Ένα μοναδικό κομμάτι από τον υπέροχο μουσικό Moby και το άλμπουμ «Hotel» που κυκλοφόρησε το 2005. Ένα ελπιδοφόρο τραγούδι που μας καλεί να «ξεφύγουμε» (''Slipping Away''), όπως επιτάσσει και ο τίτλος του τραγουδιού..

Όπως σας εκμυστηρευτήκαμε πρόσφατα, κάπως έτσι άρχισαν όλα. 

Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.

Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.

Κοντεύουμε στις Σπέτσες. Η θάλασσα είναι γεμάτη βραχονησίδες ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Σπετσοπούλα. Η πρώτη εντύπωση σου μένει. Από τις πρώτες εικόνες "φτιάχνεσαι". Καθώς ζυγώνουμε, τη θάλασσα διασχίζουν ατελείωτα παλιά και καινούρια ιστιοφόρα με φουσκωμένα τα πανιά, θαλαμηγοί αλλά και μικρά θαλάσσια ταξί που πάνε βολίδα απέναντι στην Πελοπόννησο, στην Κόστα της Αργολίδας. Τις μέρες που φτάνουμε στο νησί διεξάγεται η Regata 2016 και αυτός είναι και ο λόγος που είχαμε δυσκολευτεί να βρούμε κατάλυμα. Στην αποβάθρα μας περιμένει ο ξενοδόχος να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ψηλά.

Κάθε φορά που περπατάω στο δρόμο είτε βρίσκομαι σε μια γνώριμη πόλη, είτε περιπλανιέμαι σε κάποια για πρώτη φορά, ένα από τα πράγματα που μου τραβάνε την προσοχή είναι η τέχνη του δρόμου. Εκτός όμως από από τους καλλιτέχνες του δρόμου, τους οποίους αγαπώ και πάντα με συντροφεύουν ευχάριστα στις βόλτες μου, παρατηρώ και τα δεκάδες γκράφιτι που ανάλογα με το τι αναπαριστούν και με το πού βρίσκονται μπορούν να αλλάζουν εντελώς την εικόνα των δρόμων, των κτιρίων ή και ολόκληρης της πόλης, άλλοτε θετικά, άλλοτε αρνητικά.

Παίζοντας με το σλόγκαν της ημέρας που είναι το "Not giving up", ας ακούσουμε ένα μουσικό κομμάτι λίγο διαφορετικό από ό,τι σας έχουμε συνηθίσει.. 

Μπανάνα, πραλίνα φουντουκιού και ψιλοκομμένα φουντούκια: Ένας συνδυασμός τόσος νόστιμος, τόσο λαχταριστός!

Επιτέλους Κυριακή! Ωραία μέρα! Ήσυχη, ήρεμη, καθαρή.. Σήμερα δεν είναι η δράση καθαριότητας; Προλαβαίνουμε να ψάξουμε πού διοργανώνεται κάτι σχετικό στην περιοχή μας και να στηρίξουμε την εθελοντική προσπάθεια καθαρισμού του περιβάλλοντος. Κάποια στιγμή εξάλλου πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένα όσα μας παρέχονται τόσα χρόνια δωρεάν.

Και μετά την απογευματινή βόλτα στη φύση, ήρθε η ώρα να αναπληρώσουμε τις ...χαμένες θερμίδες με μια πολύχρωμη φρουτοσαλάτα στο μπαλκόνι.

Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με μερικά κομμάτια δαντέλα; 

Τώρα που εγώ δεν πάω (σχεδόν) πουθενά
τώρα που δεν μπορώ (όπως θα 'θελα) να ντυθώ
περιμένοντας τον πελαργό,
τώρα όλο συναντώ
ωραίες εμφανίσεις
σε τυχαίες πλοηγήσεις...

Ίσως επειδή μιλήσαμε για ταξίδια ως στην κορυφή του βουνού και ακόμα πιο πάνω, πάνω από τα σύννεφα, ίσως επειδή κάθε ταξίδι είναι ομορφότερο όταν έχεις καλή παρέα, ξύπνησα σήμερα έχοντας στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι...

Πάμε για Σύρο! Το ταξίδι συνεχίζεται!

Το τραγούδι το ακούσαμε πρόσφατα με αφορμή τις μαζικές μετακομίσεις των φίλων μας. Τώρα όμως έχουμε τη δυνατότητα να δούμε και το video clip, μια που βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του.

Στήσιμο δέντρου, στολίδια στο χέρι, καλή παρέα, χριστουγεννιάτικη μουσική και ξεκινάμε..

Μακάρι να είχαμε κι ένα και δύο και τρία κομμάτια κέικ... μαζί με τον καφέ βοηθάνε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας!

Ηγέτης γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Πόσος κόσμος να χωρέσει σε μια παραλία...;

Έρχεται η φίλη Νίκη για βραδινή επίσκεψη, ντυμένη, στολισμένη από το πρωί, την κερνάμε βρεφική μπισκοτόκρεμα, και πάει να φύγει... Έτσι; Μα είναι πολύ ωραία ντυμένη! Να μην τη βγάλουμε μια φωτογραφία; Να μην την κάνουμε θέμα στο maresei; Μόνο αυτή να μας κάνει θέματα;

Απλό, πρωτότυπο και εύκολο! Πολύ μας αρέσει! Θα το δοκιμάσουμε κι εμείς..

Ένα γλυκό τραγούδι, που όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση..

Πενήντα χρόνια μετρούσε φέτος το καρναβάλι της Ξάνθης, που για άλλη μια φορά ήταν εκπληκτικό! Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και μόνιμοι κάτοικοι κάθε ηλικίας βρέθηκαν στην πανέμορφη πόλη και φυσικά στην αποκριάτικη παρέλαση είτε ως συμμετέχοντες είτε ως θεατές (που νομίζω πως θα 'θελαν πολύ να είναι συμμετέχοντες).

Καλοκαιρινή ήταν και η σημερινή ημέρα και αφού δεν πήγαμε για μπάνιο, είπαμε να πάμε μια βόλτα για καφέ και περιήγηση στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι και στου Ψυρρή.

Άλλο ένα αγαπημένο κομμάτι από τη folk-rock μπάντα "The Lumineers" το Denver του Colorando.