Spreadin' Rhythm Around
- Κατηγορία Προτείνω
Διαδίδοντας τον ρυθμό.. μια μουσική πρόταση της αγαπημένης φίλης Ρούλας.
Διαδίδοντας τον ρυθμό.. μια μουσική πρόταση της αγαπημένης φίλης Ρούλας.
Ένα παλιό ποτιστήρι, μερικά φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, φυσικά σαν τα φρέσκα δεν έχει.., λίγη πρασινάδα, μια ωραία κορδέλα και λίγα διακοσμητικά πασχαλινά αυγά μπορούν να αποτελέσουν μια πολύ ενδιαφέρουσα σύνθεση και να κρεμαστούν στην εξώπορτα, σε ένα δωμάτιο, στον τοίχο του μπαλκονιού ή στην ιδανική περίπτωση που διαθέτουμε αυλή θα μπορούσαν να διακοσμούν το χώρο εκεί.
Σε ένα μέρος πανέμορφο, εντάξει μπορεί να μην ήταν τόσο όμορφο και τόσο γραφικό όσο το Μπουράνο, αλλά είχε και αυτό τη μαγεία του, βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες για το καθιερωμένο πικ νικ της Πρωτομαγιάς. Και ναι φέτος, δε σκεφτήκαμε καν το ενδεχόμενο της ταβέρνας, καθότι στην παρέα πλέον έχουν προστεθεί αρκετά νέα μέλη από 1+ ως 5- ετών, οπότε θέλαμε να αποφύγουμε το κυνηγητό, θέλαμε να τους φέρουμε πιο κοντά στη φύση, θέλαμε να στρώσουμε χάμω και να γίνουμε ένα με τη γη, τις πευκοβελόνες, τις πέτρες και τα χώματα... Και γίναμε!
Φέτος οι γιορτές στο σπίτι μας μπορεί να μην κινούνται σε πολύ ...γιορτινό κλίμα για διάφορους λόγους, όπως και η διάθεσή μας, αλλά η ανάγκη για εκτόνωση και δημιουργικότητα είναι έντονη. Και προφανώς βρίσκει διέξοδο σε χειροτεχνίες και γιορτινές κατασκευές, που σκοπό δεν έχουν τόσο να στολίσουν το σπίτι μας αλλά να δώσουν χαρά σε πολλά παιδάκια. Μία από αυτές τις χειροτεχνίες είναι η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου γραμματοκιβωτίου για τα γράμματα προς τον Άγιο Βασίλη.
Η σκέψη ήταν εξαρχής η επαναχρησιμοποίηση ενός παλιού κουτιού αντί της αγοράς ενός νέου. Έτσι ξεκίνησα με ένα κουτί από παπούτσια, πρόσθεσα χαρτόνι που είχε ξεμείνει από παλιές κατασκευές καρτών, προμηθεύτηκα και κάποια πρόσθετα υλικά και έφτασα στο τελικό αποτέλεσμα, το Santa's mailbox. Και μπορεί να μην ήταν όπως το είχα αρκετά φανταστεί, λιτό και πανέμορφο αλλά έστω και έτσι τη δουλειά του την έκανε και τα σχόλια που κέρδισε ήταν θετικά.
Αυτό το τραγούδι όσες φορές κι αν το ακούω δεν το βαριέμαι ποτέ! Αντιθέτως μ'αρέσει τόσο πολύ όταν το πετυχαίνω στο ραδιόφωνο!
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου, το περασμένο Σάββατο είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην περιοχή της λίμνης Πλαστήρα όπου οι Μανιταρόφιλοι Θεσσαλίας και πάσης φύσης φίλοι του δάσους από Καρδίτσα, Λάρισα και άλλες περιοχές της Ελλάδας συγκεντρώθηκαν στον Βοτανικό Κήπο Νεοχωρίου για να τιμήσουν τη μέρα.
Ως παιδιά κάνατε καραβάκια;
Ίσως ήταν ένα από τα πρώτα έργα τέχνης που κάναμε με χαρτί ή που μας τα έκαναν οι μεγάλοι και κοιτούσαμε με το στόμα ανοιχτό!
Το πρωί της Κυριακής είναι εδώ και o καιρός σε αρκετές περιοχές είναι ακόμη βροχερός, αλλά δεν πτοούμαστε! Ξεκινάμε την ημέρα μας με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση και αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας και στις επιθυμίες του.
Τους Δύο Φίλους τους ξέρουμε καιρό τώρα, για την ακρίβεια τους ... πίνουμε πολύ συχνά, στις περισσότερες από τις βραδινές μας εξόδους όταν παραγγέλνουμε κρασί. Είτε κόκκινο το χειμώνα είτε λευκό το καλοκαίρι, το κρασί των Δύο Φίλων είναι μια από τις κλασικές μας επιλογές.
Θυμάστε τα ΒορΟινά στη Θεσσαλονίκη; Είναι μια εκδήλωση γευσιγνωσίας οίνων και αποσταγμάτων του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα στην οποία είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε στις 22 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.
Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.
Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Έχετε άδεια γυάλινα μπουκάλια από χυμούς ή άλλα ποτά; Μήπως έχετε και τα κλασικά ψηλά μακρόστενα κεριά μέσα στο ντουλάπι;
Τι κι αν το μπαλκόνι σου είναι μικρό; Τι κι αν δεν έχει πολύ χώρο; Ιδέες υπάρχουν! Κι αυτή μου άρεσε πολύ!
Ένα μπαρ στο μπαλκόνι!
Αφού δε χωράει τραπέζι και καρέκλες και καναπέδες και χαλιά και όλα αυτά που βλέπουμε σε φωτογραφίες και ζηλεύουμε και νομίζουμε ότι όλα τα μπαλκόνια - εκτός από το δικό μας - μπορούν να γίνουν επίγειοι παράδεισοι... Ε λοιπόν, γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα μπαρ στο μπαλκόνι;
Ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Ελλάδας, ίσως μοναδικό με βάση τα είδη και τις μορφές των σταλαγμικτών, των σταλακτιτών και των σπάνιων εκκεντριτών είναι το Σπήλαιο της Αλιστράτης Σερρών. Ανήκει σε δίκτυο σπηλαίων του Αγγίτη ποταμού, παραπόταμου του Στρυμόνα. Είναι εντυπωσιακό από όλες τις απόψεις και αξίζει να το επισκεφθεί κανείς.
Μετά το χειροποίητο πορτατίφ στο κομοδίνο των φίλων μας, ας δούμε και ένα διαφορετικό φωτιστικό οροφής φτιαγμένο από μπουκάλια κρασιού.
Ένας καλλιτέχνης που δε χρειάζεται συστάσεις σε ένα εξαιρετικό τραγούδι, ιδανικό για να κλείσουμε τη βραδιά μας μελωδικά.
Οι χαρτοπετσέτες - χριστουγεννιάτικα δέντρα στο περσινό γιορτινό τραπέζι εξέπληξαν ευχάριστα τους συνδαιτυμόνες και ακόμα τις θυμούνται! Τόσο τους άρεσαν που λυπόταν να σκουπιστούν, μην τυχόν και τις χαλάσουν! Τι κι αν τους έλεγα πόσο εύκολα φτιάχνονται!