Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...
Στο χωλ του σπιτιού έχουν πάρει θέση από νωρίς το πρωί η πιατέλα με τα μελομακάρονα και τα κέρματα για τους μικρούς φίλους που σήμερα έρχονται με χαρά να μας πουν τα κάλαντα.
Ένα νέο κομμάτι που δύσκολα περνά απαρατήρητο..
Γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η φαντασία με πήγε... και προέκυψαν αυτά τα "όσο και αν φάω, δεν τα βαριέμαι" cupcakes. Ίσως φταίει που ενώ είναι εντελώς σοκολατένια έχουν ένα διακριτικό άρωμα βανίλιας, εμπλουτισμένο με τη γεύση του καφέ. Υπέροχα!
Τελευταίος μήνας του χρόνου και μια μόνο ανάσα πριν τα Χριστούγεννα. Οι γιορτινές δημιουργίες συνεχίζονται. Και δεν ξέρω αν χαίρομαι πιο πολύ εγώ ή ο Φίλιππος. Η απάντηση νομίζω πως είναι προφανής.Ο Φίλιππος ενδεχομένως θα μπορούσε να αρκεστεί στο παιχνίδι με τα τουβλάκια και τη ζωγραφική του και να είναι πολύ ικανοποιημένος. Εγώ πάλι όχι.
Ένας φρέσκος χυμός φρούτων είναι πάντα ευπρόσδεκτος το πρωί!
Ο Αδάμ Τσαρούχης μας προσκάλεσε να δούμε το πρώτο του video clip!
Έχουμε ξαναπεί ότι το όμορφο, άνετο και φιλόξενο σπίτι φαίνεται από την είσοδο του. Πράγματι η διαμόρφωση του χώρου αυτού αντικατοπτρίζει το ύφος και το στιλ του σπιτιού αλλά και την αύρα των κατοίκων του. Τι θα λέγατε λοιπόν με το άνοιγμα της εξώπορτας να μπαίνετε στο κλίμα του καλοκαιριού;
Καλημέρα! Kαλησπέρα! Αχ τι καλό που είναι! Το πρώτο σας είναι; Εσάς πόσο είναι; Είναι ήσυχο; Τρώει καλά; Κοιμάται το βράδι; Θα το βάλετε στη θάλασσα; Αγοράκι ή κοριτσάκι είναι; Αχ τι χαριτωμένο!
Ερωτήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά!
Σπιτικά τυρόψωμα εύκολα, γρήγορα και νόστιμα, τραγανά απέξω, αφράτα από μέσα.
Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους νονούς που δεν ξεχνούν τα βαφτιστήρια τους και τους δείχνουν την αγάπη τους με κάθε πιθανό τρόπο..
Τελικά ο Άγιος Βασίλης δε μας άφησε παραπονεμένους! Ήρθε!!!
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Επαγγελματίας από το σπίτι ή ερασιτέχνης blogger ή θέλω απλώς έναν χώρο να κάθομαι στον υπολογιστή μου ή να διαβάζω και δε μ' αρέσει ο καναπές, ένα γραφείο στο σπίτι το χρειάζεσαι. Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις αρκετό χώρο; Πώς μπορείς να εξασφαλίσεις μια δική σου γωνιά απομόνωσης, αυτοσυγκέντρωσης κι εργασίας;
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
Μια παλιά καρέκλα σε μια γωνία, ένα ριχτάρι ριγμένο επάνω της, μια μεγάλη κορνίζα από πίσω, δυο τρία ανθοδοχεία και άλλα τόσα κηροπήγια ή καράφες αριστερά και δεξιά ακουμπισμένα πρόχειρα και μερικά βιβλία συνθέτουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι. Δεν είναι πολύ όμορφη και πολύ "τυχαία" διακοσμημένη;
Μια ανθισμένη καλημέρα! Παρά την πτώση τη θερμοκρασίας τις τελευταίες μέρες, η άνοιξη είναι εδώ και η φύση μας το αποδεικνύει.. οι αμυγδαλιές άρχισαν να ανθίζουν!
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
Μακάρι να είχαμε κι ένα και δύο και τρία κομμάτια κέικ... μαζί με τον καφέ βοηθάνε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας!
Θέλετε να κάνουμε ένα μουσικό ταξίδι παρέα με τη Μόνικα;
Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με τις ζύμες, η έμπνευση και η όρεξη δε σταματά... Αυτή τη φορά επέλεξα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου με μια σπιτική τάρτα.
Καλοκαιρινή ήταν και η σημερινή ημέρα και αφού δεν πήγαμε για μπάνιο, είπαμε να πάμε μια βόλτα για καφέ και περιήγηση στα παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι και στου Ψυρρή.
