Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
Να τα πούμε;
Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας με τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα από πολλές παιδικές φωνές.
Καλή μας ημέρα! Καλή χρονιά να έχουμε!
Να τα πούμε;
Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας με τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα από πολλές παιδικές φωνές.
Καλή μας ημέρα! Καλή χρονιά να έχουμε!
Και μου έλεγε η γιαγιά μου... "Πάρε κορίτσι μου τα πλεχτά, εγώ για σένα τα έκανα, έβγαλα τα μάτια μου, η προίκα σου είναι, πάρτα και θα δεις ότι θα έρθει η στιγμή που θα τα στρώσεις"...
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που πρωτοείδα αυτό το βίντεο. Μπορεί να μην αναφέρεται σε κάτι καινούργιο αλλά μου έμεινε στο μυαλό, φέρνοντας στην επιφάνεια καταπιεσμένες σκέψεις...
Μετά το χθεσινό Paperman, σήμερα σας προτείνουμε μια ελληνική ταινία μικρού μήκους που δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο.
Σας τα έταξα αυτά τα σοκολατάκια από την ανάρτηση για το πάρτι γενεθλίων του Φίλιππου. Τα δοκίμασε κόσμος πολύς και όποιος αγαπά την καρύδα, τα αγάπησε και αυτά! Έρωτας με την πρώτη μπουκιά!
Για τους Morcheeba ξαναμιλήσαμε λίγο καιρό πριν, όταν ακούσαμε το "Wonders Never Cease", υπό τη σκέψη των αναζητήσεων που δε σταματούν ποτέ.
Οι γιορτές καταφτάνουν, το έτος τελειώνει, η ώρα του απολογισμού έρχεται. Τι κάναμε σωστά; Τι κάναμε λάθος; Τι δε θα ξανακάνουμε; Ποια είναι τα όνειρα και οι επιθυμίες μας για τη νέα χρονιά; Ποιους νέους στόχους θέτουμε; Πώς θα τους πετύχουμε; Σίγουρα χρειαζόμαστε τύχη αλλά και λίγη οργάνωση δε βλάπτει.
Πώς μπορούμε να οργανωθούμε καλύτερα; Ένα ημερολόγιο πάντα βοηθάει. Και ποιο ημερολόγιο μπορεί να είναι καλύτερο από αυτό που μας γεμίζει θετική ενέργεια και μας ωθεί να περάσουμε μια χρονιά δημιουργική, γεμάτη χαμόγελα, ξεχωριστές στιγμές και νέες εμπειρίες;
Είμαστε λοιπόν στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρουμε δύο αντίτυπα του "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος.
Η φωτογραφία είναι αφιερωμένη σε όλους τους νονούς που δεν ξεχνούν τα βαφτιστήρια τους και τους δείχνουν την αγάπη τους με κάθε πιθανό τρόπο..
Ας αυξήσουμε την ένταση για να το απολαύσουμε και ας ακολουθήσουμε την προτροπή των Minor Project:
"..I want you cool,
I want you to live your life in colors.."
Η ανταποκρίτριά μας από τη Θεσσαλονίκη σε νέες δράσεις! Μετά τις πετυχημένες συνταγές της, για αυτό το Σαββατοκύριακο μας προτείνει μια εξόρμηση δίπλα στη θάλασσα..
Και αφού φτιάξετε μερικά από τα χειροποίητα αξεσουάρ που είδαμε νωρίτερα, μπορείτε να ολοκληρώσετε τη διακόσμηση του γραφείου σας με έναν διαφορετικό πίνακα ανακοινώσεων..ή διαθέσεων..
Μπορεί να θεωρούμε πως όσο περνούν οι μέρες ο χειμώνας σιγά σιγά μας αποχαιρετά αλλά οι καιρικές συνθήκες έχουν άλλη άποψη. Οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, ο χιονιάς μας επισκέφθηκε και πάλι και εμείς ντυνόμαστε σαν τα κρεμμύδια κάθε φορά που ξεπορτίζουμε.
Με αυτό ακριβώς το θέμα θα ασχοληθούμε σήμερα. Βουρ για κρεμμυδοντυσίματα!
Το γνωστό δημοτικό τραγούδι "Μωρή κοντούλα λεμονιά με τα πολλά λεμόνια..." ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση. Οι καιρικές συνθήκες, η περιοχή και το κλίμα, η καλή χρονιά(;), όλα μαζί συνετέλεσαν έτσι ώστε η κοντούλα λεμονιά της γειτονιάς μας ειδικά φέτος να φτιάξει τόσα πολλά λεμόνια που κυριολεκτικά σε πλήθος ανταγωνίζονται τα φύλλα της. Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν.
Έτοιμοι για την πρώτη βουτιά; Μερικοί τυχεροί την κάνανε άλλοι την ονειρευόμαστε ακόμα! Και μέχρι το όνειρο να γίνει πραγματικότητα, ας τη ζούμε νοητά στην επιφάνεια εργασίας μας!
Υποδεχόμαστε τον Ιούνιο, λοιπόν, με νέο wallpaper που εγκαινιάζει την καλοκαιρινή "φορεσιά" της οθόνης μας!
Πόση χαρά πήρα πριν λίγες μέρες όταν γυρνώντας στο σπίτι βρήκα έναν φάκελο στο γραμματοκιβώτιο. Και φυσικά δεν ήταν λογαριασμός! Γι αυτό χάρηκα και γιατί ο φάκελος στο εσωτερικό του περιείχε δυο κάρτες, πολλές ευχές και πολλή θετική διάθεση!
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.