Οι κάρτες γενεθλίων που πωλούνται στα καταστήματα έχουν πια διάφορα χρώματα, σχέδια, μεγέθη, άλλες περιέχουν μηνύματα και στιχάκια με χιούμορ, άλλες πιο σοβαρά, άλλες είναι κενές και περιμένουν τις δικές μας μοναδικές ευχές.
Πολλά μπράβο στην Κατερίνα Ντούσκα! Η οποία σίγουρα είναι "One in a Million".
Ήρθε η ώρα να κλείσουμε τη μέρα μας μελωδικά με ένα μουσικό κομμάτι που μας συντρόφευσε πολλές βραδιές μέσα στο καλοκαίρι.
Δύο διαχρονικά αγαπημένα τραγούδια σε μία εξαιρετική διασκευή!
Άλλη μια διαφορετική πρόταση αυτή την εβδομάδα που ταιριάζει με την ανεβασμένη ανοιξιάτικη διάθεσή μας.
Είναι όμορφη, είναι μαγευτική, είναι γραφική, είναι ρομαντική, ενίοτε μελαγχολική, είναι... μια πόλη χάρμα οφθαλμών και να που έγινε και πολύχρωμη. Και θα σκεφτεί κανείς πως η Άνοιξη έφερε χρώμα στην πόλη με τα ανθισμένα λουλούδια της αλλά δεν είναι μόνο αυτό!
Ένα παλαιότερο μα πάντα αγαπημένο κομμάτι από τους Morcheeba..
Πόσο συχνά περπατάμε στο δρόμο και βλέπουμε κάτω χαρτιά μικρά και μεγάλα, πακέτα από τσιγάρα και τσίχλες, γόπες και παντός τύπου σκουπίδια;
Έχετε άδεια γυάλινα μπουκάλια από χυμούς ή άλλα ποτά; Μήπως έχετε και τα κλασικά ψηλά μακρόστενα κεριά μέσα στο ντουλάπι;
Μια μουσική καλημέρα θα πούμε σήμερα για να ξεκινήσει η μέρα μας με θετική διάθεση.
Το τραγούδι που ακούμε είναι η νέα δουλειά του τραγουδοποιού και ερμηνευτή Γιώργου Γελαράκη. Ήρθε η ώρα να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να απολαύσουμε το κομμάτι.
Πολλές φορές η λεπτομέρεια είναι αυτή που κάνει τη διαφορά. Άλλη μια πρόταση λοιπόν για μοναδικές συσκευασίες δώρων φτιαγμένες με τα χεράκια μας!
Ορισμός: Παραδοσιακό γλύκισμα της τούρκικης κουζίνας που σερβίρεται σε μικρά κυβικού σχήματος κομμάτια, και συχνά περιέχει αμύγδαλο, ενώ διατίθεται σε διάφορες γεύσεις, οι πιο συνηθισμένες από τις οποίες είναι το τριαντάφυλλο (κόκκινο λουκούμι), το περγαμόντο (πράσινο λουκούμι) και η μαστίχα (κίτρινο λουκούμι).
Χριστούγεννα χωρίς επίσκεψη σε χριστουγεννιάτικο χωριό γίνεται; Δε γίνεται!
Ήρθε η ώρα λοιπόν να δούμε τι συμβαίνει φέτος στον Μύλο των Ξωτικών στα Τρίκαλα. Ανταποκριτές μας; Αγαπημένοι άνθρωποι που πήγαν, είδαν και μας ενημέρωσαν, στέλνοντάς μας και το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό.
Ένα βίντεο που δεν είναι video clip. Ένα θέμα διαφορετικό από όσα σας έχουμε συνηθίσει, που όμως μας αγγίζει και μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα στο πλαίσιο της αποδοχής του διαφορετικού, της ένταξης, της παροχής ίσων δικαιωμάτων στην εκπαίδευση η οποία αναμφισβήτητα επηρεάζει τη μετέπειτα πορεία ενός παιδιού.
Για κάθε ολοκληρωμένη εμφάνιση τα όμορφα ρούχα και τα περιποιημένα παπούτσια είναι απαραίτητα. Ωστόσο, τα αξεσουάρ είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Ανάβουμε κεριά και χαλαρώνουμε με αυτό το υπέροχο τραγούδι των Beirut..
Εσείς πετάξατε χαρταετό χθες; Αν ναι, ανήκετε στους τυχερούς που τους το επέτρεψε ο καιρός. Αν πάλι όχι, μην πτοείστε.. υπάρχει και το ερχόμενο τριήμερο! Ιδανική ευκαιρία να ξανανιώσουμε παιδιά!
Αφήνουμε τους runners και περνάμε στους riders! Και μάλιστα στους cloud riders!
Μια μουσική πρόταση είχε φτάσει εδώ και καιρό στο inbox μου και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.
Ψάχνοντάς τη, διαπίστωσα ότι ήταν το τρίτο μέρος των μουσικών βίντεο της τριλογίας FLORIAN. Τα κομμάτια της τριλογίας έχουν ακουστεί πολύ, έχουν πολλούς θαυμαστές και σήμερα ήρθε η ώρα να απολαύσουμε το πρώτο μέρος της παρέα.
Μια κουραστική αλλά ιδιαίτερη εκδρομή στην περιοχή των Τζουμέρκων μπορεί να ξεκινά λίγο πριν ή λίγο μετά τα Ιωάννινα, αφήνοντας την Εγνατία οδό και βγαίνοντας στην έξοδο για Τζουμέρκα.
Δευτέρα απόγευμα και ένα μουσικό διάλειμμα κρίνεται απαραίτητο για να πάρουμε δυνάμεις για τη συνέχεια της εβδομάδας.. Ανεβάζουμε την ένταση και ακολουθούμε το παράδειγμα της Rihanna η οποία:
"Shine bright like a diamond - Find light in the beautiful sea - Ι choose to be happy"
Μια πολύ ωραία ιδέα για δώρο στις μέρες των γιορτών και όχι μόνο είναι τα καλάθια με διάφορα τοπικά προϊόντα, βότανα, μέλι και άλλα είδη. Φέτος είχα την τύχη να παραλάβω δύο τέτοια καλάθια και πολύ το χάρηκα!
Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με τις ζύμες, η έμπνευση και η όρεξη δε σταματά... Αυτή τη φορά επέλεξα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου με μια σπιτική τάρτα.
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
