Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε..
Σε μια εβδομάδα θα έχουμε Παραμονή Χριστουγέννων και θα ακούμε τα κάλαντα. Οπότε τι λέτε να μπαίνουμε σιγά σιγά σε αυτό το κλίμα με ακόμη ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι από τους "The Baseballs";
Έτσι, για να έχουμε rock-n-roll και εορταστική διάθεση αυτή την εβδομάδα..
Υγ. Και αυτό το κομμάτι αποτελεί πρόταση της φίλης μας που ξέρει από μουσική και cookies βεβαίως βεβαίως..
Το Νίκο Μπιτζένη τον ακούσαμε λίγες μέρες πριν στο "Chemical", μετά από πρόταση ενός αγαπημένου προσώπου.
Άλλη μια κρύα, παγωμένη για να ακριβολογούμε, μέρα ξημέρωσε! Και μια που είναι Κυριακή έχουμε την τέλεια αφορμή να διαλέξουμε έναν κοντινό προορισμό, να βρούμε ένα μικρό καταφύγιο μέσα στη φύση, έναν ξενώνα, ένα σαλέ, ένα πετρόχτιστο ξενοδοχείο, να πάρουμε τους φίλους μας και να πάμε να περάσουμε τη μέρα μας εκεί, πίνοντας καφεδάκι, διαβάζοντας εφημερίδες, συζητώντας, παίζοντας επιτραπέζια.
Τους "Imagine Dragons" τους θυμάστε;
Το "Radioactive" που σας παρουσιάσαμε πριν μερικούς μήνες είναι σχεδόν εθιστικό. Απ' ότι φαίνεται αυτό ισχύει για τα περισσότερα τραγούδια τους.
Μπανάνες, μήλα, ρόδια, μανταρίνια, κάστανα... δίνουν χρώμα στην κουζίνα και πολλά θρεπτικά συστατικά στον οργανισμό μας!
Φρυγανιές, βούτυρο, μαρμελάδες κι ένα ποτήρι φρέσκο γάλα γιατί το πρωί χρειαζόμαστε ενέργεια.
Η εβδομάδα μας ξεκινά μουσικά με τα αποτελέσματα των βραβείων Grammy, που αποτελούν το σημαντικότερο γεγονός της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας.
Μια και νωρίτερα αναφερθήκαμε στο ζεστό ρόφημα από τη Βουδαπέστη, τι θα λέγατε για μια βραδινή Χριστουγεννιάτικη βόλτα στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας;
Η δική μας πρόταση για την αυριανή Κυριακή!
Τι θα φάμε απόψε; Τι λέτε για ένα "fast food" που κάνει καλό..
Μια γλυκιά μουσική καλημέρα.. για να ξεκινήσει όμορφα η εβδομάδα!
Είναι λίγες μέρες, τώρα, που αντιλαμβάνομαι πως έχουν αλλάξει πάρα πολλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Πάρα πολλά με ένα πάτημα. «μου αρέσει», «τέλειο», «ουάου» και κάποιες άλλες αντιδράσεις θεωρούνται αρκετές για να ορίσει κανείς τι αισθάνονται οι γύρω του για αυτόν. Ο κόσμος του facebook δεν ενημερώνει μόνο για τις εξελίξεις, ούτε ικανοποιεί το «εγώ» των εγγεγραμμένων, στην ουσία ορίζει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που έχουν κάποιο προφίλ.
Αποφασίσαμε με το βασικό μόνιμο συνοδοιπόρο να ξεκινήσουμε τις ορεινές περιπλανήσεις του 2014 απ΄τις δρακόλιμνες Φλέγκα, να τις απολαύσουμε και να τις φωτογραφίσουμε όσο ακόμη υπάρχει χιόνι, ελπίζοντας παράλληλα να είμαστε οι πρώτοι που θα τις επισκεφτούν για φέτος (μεγάλος στόχος!!!).
Κι αν σας αρέσει το λευκό και το προτιμάτε ακόμα και τα Χριστούγεννα, σας έχουμε μια διαφορετική πρόταση για scadinavian χριστουγεννιάτικο ντεκόρ.
Τι ξεχωρίζουμε; Το "le sac en papier", τα πανέμορφα ξύλινα ταρανδάκια και τα στοιχεία της φύσης στο σπίτι.
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.
Μην πάει ο νους σας στο γνωστό μυθιστόρημα της Ρόζαμουντ Πίλτσερ... Είναι εποχή που στις παραλίες της Λάρισας, μετά τις μεγάλες φουρτούνες του χειμώνα, βρίσκεις υπέροχα κοχύλια, πραγματικά κοχύλια που τα βγάζει η θάλασσα και τα μοιράζει απλόχερα στους περιπατητές της παραλίας.
Όπως ήδη σας είπαμε η απαραίτητη συντροφιά για τις βροχερές μέρες είναι μια κούπα τσάι και ένα καλό βιβλίο, ιδιαίτερα όταν είναι απόγευμα Κυριακής και χρειαζόμαστε λίγη χαλάρωση πριν αρχίσουν οι απαιτήσεις της νέας εβδομάδας.
Ήταν ένας καυτός Ιούλης όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία δυστυχώς φορά στη Ζυρίχη. Σε έναν κατεξοχήν χειμερινό προορισμό δηλαδή όπου φαντάζεται κανείς χιόνια, Άλπεις, ζεστή σοκολάτα, ρολόγια, Χάιντι και τα συναφή. Πάντα έβρισκα συναρπαστικό το να βρεθείς σε ένα μέρος, στο οποίο έχει αποδοθεί μια πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, τη "λάθος" εποχή, για παράδειγμα στο Σαρακήνικο της Μήλου το χειμώνα, ή σε ένα χιονοδρομικό πχ. στη Βασιλίτσα το καλοκαίρι, είναι αυτή η γοητεία των αντιθέσεων. Δε φανταζόμουν όμως ποτέ ότι η Ζυρίχη θα με εκπλήξει έτσι.
Καλό είναι να μην ξεχάσουμε και φέτος, κατά τις χριστουγεννιάτικες βόλτες μας, να προμηθευτούμε Παστίλιες για τον Πόνο του Άλλου, με σκοπό να ενισχύσουμε το έργο των Γιατρών χωρίς Σύνορα.
Αποχαιρετάμε τον Αύγουστο με αποχρώσεις του λευκού και του γκρι.
Η πρόσκληση του προέδρου των μανιταρόφιλων Θεσσαλίας για μανιταρο - αναγνωρίσεις και συλλογή μανιταριών στα Περτουλιώτικα Λιβάδια στον Κόζιακα την Κυριακή 13/4/14, αποτέλεσε την αφορμή για μια όμορφη εκδρομή και συνάντηση πολλών μανιταρόφιλων. Έτσι "όλοι οι δρόμοι" οδηγούσαν στα ορεινά των Τρικάλων, στη δημοφιλή περιοχή του Περτουλίου και στα καταπληκτικά λιβάδια του. Οι ομορφιές απ' όπου και αν ανέβαινες καταπληκτικές, το ελατοδάσος που διαχειρίζεται το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο μοναδικό, οι Κορυφές του Κόζιακα κάτασπρες και στις 10.30π.μ. όλοι εκεί.
Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!
