών έχουν μεγάλη πέραση τα τελευταία δύο χρόνια.
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.
Παρασκευή σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με μια "ηλιόλουστη" διασκευή από τη μοναδική Ayo..
Ποια είναι η πρώτη σκέψη που κάνετε κάθε φορά που ξυπνάτε;
Να μερικές πιθανές σκέψεις:
Μια γλυκιά μουσική καλημέρα.. για να ξεκινήσει όμορφα η εβδομάδα!
Κατά καιρούς σας έχουμε προτείνει διάφορες ιδέες διακόσμησης τοίχων και έχουμε αναρωτηθεί αν μπορείτε να σκεφτείτε μια πιο πρωτότυπη ιδέα διακόσμησης τους.
Ένα "πουλάκι" μας σφύριξε ότι υπάρχει και άλλη μια πολύ καλή διασκευή του έτσι κι αλλιώς υπέροχου τραγουδιού της Lykke Li από τους Triggerfinger..
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Βόλτα στην Άνω Πόλη με αφορμή το Open House Thessaloniki. Να 'ταν κι άλλο...
Λίγο που ξυπνήσαμε αργά, λίγο το γερό πρωινό και μερικές μικρές υποχρεώσεις που μας καθυστέρησαν, φύγαμε από το σπίτι γύρω στις 12:30 με προορισμό την Άνω Πόλη.
Έτοιμη η βασιλόπιτα! Φέτος είπα τουλάχιστον γι αυτό το γλυκό, να κάνω μία παύση με τους πειραματισμούς και να κάνω την κλασική συνταγή της μαμάς, που τόσα χρόνια ξέρουμε και αγαπάμε!
Τι καλύτερο από το να ξεκινήσουμε τη μέρα μας μουσικά και άκρως καλοκαιρινά; In the Summertime!
Είχα ζουμερά και μυρωδάτα λεμόνια στο ψυγείο. Τα λεμόνια του γείτονα! Και γινόταν ολοένα και περισσότερα. Και μύριζε όλο το ψυγείο τόσο όμορφα!
Κάτι έπρεπε να φτιάξω, κάτι λεμονάτο και ευωδιαστό. Κι έτσι άρχισα να ψάχνω συνταγές για λεμονόπιτες. Lemon pies!
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Το καλό πρέπει να λέγεται και να προβάλεται και εμάς αυτό το διαφημιστικό σποτ μας άρεσε, οπότε δεν μπορούμε παρά να το προβάλουμε και στο maresei.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μερικοί φίλοι και φίλες επιλέγουν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους μαζί μας...
Ποιος είπε ότι το πουλόβερ είναι κατάλληλο μόνο για τις καθημερινές μας εμφανίσεις; Η ανταπόκριση από την εβδομάδα μόδας στο Παρίσι μας αποδεικνύει το αντίθετο.
Η Άνδρος ήταν ο τόπος προορισμού στις περσινές μας διακοπές. Ο βασικός λόγος επιλογής του νησιού ήταν η κοντινή απόσταση από το πλησιέστερο σε μας λιμάνι της Ραφήνας. Περίπου 2 ώρες με το πλοίο. Ικανοποιητικός χρόνος δεδομένου ότι λόγω ειδικών συνθηκών το στομάχι μου δεν άντεχε πολλές δοκιμασίες.
