Κέφι, ζωντάνια, χορός, πολλά χρώματα και φυσικά τρελός ρυθμός στη φετινή αποκριάτικη παρέλαση της Ξάνθης! Εμπειρία αξεπέραστη!
Πήρατε μια μικρή γεύση.. του χρόνου κανονίστε να συμμετέχετε και εσείς! Δε θα το μετανιώσετε!
Αυτή η θέα στο φως του ηλιοβασιλέματος έχει μείνει στο μυαλό μου...
Στο δρόμο για το Μέτσοβο, πριν λίγες εβδομάδες...
Μια εβδομάδα πριν η καλή και πολυτάλαντη φίλη μας, που είναι πια μόνιμη ανταποκρίτρια του maresei, με αφορμή τα γενέθλιά της οργάνωσε μια μικρή γιορτή στο σπίτι της, ετοίμασε πολλά νόστιμα εδέσματα για τους φίλους της (δηλαδή για μας) και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της και τις συνταγές της. Ας της ευχηθούμε για ακόμη μια φορά Χρόνια Πολλά και ας διαβάσουμε όσα μας έγραψε...
Το τελευταίο διάστημα με έχουν πιάσει - για άλλη μια φορά - τάσεις φυγής! Να 'ναι η άνοιξη που μετεωρολογικά δεν ήρθε ακόμη; Να ΄ναι το Πάσχα που πλησιάζει και δεν έχω καταλάβει πότε πέρασε το πρώτο τέταρτο του νέου έτους; Να ΄ναι που σε λιγότερο από ένα μήνα η γενέθλια τούρτα μου θα έχει 32 κεράκια; Να 'ναι που ανυπομονώ για το επόμενο προγραμματισμένο ταξιδάκι εκτός συνόρων; Ποιος ξέρει;
Προς το παρόν τουλάχιστον ταξιδεύω με τη μουσική ακούγοντας το αγαπημένο "Budapest" του George Ezra και αναπολώ την έστω και χειμωνιάτικη επίσκεψή μου στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας κάποια χρόνια πριν.
Με αφορμή τη χθεσινή έκπληξη το μυαλό μας ακόμη ταξιδεύει στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται!
Μια πρωτότυπη ιδέα για το γέμισμα των ραφιών της επιτοίχιας βιβλιοθήκης σας. Αντί για βιβλία μπορείτε να τη γεμίσετε με καδράκια.
Μια και η επικαιρότητα περιλαμβάνει River Party, τι λέτε να ακούσουμε παρέα μια διασκευή που συνδυάζει δύο από τα αγαπημένα μας κομμάτια που αναφέρονται σε ποτάμια;
Τρελαίνομαι για τέτοια DIY projects ακόμα κι αν μένουν μόνο στη λίστα με τα "to do" για καιρό, ακόμα κι αν δεν περνούν ποτέ στη λίστα με τα "done". Και με κάνουν να εύχομαι να είχε η μέρα 30 ώρες!
Το δελτίο τύπου για την 20η Συνάντηση Νέων στον Άρδα έφτασε εδώ και λίγο καιρό.... Καιρός λοιπόν να σας το κοινοποιήσουμε.
Τους Δύο Φίλους τους ξέρουμε καιρό τώρα, για την ακρίβεια τους ... πίνουμε πολύ συχνά, στις περισσότερες από τις βραδινές μας εξόδους όταν παραγγέλνουμε κρασί. Είτε κόκκινο το χειμώνα είτε λευκό το καλοκαίρι, το κρασί των Δύο Φίλων είναι μια από τις κλασικές μας επιλογές.
Μια ταινία που έγραψε ο Andrew Stern και σκηνοθέτησε ο Henry Alex Rubin. Προβλήθηκε σε 2 κινηματογραφικά Φεστιβάλ το 2012 (Τορόντο και Βενετία) και στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2013. Οι βαθμολογίες των χρηστών στη γνωστή ιστοσελίδα IMDB.com της δίνουν έναν κολακευτικό μέσο όρο 7,6 στα 10.
Μια "αληθινή" ταινία που στάθηκε αφορμή για σκέψη και συζήτηση. Mια ταινία που αξίζει να δείτε.
Ξεκινάμε τη μέρα, τον μήνα, την εβδομάδα με μια βασική υπενθύμιση. Πιο βασική δε γίνεται.
Αν έχεις παιδί ή πρόκειται να αποκτήσεις, προχώρα πιο κάτω. Κι αν πάλι δεν έχεις, να θυμάσαι, δεν είναι μόνο για παιδιά. Είναι για σένα, για μένα, για τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, για τη ζωή σου. Τι ζωή θέλεις να ζεις;
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
Μπορεί κάποιοι ακόμα να κολυμπάνε, ωστόσο εμείς εδώ στη Grenoble βιώνουμε το απόλυτο φθινόπωρο με κουβερτούλες, μπουφάν και άλλα τέτοια αξεσουάρ, και μια βελουτέ σούπα είναι ό,τι πρέπει για να απαλύνει τον πόνο μας, που το καλοκαίρι μας εγκατέλειψε στα κρύα του λουτρού.
Ιδανικό σνακ! Ξηροί καρποί, cranberries και κομμάτια κουβερτούρας..
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.
Το απόγευμα της Τσικνοπέμπτης είναι εδώ και μια που πλησιάζει η ώρα που θα βγούμε μια βόλτα... ας ανεβάσουμε τη διάθεσή μας και ας αφεθούμε στο ρυθμό του χαρακτηριστικού αυτού χορευτικού κομματιού που για τους περισσότερους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την περίοδο του καρναβαλιού!
Πώς να περιγράψω τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν γυρνώντας σπίτι μετά τη δουλειά βρήκα γράμμα από Ελβετία! Καλά τα e-mail, καλά τα sms, καλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η παραδοσιακή αλληλογραφία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά!
Ειδικά όταν ο φάκελος εκτός από μια κάρτα με ευχές από μια πολύ αγαπημένη φίλη περιέχει και μια ελβετική σοκολάτα!
Ευχαριστώ τόσο πολύ!
Μας ζητήσατε στιλιστικές προτάσεις και για παχουλές! Πώς να σας χαλάσουμε χατήρι;
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Στη Μονεμβασιά (ή Μονεμβάσια) έχω βρεθεί 2 φορές στη ζωή μου.Την πρώτη ήμουν γύρω στα 11 και το μόνο που θυμόμουν ήταν ένας ανηφορικός δρόμος με πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα και πολύ κόσμο, όπου σταματημένοι οικογενειακώς περιμέναμε ένα ζευγάρι φίλων που δεν έφτασε ποτέ στο ραντεβού. Τώρα να έχω πάει στη Μονεμβασιά και να θυμάμαι μόνο αυτό; Τι να πω;...
Προφανώς έτσι εξηγείται που τη δεύτερη φορά που βρέθηκα εκεί γύρω στα 25, δεν είχα ιδέα για το τι πρόκειται να αντικρίσω.
