Είναι μερικά πράγματα που δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένα. Και όταν τα δούμε με φαντασία μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να δημιουργήσουμε όμορφες γωνιές.
Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με ένα κομμάτι σπάγκο; Πολλά! Φαντασία να υπάρχει...
Δείτε μερικές προτάσεις για να παίρνετε ιδέες.
Θυμάστε τις προτάσεις μας για την εναλλακτική χρήση των κρεμαστρών στους τοίχους είτε με αφίσες, εικόνες και σκίτσα είτε με τα σεμεδάκια της γιαγιάς;
ή εναλλακτικά "Ο άνθρωπος που ήθελε να πάει στο φεγγάρι".
Aυτό το Σαββατοκύριακο, μια και μείναμε σπίτι μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα να πειραματιστώ στην κουζίνα και να ετοιμάσω ένα διαφορετικό πρωινό. Θρεπτικό και υγιεινό.
Ένα διαφορετικό έργο τέχνης που μ' αρέσει πολύ και το θέλω! Και αφού το θέλω, δεν είναι δύσκολο να το έχω!
Για την άνοιξη και για το Πάσχα που έρχεται. Για ανανέωση, για χρώμα, για ζωντάνια... Για αξιοποίηση υλικών που ήδη έχουμε. Για έμπνευση. Ένα DIY project για τις προσεχείς μέρες.
Ανοιξιάτικα στεφάνια! Με μπαμπού, με κορδέλες, με λουλούδια, με ψεύτικα αυγά, με μικρά διακοσμητικά. Με φελιζόλ ή ακόμα και με λάστιχο κήπου. Με ομπρέλες και με ψάθινα καπέλα.
Πάρτε ιδέες και περάστε από τη θεωρία στην πράξη!
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε! Μας αρέσει το καλό φαγητό! Μόνο να μην το παρακάνουμε, γιατί σε κάτι τέτοιες περιπρώσεις ισχύει και το "παν μέτρον άριστον" και πρέπει που και που να δείχνουμε λίγη αυτοσυγκράτηση!
Ξεκινάμε άλλη μια χαρούμενη μέρα με ένα αισιόδοξο τραγούδι που ερμηνεύει η Elisa Tovati.
Η περιοχή των Γρεβενών, γνωστή για τις φυσικές ομορφιές της, γίνεται ομορφότερη αν τύχει να την επισκεφθείς χειμώνα και να'ναι χιονισμένη. Βρέθηκα λοιπόν πρόσφατα στα χιονισμένα Γρεβενά με πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, οπότε λέω "δεν 'την κάνω' προς τα πάνω να απολαύσω το χιονισμένο τοπίο"; Αλλά προς τα πού να κινήσω;
Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.
Έχετε σκεφτεί πώς μπορείτε να κάνετε ένα δωμάτιο να δείχνει μεγαλύτερο;
Οι atenistas ξαναχτυπούν! Αυτή την Κυριακή 19.05 μας καλούν να ανακαλύψουμε παρέα μια άγνωστη Αθήνα..
Πρόκεται για μια δράση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που μας αρέσει πολύ!
Τουλάχιστον τις Κυριακές ας προσπαθούμε να αφιερώνουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο πρωινό.
Ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μας ως τώρα ήταν το ταξίδι – έκπληξη σε μια από τις πιο γραφικές πόλεις της Ευρώπης, το Άμστερνταμ ή διαφορετικά στη Βενετία του Βορρά.
Αποχαιρετούμε τον 1ο μήνα του καλοκαιριού μουσικά με τον Joe Cocker να μας τραγουδά "Summer In the City".. υμνώντας τις καλοκαιρινές νύχτες και παρακινώντας μας να βγούμε έξω για χορό όλο το βράδυ!
Νέο μουσικό κομμάτι που ήρθε για να μας ταξιδέψει μέχρι τον ήλιο!
Mας αρέσει πολύ το ρεφρέν του:
"Now I'm gonna tell my mamma
that I'm a traveller
I'm gonna follow the sun"
Πολύ χαιρόμαστε κάθε φορά που λαμβάνουμε μηνύματα από εσάς με σχόλια και προτάσεις. Αυτό συνέβη και όταν πριν λίγες μέρες λάβαμε ένα μήνυμα από μια σχετικά νέα φίλη του maresei.gr, τη Μαρία Λ., με την εν λόγω μουσική πρόταση.
Όπως καταλάβατε πολύ μας αρέσουν οι Leftover Cuties αυτό το ΣΚ!
Ας τους ακούσουμε κι ας χαμογελάμε πλατιά!
Είναι κάποιες στιγμές που το μόνο που θες είναι να απομονωθείς από το θόρυβο και την ένταση της πόλης, να βρεθείς στην εξοχή, σε ένα μέρος με θέα, να ακούς μόνο τους ήχους της φύσης, να έχεις ένα ποτήρι κρασί κι ένα καλό βιβλίο.. Και αν μπορείς να αγναντεύεις ένα όμορφο τοπίο μπροστά σου, τότε το όνειρο εκπληρώνεται και το απόγευμα, εκεί λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να σου δημιουργήσει τα πιο υπέροχα αισθήματα ξενοιασιάς, αγαλλίασης, ευτυχίας..
Είσαι στο αυτοκίνητο κάπου στη Φλώρινα, στην άκρη της πόλης και εκεί που οδηγείς αμέριμνος... δεν πιστεύεις στα μάτια σου... Λες δεν μπορεί, δεν βλέπω καλά... Δεν τολμάς ούτε καν να πεις στο συνοδηγό σου τι βλέπεις, δεν τολμάς να το ξεστομίσεις... Είναι που δε βλέπεις και πολύ καλά μακριά αλλά τι να πεις "Α να ένας ελέφαντας!";
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
Τι χρειάζεται ένα χωλ για να είναι άνετο και πρακτικό;
Έχω καιρό τώρα που ζορίζομαι στην ιδέα ότι το πάντα περιποιημένο, σουλουπωμένο, τακτοποιημένο, όμορφο, χωρίς ριχτάρια, χωρίς περιττά πράγματα σαλόνι - καθιστικό μου τείνει να γίνει παιδότοπος σε μόνιμη κατάσταση πανικού. Και δεν είναι μόνο η ιδέα, είναι και η θέα. Κάθε που φορά που βλέπω το σαλόνι τόσο ανάστατο και τόσο... πολύχρωμο, κάτι με πιάνει.
Και σκεφτείτε ότι ήμουν από αυτούς που έλεγα ότι το παιδί θα παίζει στο δικό του δωμάτιο και δε θα κουβαλάει τα παιχνίδια του στο σαλόνι αλλά στην πράξη δεν το βρήκα τόσο εύκολο (και αν εσείς το κάνατε πείτε μου πώς). Το παιδί θέλει παρέα και θέλεις και εσύ και παράλληλα πρέπει να μαγειρέψεις, να πλύνεις πιάτα, να ζεστάνεις νερό και ένα σωρό άλλες δουλειές που καλώς ή κακώς γίνονται παράλληλα με το παιχνίδι τουλάχιστον όσο το παιδί είναι μικρό και ακόμα δεν πολυπαίζει μόνο του ή όταν είναι σε αυτή την τόσο χαριτωμένη μα συνάμα τόσο κουραστική φάση που η λέξη ΜΑΜΑ βγαίνει από το στόμα του κάθε λεπτό.
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
