Μια σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη που έκανα και μου άρεσε πάρα πολύ είναι η ιστοσελίδα ONE:STORY που φιλοξενεί διηγήματα νέων συγγραφέων.
Τώρα που οι θερμοκρασίες πέφτουν κάθε μέρα και περισσότερο, τώρα που ο ήλιος - όταν εμφανίζεται - μας δείχνει τα δόντια του, τώρα που έχουμε ανάγκη να νιώθουμε ζεστές, ήρθε η ώρα να βγάλουμε από το πατάρι της ντουλάπας τα ζεστά μας αξεσουάρ.
Χθες δεν ήταν που είδαμε μερικές εναλλακτικές ιδέες για ένα κομοδίνο διαφορετικό με άποψη και στιλ; Σήμερα σας έχουμε άλλη μια ωραία ιδέα που συνδυάζεται και με την αξιοποίηση ξύλινων παλετών, στην οποία έχουμε αναφερθεί πριν λίγο καιρό.
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.
Αυτή η τεχνική των ραφιών "μέσα στον τοίχο" είναι μια πολύ καλή λύση, πολύ πρακτική, πολύ όμορφη! Σου δίνουν χώρο για αποθήκευση και διακόσμηση, μπορείς να εκμεταλλευτείς και να αναδείξεις γωνιές του σπιτιού, χωρίς να έχεις έπιπλα να προεξέχουν, να μπουκώνουν το χώρο και να σε γεμίζουν μελανιές, όταν είσαι απρόσεκτος. Και δυο-τρεις από εμάς είμαστε επιρρεπείς στους αυτοτραυματισμούς... Τα έπιπλα φταίνε που μετακινούνται από μόνα τους και μπαίνουν μπροστά μας!
Με ό,τι υλικά είχαμε στο σπίτι είπαμε να αυτοσχεδιάσουμε και να ετοιμάσουμε το δυναμωτικό πρωινό που λέγαμε..
Τους Minor Project πλέον τους γνωρίζουμε όλοι. Έχουν καταφέρει να μας συντροφεύουν μουσικά σε πολλές καθημερινές μας στιγμές ακούγοντας μερικά από τα τραγούδια τους πολύ συχνά στο ραδιόφωνο.
Το σημερινό μας βραδινό... Ελαφρύ, δροσερό και πολύ ελληνικό!
Την φοβόμουν λίγο αυτή τη μέρα, αλλά τελικά βρήκα τρόπο να την περάσω όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Πώς; Γιόρτασα την προηγούμενη μέρα! Όταν ακόμα ήμουν 29! Κι έτσι ανήμερα των γενεθλίων δε συνέβη κάτι, όλα καλά!
Θα ήθελα λοιπόν, λόγω αυτής της κρίσιμης ηλικιακής φάσης, να αφιερώσω στις συνομήλικες τριαντάρες κάποια αποφθέγματα διάσημων ανδρών και γυναικών.
"People like us,
we don't need that much
just someone that starts,
starts the spark in our bonfire hearts.."
Από την πρώτη φορά που το άκουσα στο ραδιόφωνο πρόσεξα τους παραπάνω στίχους. Όλο έλεγα θα το ψάξω και όλο το αμελούσα. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και πλέον μπορούμε να το ακούσουμε παρέα, ως ακόμη μια γλυκιά υπενθύμιση του τι έχει πραγματικά αξία για εμάς και τι χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχείς.
Θέλετε να πάρετε κάτι.. Ένα δωράκι στους φίλους που θα σας φιλοξενήσουν το Πάσχα, στη γιαγιά στο χωριό, στο συνάδελφο που αρραβωνιάστηκε ή που μπήκε σε καινούργιο σπίτι, στην κόρη της φίλης σας που τελειώνει το Λύκειο και θα μείνει πια σε δικό της σπίτι, στη φίλη σας που έχει γενέθλια..
Μήλος, το νησί του έρωτα, των πειρατών, της Αφροδίτης, του απόλυτου τιρκουάζ, των σπηλιών, των ηφαιστείων, του ηλιοβασιλέματος, των ιδιόμορφων γεωλογικών σχηματισμών, της γεωθερμίας, των πετρωμάτων, της ιστορίας, των μεταλλείων και των ορυχείων. Ναι, η Μήλος είναι ίσως το πιο εξωπραγματικά όμορφο και γεμάτο γοητευτικές αντιθέσεις νησί και η πιθανότητα να την ερωτευτείς είναι δραματικά υπέρ της.
Κλείνουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση.. αφήνοντας τον Bryan Adams να μας ταξιδέψει στο καλοκαίρι του '69..
Άλλη σκόπευα να είναι η πρώτη ανάρτηση της χρονιάς (και την καθυστέρησα λίγο) αλλά όταν σηκώθηκα με τις πρώτες πρωινές φωνές των παιδιών - πριν χαράξει - αντίκρυσα και πάλι ένα λευκό τοπίο.. Και μου άρεσε πιο πολύ από ποτέ.
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Άλλο ένα τραγούδι των Leftover Cuties, το οποίο μας μεταφέρει με νότες όλα όσα επιστημονικά τεκμηριώνονται στο βιβλίο των κ.κ. Χρηστάκη & Φόουλερ "Συνδεδεμένοι"!
Enjoy it, keep on smiling..
and the whole world will smile with you!
Αγαπημένη Κυριακάτικη συνήθεια: Ένας περιποιημένος διπλός ελληνικός και μια εφημερίδα..
Τελικά η τεχνολογία πάει παντού; Πάει μαζί μας διακοπές; Ή καλύτερα εμείς πάμε διακοπές χωρίς το laptop ή το tablet μας; Ψάχνουμε δωμάτιο με δωρεάν WiFi, θέλουμε WiFi στην παραλία για ένα σερφάρισμα έστω μέσω κινητού...
Ο πιο γλυκός τρόπος να ξεκινήσουμε την ημέρα μας..
Κλασικό και αγαπημένο!
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που είναι δίπλα μας!
Αυτή η μπουτονιέρα τράβηξε την προσοχή μου στις βόλτες μου στο pinterest. Ίσως επειδή τα έχει όλα, χρώμα, στιλ, διαφορετικά υλικά και μπορεί να στολίσει κάθε φθινοπωρινή και χειμερινή εμφάνιση.
Mπορεί αυτές τις μέρες ο καιρός να μας τα χάλασε λιγάκι και να μην έχουμε δει τον ήλιο να λάμπει, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι παροδικό, μια και η χώρα μας έχει 300 μέρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Οπότε η επανεμφάνιση του είναι απλά θέμα ημερών! Μέχρι τότε..
