Frank Sinatra - White Christmas
Ο Frank Sinatra σε ένα από τα πολύ αγαπημένα τραγούδια των Χριστουγέννων.
Ανεβάζουμε την ένταση, απολαμβάνουμε τη μελωδική φωνή του και υποδεχόμαστε τους δικούς μας ανθρώπους!
Καλό μας απόγευμα!
Ο Frank Sinatra σε ένα από τα πολύ αγαπημένα τραγούδια των Χριστουγέννων.
Ανεβάζουμε την ένταση, απολαμβάνουμε τη μελωδική φωνή του και υποδεχόμαστε τους δικούς μας ανθρώπους!
Καλό μας απόγευμα!
Συστάσεις για την Ελευθερία Αρβανιτάκη σίγουρα δε χρειάζονται. Η πορεία της στην ελληνική μουσική σκηνή είναι γνωστή και η αγάπη μας για τα τραγούδια και τις ερμηνείες της μεγάλη.
Τον ποταμό Άρδα τον έχουμε όλοι κατά καιρούς ακούσει λόγω του φεστιβάλ νέων που λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό γνωστών καλλιτεχνών και ακόμο μεγαλύτερο αριθμό κατασκηνωτών και επισκεπτών. Μερικοί τυχεροί τον έχουμε επισκεφτεί κιόλας σε διάφορες χρονικές περιόδους αν και δυστυχώς όχι κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.
Όσο φθινοπωριάζει τόσο περισσότερες βραδιές θα περνάμε πλέον στο σπίτι υπό το φως των κεριών, βλέποντας ταινίες, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική και τσιμπολογώντας αγαπημένες λιχουδιές.
Μια υπέροχη μουσική πρόταση που έφτασε στο inbox μας πριν λίγες μέρες, είναι απόλυτα κατάλληλη για το κλείσιμο της σημερινής ημέρας.
Τα ρούχα σε επίπεδα είναι μια από τις καλύτερες επιλογές τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άντρες. Και είναι άκρως κατάλληλα για τις χειμωνιάτικες μέρες που έχουμε ανάγκη από πολλά ζεστά ρούχα για να προστατευόμαστε από το κρύο. Ωστόσο, είναι εξίσου καλή επιλογή για τις πρώτες ημέρες της άνοιξης, καθώς ξεκινούν με χαμηλές θερμοκρασίες που όσο μεσημεριάζει ανεβαίνουν και όσο βραδιάζει ξαναπέφτουν...
Ξυπνάνε νωρίς, πολύ νωρίς, πριν φέξει, παίρνουν τα μπογαλάκια τους κι ένα κολατσιό και μπαίνουν στη βάρκα με την ελπίδα να πιάσουν ψάρια; Δεν ξέρω αν και πόσο τους νοιάζει η σοδειά των ψαριών αλλά σίγουρα τους ενδιαφέρει να δουν και να απολαύσουν όσα η φύση απλόχερα τους χαρίζει: την ανατολή του ηλίου, τη γαλήνη του πρωινού στην ήρεμη θάλασσα, τους γλάρους... Ακόμα και η μουσική στο ραδιάκι παίζει χαμηλά για να μην αναστατώσει τα ψάρια και να μην καλύπτει τους ήχους της φύσης.
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...
Οι Savoir Adore με ταξιδιάρικη διάθεση μας τραγουδούν για την αυτοκρατορία του φωτός..
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Τώρα να έχεις ανέβει στον Γράμο, τον Σμόλικα και σε άλλα χαμηλότερα βουνά και να αφήνεις τον "αρχηγό" παραπονεμένο, σαν πολύ δεν πάει; Τι λέτε;
Αυτές τις μέρες που θα κάνουμε τις βόλτες μας εν όψει των Χριστουγεννιάτικων αγορών, σίγουρα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας ένα φαρμακείο. Είναι λοιπόν ευκαιρία να το επισκεφθούμε και να πάρουμε ένα κουτί "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου", συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε όλο τον κόσμο.
Το φαράγγι της Καλυψώς, στα ανατολικά του Κισσάβου, πάνω απ' την περιοχή του Κόκκινου Νερού, είναι πανέμορφο. Ειδικά κατά το χρονικό διάστημα τέλος άνοιξης - αρχές καλοκαιριού είναι η ιδανική περίοδος για μια επίσκεψη.
Και δεν είναι μόνο οι γλάστρες - κονσερβοκούτια που τράβηξαν την προσοχή μας...
Είναι και τα χειροποίητα φωτιστικά με απλά υλικά, όπως ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα, χοντρό σχοινί και σίδερα.
Όταν έχεις τέτοια λεμόνια, απευθείας από το δέντρο του κυρίου Τ., από την παραγωγή στην κατανάλωση, χωρίς κέρωμα και με εκπληκτικό άρωμα, δεν μπορείς να μην το εκμεταλλευτείς... ακόμα και αν είναι να αθετήσεις (πάλι) την υπόσχεση στον εαυτό σου και στη... ζυγαριά σου για το κορμί που θες να χτίσεις μέχρι το καλοκαίρι...
Σπίτια σε επίπεδα.. Σπίτια διώροφα.. Εσωτερική σκάλα.. Γοητευτικά χαρακτηριστικά για κάθε σπίτι. Κρεβατοκάμαρες πάνω, σαλόνι - κουζίνα κάτω, εσωτερική σκάλα και ο τοίχος πλάι της γεμάτος οικογενειακές φωτογραφίες.., ό,τι και να σκεφτώ μ' αρέσει. Τώρα για το αν είναι βολικά ή όχι αυτά τα σπίτια, τι να πω; Όσοι τα έχουν συχνά διαμαρτύρονται ότι αυτό το πάνω-κάτω όλη μέρα, συχνά τους κουράζει. Προσωπικά μ' αρέσουν τα διώροφα σπίτια αλλά φαντάζομαι ότι όσο τα χρόνια περνούν και τα πόδια μπορεί να βαραίνουν, ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστο το "ανέβα - κατέβα".
Μια παλιά καρέκλα σε μια γωνία, ένα ριχτάρι ριγμένο επάνω της, μια μεγάλη κορνίζα από πίσω, δυο τρία ανθοδοχεία και άλλα τόσα κηροπήγια ή καράφες αριστερά και δεξιά ακουμπισμένα πρόχειρα και μερικά βιβλία συνθέτουν μια ιδιαίτερη γωνιά στο σπίτι. Δεν είναι πολύ όμορφη και πολύ "τυχαία" διακοσμημένη;
Μπορεί ο Μύλος των Ξωτικών να είναι το βασικό αξιοθέατο των Τρικάλων κατά την περίοδο των γιορτών αλλά κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους της πόλης, ανακαλύψαμε πολλές ακόμα όμορφες γωνιές.