Ήρθε η ώρα να σας γράψω για την καλοκαιρινή μας περιπλάνηση. Η αλήθεια είναι πως νιώθω ευτυχής που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτή την Κυκλαδοβόλτα. Με "έτρωγε" απ΄τα φοιτητικά χρόνια θα 'λεγα. Δύσκολοι οι καιροί τότε, αλλά και σήμερα ακόμη δυσκολότεροι.
Tι κάνει ένας μωβ ελέφαντας στη μέση του δρόμου;
Μα τι άλλο; Συμμετέχει στη νυχτερινή παρέλαση των καρναβαλιστών της Πάτρας συνοδεύοντας τον Βασιλιά Καρνάβαλο.
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Μια όμορφη εικόνα είναι ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει χαρούμενα και αισιόδοξα η μέρα μας!
Το λευκό και το κίτρινο είναι ένας πολύ όμορφος και αρκετά πρωτότυπος χρωματικός συνδυασμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το στολισμό του γάμου σας.
"Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο στο μάτι του πουνέντε, ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της γοργόνας" γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μία τοιχογραφία σ' ένα ταπεινό ξωκλήσι σ' ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμιάς, 48 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.
Είναι Κυριακή, έχουμε ντύσει το σπίτι ανοιξιάτικα, οι The LollyPop Project δε μας ήρθαν ακόμα, αλλά μας υποσχέθηκαν ότι δε θα αργήσουν να έρθουν και σήμερα αποφασίσαμε να κάνουμε την ημέρα μας "ειδική περίσταση".
Αυτό που εύκολα θα άλλαζα στο σπίτι μου είναι η τραπεζαρία. Δεν είναι πως δε μ' αρέσει η υπάρχουσα. Μ' αρέσει! Και μάλιστα πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα έπιπλα και με τον χώρο. Ίσως γι αυτό θα την άλλαζα. Για να μην ταιριάζει τόσο. Για να είναι κάτι διαφορετικό!
Και αν την άλλαζα πιθανότατα αυτή τη φορά να επέλεγα στρόγγυλο τραπέζι. Γιατί όσο τις βλέπω τόσο πιο πολύ μ' αρέσουν οι στρόγγυλες τραπεζαρίες! Οι ροτόντες!
Έτοιμα τα πρώτα κόκκινα αυγά! Και θα ακολουθήσουν και άλλα, με μηνύματα, με σχέδια, με χρώματα..
Σου δίνω μέσα μου χώρο
Σ' αγαπώ θα πει
σού δίνω μέσα μου χώρο
δίνω την ψυχή
σαν να είναι απλό δώρο
Σ' αγαπώ θα πει
θα ειμ' εγώ ο άνθρωπός σου
Σ' αγαπώ θα πει
μ' αρέσει να 'σαι ο εαυτός σου
...και ναι υπάρχει και αισιόδοξη όψη! Αρκεί να σηκωθούμε από τον καναπέ, να έχουμε ανοιχτούς ορίζοντες και να ψαχτούμε λίγο γύρω μας.
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
Ο φίλος μας ξαναχτύπησε, ναι αυτός ο φίλος που μετά το Μιλάνο είπε "Δεν πετάγομαι και μια βόλτα στην Αθήνα;"... Και μπορεί να βρέθηκε στην πρωτεύουσα για επαγγελματικούς λόγους αλλά βρήκε τον χρόνο να τριγυρίσει λίγο και να μας στέλνει κάθε τόσο ανταπόκριση.
Μετά τη χθεσινή διακοσμητική μας πρόταση, όπου μια καρέκλα γίνεται η βάση μιας χαρούμενης σύνθεσης με λουλούδια και παλιά αντικείμενα, σας έχουμε σήμερα άλλη μια ιδέα αξιοποίησης μιας παλιάς καρέκλας.
Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και μία ακόμα ημέρα άδειας! Ας ξεκινήσει όμορφα με μια πολύ καλή διασκευή ενός γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού.
Άλλη μια περιπλάνηση στο όμορφα ελληνικά βουνά ξεκινά. Ανάβαση στον Αηλιά Πενταλόφου, στο Βόιο Κοζάνης.
Αυτές τις μέρες που θα κάνουμε τις βόλτες μας εν όψει των Χριστουγεννιάτικων αγορών, σίγουρα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας ένα φαρμακείο. Είναι λοιπόν ευκαιρία να το επισκεφθούμε και να πάρουμε ένα κουτί "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου", συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε όλο τον κόσμο.
"Simon says"... Ήταν ένα παιχνίδι (τύπου listening) σε βιντεοκασέτα που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο φροντιστήριο αγγλικών κατά τα μαθητικά μου χρόνια. Ο Simon μας έδινε οδηγίες και εμείς έπρεπε να καταλαβαίνουμε τι μας ζητάει να κάνουμε... Το μισούσα αυτό το παιχνίδι.
...και πώς το θυμήθηκα;
Είδα το Snoopy και τη δική του οδηγία. "Snoopy says" λοιπόν...
Πάρτε μια γεύση από το Open House Thessaloniki 2012 για να δείτε τι περιμένει τους επισκέπτες.
Και μια που μιλήσαμε για τη φθινοπωρινή ποδηλατοβόλτα στην εξοχή, ας δούμε και μια άκρως φθινοπωρινή στιλιστική πρόταση για τις βόλτες με το ποδήλατο μέσα στην πόλη.
Ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και δε βαριέμαι ν' ακούω... Ένα τραγούδι για να ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα μας.
Pancakes για όλα τα γούστα θα μπορούσε να είναι το σύνθημα των πρωινών μας το τελευταίο διάστημα. Pancakes με μαρμελάδα, με μέλι, με πραλίνα, με αλεύρι ολικής άλεσης... Διάφορες παραλλαγές για να μη βαριόμαστε ποτέ πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας.
Ο έρωτας, η εργασία και η γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές της ζωής, Αυτές που πρέπει να την κυβερνούν.
