Για διαφορετικές γλάστρες έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. Οι επιλογές είναι πολλές αν σκεφτούμε μερικά αντικείμενα αλλιώς.
Η ιδέα για τις ντυμένες κρεμάστρες είναι παλιά. Εμένα πρώτη φορά με επισκέφτηκε στα 17-18 βλέποντάς τη σε κάποιο περιοδικό ως "αναμόρφωση της ντουλάπας σε μια πιο ρομαντική εκδοχή". Ξάφνου όλες οι κορδέλες που έβρισκα κατά καιρούς στο σπίτι έντυναν το πάνω ή το κάτω μέρος κάθε κρεμάστρας που είχα στη ντουλάπα μου. Ιδιαίτερα στη φοιτητική μου ντουλάπα σχεδόν δεν υπήρχε κρεμάστρα που να μην ήταν "ρομαντική".
Όσοι τη χαρά γνωρίζουν, όταν τη μοιράζονται κερδίζουν - η ευτυχία γεννήθηκε δίδυμη.
Λόρδος Βύρων, 1788 - 1824, Άγγλος ποιητής και ένας από τους σημαντικότερους φιλέλληνες.
Τα μάξι μακό φορέματα με ρίγες κυκλοφόρησαν έντοντα πέρυσι, μου άρεσαν πολύ και εξακολουθούν να μου αρέσουν πολύ και φέτος!
Τα βρίσκω τρομερά άνετα, δροσερά, κομψά και casual ταυτόχρονα.
Γράμος δε σημαίνει μόνο "κατάκτηση" των κορυφών του, υπάρχουν και άλλα πολλά σημεία που μπορείς να επισκεφθείς και να σου χαρίσουν ικανοποίηση και ευχαρίστηση. Ένα τέτοιο σημείο είναι οι Δρακόλιμνες Μουτσάλια και η γύρω περιοχή. Ελάτε λοιπόν να τις επισκεφθούμε παρέα...
Λένε ότι η Καβάλα είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας. Είχαμε περάσει πολλές φορές από εκεί στα ταξίδια μας προς άλλους όμορους νομούς και κάθε φορά απολαμβάναμε τη θέα από ψηλά. Η πόλη φαινόταν πολύ όμορφη και εμείς πάντα λέγαμε πως δοθείσης ευκαιρίας θα την επισκεφτούμε.
Και η ευκαιρία δόθηκε πριν λίγο καιρό.
"Simon says"... Ήταν ένα παιχνίδι (τύπου listening) σε βιντεοκασέτα που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο φροντιστήριο αγγλικών κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Simon μας έδινε οδηγίες και εμείς έπρεπε να καταλαβαίνουμε τι μας ζητάει να κάνουμε... Το μισούσα αυτό το παιχνίδι.
...και πώς το θυμήθηκα;
Είδα το Snoopy και τη δική του οδηγία. "Snoopy says" λοιπόν...
Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.
Μόλις το άκουσα, το έψαξα και το μοιράζομαι...
Ας κλείσουμε μουσικά την ημέρα μας... μέσα στη θάλασσα.
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Φέτος λέω να κάνω κουλουράκια εν όψει Χριστουγέννων. Και η αλήθεια είναι ότι το λέω κάθε χρόνο αλλά πάντα μένω στα λόγια.
Ένα μήνυμα της αγαπημένης μας φίλης Ιωάννας έφτασε στο inbox μας. Αυτή τη φορά δε μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές ομορφιάς ούτε σκέψεις περί αγάπης ούτε συνταγές της μαμάς. Αντί όλων αυτών, επέλεξε να μας μυήσει στη δική της τακτική αποτοξίνωσης μετά τις αμαρτωλές - σε σχέση με το φαγητό - ημέρες του Πάσχα.
Παρ' ότι δεν μας αρέσουν οι "μολυσμένες αγάπες", το συγκέκριμένο κομμάτι συμπεριλαμβάνεται στη λίστα με τα "κλασικά και αγαπημένα" και πάντα καταφέρνει μας παρασύρει στο ρυθμό του!
Φωτογραφίες όμοιες με πίνακα ζωγραφικής! Ας βλέπουμε ωραίες εικόνες αυτήν την εβδομάδα για να ξεχνιέται το μυαλό και να κάνουμε έστω και νοητά μικρά ταξίδια σε μέρη μαγικά και ονειρεμένα.
Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.
Μετά το χειροποίητο πορτατίφ στο κομοδίνο των φίλων μας, ας δούμε και ένα διαφορετικό φωτιστικό οροφής φτιαγμένο από μπουκάλια κρασιού.
Το βιβλίο για μένα είναι ένα από τα πιο όμορφα δώρα που μπορεί κάποιος να μου χαρίσει. Είναι ρίσκο, βέβαια, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι είδος βιβλίων αρέσουν και απολαμβάνει ένας βιβλιοφάγος. Ο αγαπημένος μου καθηγητής στάθηκε πολύ τυχερός!
Ο Μύλος των Ξωτικών ανοίγει τις πύλες του και ξεκινά τη λειτουργία του σήμερα, 29 Νοεμβρίου 2013, ξετυλίγοντας ένα υπέροχο χριστουγεννιάτικο παραμύθι για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Να ξεκινάς μια μέρα του καλοκαιριού ακούγοντας στο ραδιόφωνο τη Σοφία Αρβανίτη να τραγουδά "Μη μου μιλάς για καλοκαίρια, για ακρογιαλές και αστέρια"...
Αξία ανεκτίμητη!
Όσα χρόνια κι αν περάσουν τα καλοκαίρια θα ακούμε και θα τραγουδάμε αυτό το κομμάτι.
Σας είπαμε ξανά ότι αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαπτίσεων για την παρέα του maresei. Όχι μόνο γιατί γίναμε μάρτυρες σε αρκέτες βαπτίσεις, αλλά και γιατί σε τρεις από αυτές είχαμε ενεργό ρόλο και συμμετοχή, είτε ως γονείς είτε ως νονοί είτε ως βοηθοί των πνευματικών γονέων. Και στις τρεις πάντως περιπτώσεις βάλαμε τα χεράκια μας για τη δημιουργία του "βαπτιστικού πακέτου".
Έχουμε ήδη μοιραστεί μαζί σας τη βάπτιση του Αχιλλέα και σήμερα σειρά έχει αυτή του Φίλιππου που έλαβε χώρα στις 12 Ιουλίου. Αλλάς ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή..
Αν και προοριζόταν πάλι για γενέθλια αυτή τη φορά η μπισκοτότουρτα δεν έγινε τούρτα υπερπαραγωγή. Σπιτική, χειροποίητη, νόστιμη, με μπανάνα αντί για φράουλες, τιμήθηκε δεόντως από τους "δοκιμαστές".
Και είναι γεγονός ότι εκτός από νόστιμη είναι πολύ γρήγορη, πολύ εύκολη, πολύ οικονομική. Μια δοκιμή θα σας πείσει!
Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Tι θα λέγατε για θερινό σινεμά απόψε;
