Θα μας δώσετε την αγάπη σας;

Tι ωραίο τραγούδι! Για να μην ξεχνάμε να λέμε "σ'αγαπώ" στους ξεχωριστούς για μας ανθρώπους κάθε μέρα!

Η ανταπόκριση από το νησί της Χίου, που επιλέξαμε για τις φετινές καλοκαιρινές μας διακοπές, ξεκινά με εικόνες από το ξημέρωμα στο λιμάνι της πόλης της Χίου ή αλλιώς της Χώρας.

Πολύχρωμη, πλούσια και πάντα γευστική! Η σαλάτα του V. που κλέβει τις εντυπώσεις!

Μας ζητήσατε στιλιστικές προτάσεις και για παχουλές! Πώς να σας χαλάσουμε χατήρι;

Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».

Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!

Η αγαπημένη ώρα της εβδομάδας έφτασε! Το απόγευμα της Παρασκευής είναι εδώ και είναι η κατάλληλη στιγμή να το γιορτάσουμε με μουσική και συγκερκριμένα με ένα κλασικό και αγαπημένο κομμάτι από τον Elvis Presley.

Τόσο καιρό το ακούω στο ραδιόφωνο και κάθε φορά κάνω την ίδια σκέψη. Ποιο τραγούδι είναι; Πολύ μ' αρέσει! Και κάθε φορά δεν το συγκρατώ για να το ψάξω. Μέχρι σήμερα.

Η λίστα με τα πολύχρωμα to do περιλαμβάνει:

Τι κι αν φέτος η άνοιξη μας κάνει τη δύσκολη; Τι κι αν οι βροχές δε λένε να μας ξεχάσουν; Είδαμε δυο μέρες με λίγο καλύτερο καιρό και μια που δεν μπορούσε να μας κρατήσει το σπίτι, αναζητήσαμε μια διαδρομή, μια ορεινή περιπλάνηση, μια κορυφή βουνού, να πάρουμε τη δόση μας... Και κάπως έτσι τέλος Μαρτίου του '15 ανεβήκαμε για άλλη μια φορά στον Μπούρινο.

Έρχεται η φίλη Νίκη για βραδινή επίσκεψη, ντυμένη, στολισμένη από το πρωί, την κερνάμε βρεφική μπισκοτόκρεμα, και πάει να φύγει... Έτσι; Μα είναι πολύ ωραία ντυμένη! Να μην τη βγάλουμε μια φωτογραφία; Να μην την κάνουμε θέμα στο maresei; Μόνο αυτή να μας κάνει θέματα;

Χάρτινοι γερανοί! Λένε πως αν κάνεις 1000, μια επιθυμία σου θα γίνει πραγματικότητα.

Τώρα που ήρθε και το ειδικό χαρτί που παρήγγειλα ποιος με πιάνει! Απανταχού φίλοι origami ενωθείτε...

Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.

Πριν λίγες μέρες σας έγραψα τις εντυπώσεις μου για το βιβλίο της Lori Nelson Spielman "Αύριο είναι μια καινούρια μέρα" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα. Και μάλλον μέσα από τη δική μου αναγνωστική ματιά άρεσε και σε σας, γιατί είχα αρκετά μηνύματα σχετικά με το βιβλίο. Όσοι δε διαβάσατε την σχετική ανάρτηση, δείτε τη εδώ. Όσοι πάλι τη διαβάσατε, προχωρήστε απευθείας παρακάτω... :)

Από σήμερα και για 20 περίπου μέρες θα έχετε δυνατότητα να το αποκτήσετε και εσείς μέσω του νέου μας διαγωνισμού!

Μια μικρή ιστοριούλα..

Playing with granny's pearls!

Οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας φορούσαν παλιά αυτά τα μικρά μαργαριταράκια, ή αλλιώς "ρυζάκια"! Σειρές ολόκληρες με χρυσά πολύπλοκα κουμπώματα, μέσα στις μπιζουτιέρες, απαραίτητο αξεσουάρ για γιορτές, επισκέψεις, events, αλλά και για τα δικά μας κοριτσίστικα παιχνίδια!

Τι λέτε για ένα μουσικό ταξίδι πίσω στον χρόνο με οδηγούς τους Tindersticks;

Άρτα, μια πόλη με πάρα πολλά ιστορικά μνημεία, εκκλησίες, μουσεία, το περίφημο Μεσαιωνικό Κάστρο αλλά και φυσικές ομορφιές όπως το φράγμα Πουρναρίου και η τεχνητή λίμνη μέσα στην πόλη. Μιλάμε για τα κοντινά σημεία της πόλης... Λέτε να ξέχασα το μοναδικό ιστορικό, χιλιοτραγουδισμένο πέτρινο γεφύρι της; Όχι βέβαια, είναι κάτι ξεχωριστό που χρήζει ειδικής αναφοράς γιατί είναι το πρώτο σημείο που θα επισκεφθεί ο ταξιδιώτης και μετά ακολουθούν τα άλλα.

Mια μουσική πρόταση που ήρθε στον inbox μας από τη φίλη μας Μαρία Λ. και την οποία αφιερώνουμε σε αυτούς που αγαπάμε.

Όταν ο ήλιος κάνει τη χάρη στους κατοίκους των Ιωαννίνων και νικάει τα σύννεφα και τη βροχή, τότε αυτοί προς ένδειξη ευγνωμοσύνης ξεχύνονται στους δρόμους.

Κυριακή πρωί σήμερα με πολλή βροχή και μουντό καιρό… Ευκαιρία για πρωινό καφέ στο σπίτι με φίλους! Ας κάνουμε ένα αφράτο, λαχταριστό κέικ, το κέικ της μαμάς!

Μια ταινία μικρού μήκους για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.

Έργο του Δημήτρη Δάλα, ομιλητή στην εκδήλωση

Η παρακολούθηση μιας απογευματινής εκδήλωσης πριν λίγες εβδομάδες στάθηκε η αφορμή να ανακαλύψω την τεχνική ORIGAMI. Πρόκειται για μια τεχνική διπλώματος χαρτιού με διάφορους τρόπους, με στόχο να παίρνει σχήματα και να αποκτά μορφές.

Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα. 

Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.

Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.

Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!