Με φόντο την κορυφή της Τύμφης
- Κατηγορία Φωτογραφίζω
Σήμερα ξυπνήσαμε με άκρως φθινοπωρινή διάθεση...
Σήμερα ξυπνήσαμε με άκρως φθινοπωρινή διάθεση...
...Και να 'μαστε 15 μέρες μετά το οδοιπορικό στα Ζαχοροχώρια να πραγματώνουμε το "τάμα". Ανάβαση στη Δρακόλιμνη της Τύμφης μέσω καταφυγίου Αστράκας που είχε αναβληθεί λόγω καιρού. Ε τώρα συμβουλευτήκαμε ως και το δορυφόρο που δείχνει τον καιρό, όμως κι αυτός τελικά δε μας τα είπε καλά. Ξεκινάς με τις καλύτερες συνθήκες, τα κατάλληλα εφόδια και αποφασισμένος. Η πιθανότητα ελαφριάς και σύντομης βροχόπτωσης ήταν 20%, όμως πάλι είχαμε ψιλοπεριπέτεια...
Το είχαμε στο πρόγραμμα να ανέβουμε για μια φορά ακόμη στην Τύμφη. Τώρα Μάη μήνα που οι κορυφές της Αστράκας και της Καμήλας είναι ακόμη χιονισμένες και η δρακόλιμνη της Τύμφης μισοπαγωμένη. Τα πολλά νερά που τρέχουν παντού σχηματίζουν εποχιακές λίμνες και μικρούς καταρράκτες και είναι πολύ όμορφα. Η τριμελής ομάδα λοιπόν ξεκίνησε στις 5 το πρωί για Τύμφη (να 'χουμε τη μέρα μπροστά μας).
Είναι γεγονός ότι η εβδομάδα ξεκινάει πολύ πιο ευχάριστα, όταν έχει προηγηθεί ένα γεμάτο και διαφορετικό Σαββατοκύριακο..
Μουσικό διάλειμμα à la française με τη Zaz να αναρωτιέται "Τι περιμένουμε;".
Αν και σήμερα μάλλον θα ταίριαζε περισσότερο το "Ένα χειμωνιάτικο πρωί" από την εξαιρετική φωνή της Ελένης Βιτάλη, εμείς ας αψηφήσουμε τον καιρό και ας απολαύσουμε ένα χρωματιστό πρωινό, ακούγοντας την ιδιαίτερη φωνή του Γιώργου Ρους να μας τραγουδάει ένα κομμάτι που αγαπήσαμε πολύ και έχουμε πολύ καιρό να ακούσουμε.
Ας κλείσουμε την ημέρα μας μελωδικά.. με ένα νέο κομμάτι από την Άντα Λιβιτσάνου που μας εξέπληξε ευχάριστα ως "Odette"!
Μια και σήμερα μας ξύπνησε ευχάριστα το καλοκαιρινό αεράκι, ας ακούσουμε τη Madeleine Peyroux να μας τραγουδά για αυτό..
Και δεν είναι μόνο οι γλάστρες - κονσερβοκούτια που τράβηξαν την προσοχή μας...
Είναι και τα χειροποίητα φωτιστικά με απλά υλικά, όπως ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα, χοντρό σχοινί και σίδερα.
Καλημέρα! Σαββατιάτικη, χαλαρή, θετική! Τι έχει σήμερα το πρόγραμμά σας; Τι θα λέγατε για μια βόλτα στο πιο κοντινό μουσείο μια που τα μουσεία σήμερα έχουν την τιμητική τους και... έχουν και ελεύθερη είσοδο.
Υπάρχει ένα μέρος στην Ήπειρο εξαιρετικά δημοφιλές στους απανταχού φυσιολάτρες για το μεγάλο βάθος του, τη σπάνια χλωρίδα και πανίδα του και τη μοναδική εμπειρία που προσφέρει σε όσους τολμούν να το διασχίσουν. Γεωγραφικά ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων και εντάσσεται στον Εθνικό Δρυμό Βίκου - Αώου που μαζί με τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα, αποτελούν το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου. Φυσικά μιλάμε για το φαράγγι του Βίκου, που έχει καταγραφεί στο βιβλίο Guinness ως το βαθύτερο φαράγγι στον κόσμο. Το βάθος του φαραγγιού ξεπερνάει τα 1.000 μέτρα και έχει μήκος περίπου 12 χλμ. Το διασχίζει ο Βοϊδομάτης, παραπόταμος του Αώου. Σε φήμη συναγωνίζεται το φαράγγι της Σαμαριάς.
Στο φαράγγι του Βίκου θα σας ταξιδέψουμε σήμερα.
Για τους λάτρεις της καλλιγραφίας ή για όσους το έχουν απωθημένο από την παιδική τους ηλικία, όταν με τόσο κόπο ο δάσκαλος τους υποχρέωνε να εξασκηθούν στην καλλιγραφία, ενώ σήμερα η μόδα επιτάσσει γραμματοσειρές λιτές και ευανάγνωστες...
Το είχαμε στο πρόγραμμα να ανέβουμε για μια φορά ακόμη στην Τύμφη. Τώρα Μάη μήνα που οι κορυφές της Αστράκας και της Καμήλας είναι ακόμη χιονισμένες και η δρακόλιμνη της Τύμφης μισοπαγωμένη. Τα πολλά νερά που τρέχουν παντού σχηματίζουν εποχιακές λίμνες και μικρούς καταρράκτες και είναι πολύ όμορφα. Η τριμελής ομάδα λοιπόν ξεκίνησε στις 5 το πρωί για Τύμφη (να 'χουμε τη μέρα μπροστά μας).
Η πρόσφατη πτώση θερμοκρασίας στάθηκε η αφορμή για ανασκαφές στη ντουλάπα. Κασκόλ, χοντρά μπουφάν, μπότες, πουλόβερ, βγήκαν όλα στην επιφάνεια. Ντυνόμαστε χοντρά λοιπόν για να κυκλοφορούμε άνετα εντός και εκτός σπιτιού.
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)
Να ένας ωραίος τρόπος να σερβίρετε τις λιχουδιές όταν έχετε κόσμο. Τα ξύλινα πιάτα ή πλατό ή δίσκοι κοπής ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τα, μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν εναλλακτικές πιατέλες σερβιρίσματος όχι μόνο σε μπυραρίες και wine bars αλλά και στο σπίτι.
Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος, πολυπράγμων και μέγας νοικοκύρης, αποφάσισε στο εξής να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες και τις προτάσεις του από τις μαγειρικές του, την αγάπη του για την αντρική μόδα, τον αθλητισμό, το ποδήλατό του, τα στέκια του στην πρωτεύουσα, καθώς και ό,τι άλλο κατά καιρούς του αρέσει. Ας τον καλοσωρίσουμε παρέα και ας του ευχηθούμε "Καλή αρχή".
Παραλαμβάνω αναπάντεχα σήμερα ειδοποιητήριο από το Ταχυδρομείο. Είναι στο όνομά μου και πρόκειται για δέμα από Γερμανία. Μα τι να είναι; Το μυαλό μου δεν πηγαίνει πουθενά! Έχω ένα φίλο στη Γερμανία αλλά δέμα... τι δέμα τι να μου έστειλε;
Όσοι μείναμε σπίτι, ετοιμάζουμε στα γρήγορα ένα πλατό με τυριά και αλλαντικά, ανοίγουμε ένα ωραίο μπουκάλι κρασί..
Άλλο ένα παιχνίδι που προσφέρεται τόσο για καλοπέραση μικρών μεγάλων όσο και για μεταφορά.
Το γνωστό σε όλους μας domino που δέχθηκε ο Φίλιππος ως δώρο στα γενέθλιά του από μια έμπειρη μαμά, προσαρμοσμένο στην ηλικία του! Domino με ζωάκια!
Είδα αυτή τη φωτογραφία και ξεσηκώθηκα για pesto σήμερα! Σκόρδο, βασιλικός, ελαιόλαδο, κουκουνάρι, λατρεμένη παρμεζάνα για ασβέστιο και μαύρο πιπέρι πάνω από μια γαβάθα πένες...