Πώς μπορεί κάποιος να είναι δημιουργικός όταν φοβάται μήπως κάνει λάθη;
Φωτογραφία: pinterest
Κι αν βρεθείτε στο Λονδίνο, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε το εν λόγω μιούσικαλ..
Ξεκινάμε άλλη μια χαρούμενη μέρα με ένα αισιόδοξο τραγούδι που ερμηνεύει η Elisa Tovati.
Ο χάρτης που καλύπτει έναν τοίχο του σπιτιού είναι μια ιδέα που μας αρέσει πολύ. Δίνει χρώμα στο χώρο, ιδέες για ταξίδια και μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αφορμή για άπειρες ώρες παιχνιδιού μαζί με τους φίλους μας. Βέβαια προϋποθέτει καλές γνώσεις γεωγραφίας ή έστω προθυμία για αύξηση των γνώσεων μας στο εν λόγω αντικείμενο.
Όπως σας είχα πει σε αυτή την ανάρτηση έχω ένα θέμα με τη μουσική. Με τις μελωδίες, τους ήχους και τα χρώματα που όλα αυτά τα ακούσματα μου φέρνουν στο μυαλό. Σήμερα, λοιπόν, θα σας βάλω να ακούσετε ένα ξένο τραγούδι ενός από τους μεγαλυτερους dj στον κόσμο, του Robin Schulz, που μαζί με τον Richard Judge έβαλαν σκοπό να με τρελάνουν και να με κάνουν να μην βάλω κανένα άλλο τραγούδι εκτός από αυτό στην καλοκαιρινή μου playlist.
Τα ομαδικά παιχνίδια όπως τα επιτραπέζια, τα χαρτιά και τα video games είναι μερικές ακόμη εναλλακτικές για αυτό το Σαββατοκύριακο, ειδικά αν έχουμε παρέα στο σπίτι. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τα σχέδια για ένα ωραίο διήμερο ακούγοντας το "Video Games" της Lana Del Rey.
Μπανάνες, μήλα, ρόδια, μανταρίνια, κάστανα... δίνουν χρώμα στην κουζίνα και πολλά θρεπτικά συστατικά στον οργανισμό μας!
Ο καιρός των γάμων έφτασε πια για τα καλά. Οι μελλοντικές νύφες τρέχουν για νυφικό, για το στολισμό, για προσκλητήρια, για μπομπονιέρες... Η λίστα είναι πολύ μεγάλη! Και λέω νύφες γιατί συνήθως οι γυναίκες επιμελούνται αυτών των θεμάτων, ενώ οι μελλοντικοί γαμπροί συνήθως περιορίζονται στην επιλογή του κουστουμιού και συμμετέχουν στην επιλογή του φωτογράφου και της μουσικής.
Τοπίο άγριο, έρημο, μελαγχολικό για αυτοσυγκέντρωση και περισυλλογή στη Βελίκα... ή χρωματιστό, ζωντανό και ξένοιαστο καλοκαιρινό τοπίο;
Το σπίτι ξεστολίστηκε, τα χριστουγεννιάτικα μαζεύτηκαν και βρήκαν και πάλι τη θέση τους στο πατάρι, η προσμονή για τον ερχομό των εορτών έχει γίνει πια μια ανάμνηση, όπως και οι ατελείωτες στιγμές με φίλους εντός και εκτός σπιτιού. Τα γλυκά μόνο μένει να τελειώσουν, γιατί κουραμπιέδες, μελομακάρονα και σοκολατόπιτες μας... ταλαιπωρούν ακόμα. Ε τι... να τα αφήσουμε να χαλάσουν; Να τα πετάξουμε; Κρίμα είναι!
Αυτά τα σταφύλια σίγουρα δεν είναι τα "Σταφύλια της οργής" αλλά τα σταφύλια της γλύκας. Έτσι τα ονομάζει ο παραγωγός τους που επί χρόνια φροντίζει το κλήμα, μαζεύει τα σταφύλια και τα μοιράζει σε φίλους και γνωστούς. Οι περισσότεροι τα περιμένουν πως και πως κάθε Αύγουστο, μαζί με τους κολιούς και τα τονάκια.
Τι καλό θα φτιάξουμε σήμερα;
Η απάντηση έρχεται από τη μητέρα που συνεχίζει τους πειραματισμούς στην κουζίνα και μας φτιάχνει κουλουράκια καρότου με αλεύρι ολικής άλεσης, χωρίς ζάχαρη, ελαφριά και υγιεινά για να συνοδεύουμε τον καφέ, το γάλα ή το τσάι μας χωρίς τύψεις!
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Αυτό το Σάββατο εκτός από το καλοκαίρι ξεκινάει και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου! Το θέατρο, η μουσική, ο χορός και τα εικαστικά έχουν την τιμητική τους και μας επιφυλάσσουν αρκετά ενδιαφέρουσες πολιτιστικές βραδιές.
Σήμερα, 22 Σεπτεμβρίου 2013, γιορτάζουμε παγκοσμίως την ημέρα χωρίς αυτοκίνητο. Στο πλαίσιο της ημέρας λοιπόν διοργανώνεται πληθώρα εκδηλώσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Τα κλασικά ξύλινα τελάρα (ή καφάσια ή κουτιά) μπορούν να έχουν άλλη μία χρήση.
Φέτος οι γιορτές στο σπίτι μας μπορεί να μην κινούνται σε πολύ ...γιορτινό κλίμα για διάφορους λόγους, όπως και η διάθεσή μας, αλλά η ανάγκη για εκτόνωση και δημιουργικότητα είναι έντονη. Και προφανώς βρίσκει διέξοδο σε χειροτεχνίες και γιορτινές κατασκευές, που σκοπό δεν έχουν τόσο να στολίσουν το σπίτι μας αλλά να δώσουν χαρά σε πολλά παιδάκια. Μία από αυτές τις χειροτεχνίες είναι η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου γραμματοκιβωτίου για τα γράμματα προς τον Άγιο Βασίλη.
Η σκέψη ήταν εξαρχής η επαναχρησιμοποίηση ενός παλιού κουτιού αντί της αγοράς ενός νέου. Έτσι ξεκίνησα με ένα κουτί από παπούτσια, πρόσθεσα χαρτόνι που είχε ξεμείνει από παλιές κατασκευές καρτών, προμηθεύτηκα και κάποια πρόσθετα υλικά και έφτασα στο τελικό αποτέλεσμα, το Santa's mailbox. Και μπορεί να μην ήταν όπως το είχα αρκετά φανταστεί, λιτό και πανέμορφο αλλά έστω και έτσι τη δουλειά του την έκανε και τα σχόλια που κέρδισε ήταν θετικά.
Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.
Μπορεί ο Μύλος των Ξωτικών να είναι το βασικό αξιοθέατο των Τρικάλων κατά την περίοδο των γιορτών αλλά κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους της πόλης, ανακαλύψαμε πολλές ακόμα όμορφες γωνιές.
Πριν 5 χρόνια, τέτοια μέρα, μόλις είχα φτάσει Θεσσαλονίκη και βρισκόμουν αντιμέτωπη με την καινούρια μου ζωή. Θυμάμαι τον πανικό και τη λύπη που αισθανόμουν γιατί μου φαινόταν τόσο πολύ τεράστιο όλο αυτό που ξεκινούσε. Θα ζούσα μόνη μου, θα διαχειριζόμουν τα λεφτά μου, θα συντηρούσα το σπίτι μου και όλες οι στιγμές μου σε αυτό θα ήταν στιγμές μοναξιάς. Για έναν άνθρωπο που λατρεύει την οικογένεια και μισεί να είναι μόνος, πιστέψτε με, αυτό είναι τεράστιο βήμα.
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Σήμερα επιστρέφουμε από τη νοητή μας βόλτα στο Μιλάνο της Ιταλίας και μένουμε Ελλάδα... Αρκεί να μη μένουμε στο σπίτι :)
"Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ", έτσι δε λένε; Αντιστοίχως λοιπόν, αφού φέτος τα χιόνα δεν ήρθαν σε εμάς, ή έστω ήρθαν με το σταγονόμετρο, πήγαμε εμείς στα χιόνια.
