Πέντε - έξι χρόνια τώρα μια από τις αγαπημένες ενασχολήσεις μου είναι η συλλογή βιβλίων, περιοδικών, σκισμένων από περιοδικά σελίδων, εκτυπωμένων από το διαδίκτυο σελίδων και γραμμένων με το χέρι σελίδων με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής!
Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.
I'd love to share with you the joy of experiencing a mountain, the sounds of nature, the tranquillity, the team spirit, the panting and the sense of achievement when you get at the top. There are a number of chances for such jaunts in Greece I could think of. I'm starting the one to Gramos mountain.
Φθινοπωρινός καιρός, βροχή, ομίχλη, ήλιος και πάλι βροχή... Καιρός για γαλότσες!
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Τι λέτε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι παραμένοντας από χθες στο πνεύμα των περιπλανήσεων μετά μουσικής;
Ξύλα παραλίας και κοχύλια δεμένα με σπάγγο μπορούν να αποτελέσουν το νέο στοιχείο διακόσμησης του σπιτιού. Και εκτός από διακοσμητικό για την καλοκαιρινή μορφή του σπιτιού ή του μπαλκονιού, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν και μια διαφορετική μορφή κρεμαστών μελωδών.
Η Άνδρος ήταν ο τόπος προορισμού στις περσινές μας διακοπές. Ο βασικός λόγος επιλογής του νησιού ήταν η κοντινή απόσταση από το πλησιέστερο σε μας λιμάνι της Ραφήνας. Περίπου 2 ώρες με το πλοίο. Ικανοποιητικός χρόνος δεδομένου ότι λόγω ειδικών συνθηκών το στομάχι μου δεν άντεχε πολλές δοκιμασίες.
Ένας πίνακας ανακοινώσεων είτε από φελλό είτε μαγνητικός υπάρχει στα περισσότερα σπίτια (ή έστω στα περισσότερα σπίτια που έχω επισκεφτεί).
Είστε έτοιμοι για μια δεύτερη βόλτα στο περίφημο Σαν Φρανσίσκο;
Επειδή μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και για να μη μένουμε μόνο στη λεκτική περιγραφή, ας πάμε ένα σύντομο φωτογραφικό ταξίδι στα ανθισμένα λουλούδια του Στρασβούργου και του Μονάχου.
Your week always starts more pleasantly after a full, joyful weekend.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μερικοί φίλοι και φίλες επιλέγουν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους μαζί μας...
Ήμασταν καλά παιδιά φέτος!
Λέτε να μας επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης; Πήρε άραγε το γράμμα μας; Θα μας φέρει δώρο;
Δύσκολη η πρώτη εργάσιμη μέρας της εβδομάδας και όταν γύρισα σπίτι δεν είχα ετοιμάσει κάτι για φαγητό..
Και μετά το σχετικό post, έβγαλα τα προικιά στη φόρα και πειραματίστηκα με διάφορα αντικείμενα του σπιτιού. Σας δείχνω τις επιλογές που μου άρεσαν περισσότερο.
Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.
Ένα από τα αγαπημένα νέα τραγούδια των Matisse, το οποίο περιλαμβάνεται και στο τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο "Paper Door" (2012).
Aς το ακούσουμε κι ας ακολουθήσουμε την προτροπή τους..
Ένα εξαιρετικό κομμάτι! Πατήστε οπωσδήποτε play!
Η Florence Welch και η παρέα της έρχονται και μας θυμίζουν ό,τι και αν γίνεται.. το να έχεις την αγάπη.. είναι αρκετό!
Η εβδομάδα μας ξεκινά μουσικά με τα αποτελέσματα των βραβείων Grammy, που αποτελούν το σημαντικότερο γεγονός της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.
Δεν πέρασε πάνω από μια ώρα που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου. Περπατώντας πλέον πλάι στο ποτάμι, απολαμβάνω τους ήχους και τα χρώματα της άνοιξης και σκέφτομαι ακόμα την υποθεση.
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Με αφορμή τη χθεσινή έκπληξη το μυαλό μας ακόμη ταξιδεύει στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται!
