Καθημερινές εμφανίσεις
Δύο καθημερινές εμφανίσεις που μας άρεσαν πολύ από το jenny.gr!
Δύο καθημερινές εμφανίσεις που μας άρεσαν πολύ από το jenny.gr!
Όλα τα ωραία τελειώνουν... για να αρχίσουν άλλα, καινούρια και να αποκτούμε ολοένα και περισσότερες εμπειρίες.
Μια μελαγχολία όμως τη νιώθεις κάθε φορά που επιστρέφεις στο σπίτι, στη δουλειά, στην καθημερινότητα μετά από μια μικρή απόδραση.
Το OPEN HOUSE THESSALONIKI άνοιξε για δεύτερη φορά τις πόρτες του...
Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Στου Αγίου Βαλεντίνου δεν πιστεύουμε, υπό την έννοια του ότι πρέπει να γιορτάζουμε τον έρωτα και την αγάπη μία μέρα το χρόνο.
Όμως ο έρωτας και η αγάπη είναι πηγές χαράς και ζωντάνιας και έμπνευσης και κεφιού και φαντασίας και δημιουργικότητας και του πιο γλυκού μας χαμόγελου και λόγος για να ονειρεύεσαι και να προσπαθείς να γίνεις καλύτερος άνθρωπος... και αφορμή για ένα σωρό συναισθήματα που ομορφαίνουν τη ζωή μας.
Ευχάριστα νέα για τους λάτρεις των ταινιών κινουμένων σχεδίων επιφυλάσσει η εβδομάδα που μας έρχεται!
Την ιδέα του χάρτη στον τοίχο την έχουμε ξαναδεί και φαντάζει πολύ ενδιαφέρουσα στα μάτια μας. Κάθε κλεφτή ματιά και ένας νέος προορισμός! Αφήστε που μπορούμε να σχεδιάσουμε και το γύρο του κόσμου σε 80 - 100 - 200 ημέρες... Όνειρο ζωής!
Παγκόσμια ημέρα των ζώων σήμερα και θυμήθηκα τον καλό μου αδερφό που σε ένα παλιότερο e-mail του με οικογενειακές φωτογραφίες έβαλε τον τίτλο "Η οικογένειά μου κα άλλα ζώα". Κι επειδή το μήνυμα είχε αποδέκτες όλα τα μέλη της οικογένειας, προς αποφυγή παραξηγήσεων, έσπευσε να επισημάνει ότι ο τίτλος του είναι δανεικός από το σχετικό βιβλίο του Τζέραλντ Ντάρελ. Ομολογώ ότι από τότε μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να το διαβάσω το βιβλίο, κάτι που δεν έτυχε ως τώρα... αλλά πού θα πάει! Ας μην ξεφεύγω από το θέμα όμως.
Σας έχει συμβεί να θέλετε κάτι συγκεκριμένο είτε αντικείμενο είναι αυτό είτε ρούχο και να μην το βρίσκετε έτσι όπως το θέλετε όσο απλό κι αν είναι αυτό;
Αυτό συνέβη και σε μας συν την όρεξη για δημιουργία και οδηγηθήκαμε στην κατασκευή μιας πρωτότυπης βιβλιοθήκης που ταιριάζει στον χώρο μας, όπως και σε πολλούς θεωρώ λόγω μεγέθους, αλλά και στην "υψηλή" αισθητική που μας κατέχει.
Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.
Ξημέρωσε Παρασκευή! Σε αντίθεση λοιπόν με το χθεσινοβραδινό κάπως πιο μελαγχολικό κλείσιμο, σήμερα ξεκινάμε την ημέρα μας με ανεβασμένη διάθεση! Ανοίγουμε τα "φτερά" μας και "πετάμε" ακολουθώντας την προτροπή του Michael Bublé..
ΠΡΩΤΟΝ, πρόκειται ίσως για την πιο νόστιμη εκδοχή κοτόπουλου
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, πόσο μαγικό συστατικό είναι η λιαστή ντομάτα (την οποία μέχρι σχετικά πρόσφατα δε συμπαθούσα καθόλου)
ΤΡΙΤΟΝ, δε θέλει πολύ χρόνο... γι αυτό τολμήστε τη συνταγή αυτή οπωσδήποτε!
Ο έρωτας, η εργασία και η γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές της ζωής, Αυτές που πρέπει να την κυβερνούν.
Μετά από το τελευταίο ταξίδι της στην Ξάνθη, η αγαπημένη μου μητέρα κατέφθασε στο σπίτι μας με ένα σωρό καλούδια. Λουκούμια, σακουλάκια με βότανα, άλλες τοπικές λιχουδιές και ένα γυάλινο βάζο ζωγραφισμένο στο χέρι από την ίδια βεβαίως βεβαίως που περιείχε κάτι ροζ στο εσωτερικό του. Τι να 'ναι;
"Αλάτι Ιμαλαΐων", μου είπε. "Τέρμα πια το απλό αλάτι, να χρησιμοποιείς αυτό που είναι πιο υγιεινό. Μέχρι και ο αδερφός σου το χρησιμοποιεί". Αυτό κι αν είναι κίνητρο!
Τι θα φάμε απόψε; Κλασικό ερώτημα και μια από τις αγαπημένες απαντήσεις είναι η πίτσα! Και όταν η πίτσα είναι σπιτική και ελαφριά, τότε απολαμβάνουμε το γεύμα μας χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε παρέα σε ένα μέρος μαγικό κι ονειρεμένο, μακρινό, πολύ μακρινό... να περάσουμε τον Ατλαντικό και να φτάσουμε σχεδόν στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Αγαπημένος φίλος βρέθηκε στο ξακουστό Σαν Φρανσίσκο, συνδύασε δουλειά με βόλτες στην πόλη και με μεγάλη (δική μας) χαρά επέλεξε να μοιραστεί μερικές φωτογραφίες μαζί μας.
Ο μήνας που κατεξοχήν ξεκινούν οι θερινές μας διακοπές είναι εδώ!
Καλωσορίζουμε, λοιπόν, τον Ιούλιο με νέο wallpaper που εκφράζει την ταξιδιάρικη "διάθεση" μας και μας θυμίζει τις διακοπές μας το περασμένο καλοκαίρι στην Άνδρο.
Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος, πολυπράγμων και μέγας νοικοκύρης, αποφάσισε στο εξής να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες και τις προτάσεις του από τις μαγειρικές του, την αγάπη του για την αντρική μόδα, τον αθλητισμό, το ποδήλατό του, τα στέκια του στην πρωτεύουσα, καθώς και ό,τι άλλο κατά καιρούς του αρέσει. Ας τον καλοσωρίσουμε παρέα και ας του ευχηθούμε "Καλή αρχή".
Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!
Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.
Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)