Μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε και να τα ξαναλέμε για να τα ακούμε και να τα ξανακούμε, με σκοπό να τα εμπεδώσουμε και να τα κάνουμε τρόπο ζωής.
Η ευτυχία λοιπόν είναι τρόπος ζωής και όχι προορισμός. Άλλωστε πώς μπορούμε να φτάσουμε κάποια στιγμή στην ευτυχία αν δε ζούμε και δεν απολαμβάνουμε πολλές μικρές καθημερινές και ευτυχισμένες στιγμές;
Η άνοιξη άργησε τουλάχιστον ένα μήνα αλλά πλέον ήρθε για τα καλά! Κι έτσι φτάσαμε στον Μάιο.
Τι άλλο να σκεφτώ; Λουλούδια και μόνο λουλούδια.
Τι θα λέγατε να κάνουμε μια έρευνα στην κουζίνα της γιαγιάς;
Και αυτό είναι τρόπος ζωής που χαρακτηρίζει την καθημερινότητά μας.
Βέβαια μπορεί κανείς να ζει χωρίς άγχος, χωρίς πίεση, χωρίς αγωνία για το αύριο και για όσα πρόκειται να έρθουν; Προφανώς και όχι!
Σε μια παλιά αποθήκη υπάρχει ένα ξύλινο βαρέλι, στο οποίο κάποτε οι αγαπημένοι σου πρόγονοι έβαζαν κρασί. Τώρα κανείς δεν του δίνει σημασία, ρημάζει μόνο του στη γωνιά του και τα χρόνια περνούν. Αυτό όμως δεν το βάζει κάτω. Ελπίζει σε μια αναπαλαίωση και σε επαναχρησιμοποίηση. Εκλιπαρεί για ένα σου βλέμμα και μια θέση στο σαλόνι σου. Και εσύ αρνείσαι πεισματικά, περνάς δίπλα του και δεν το βλέπεις καν...
Το παζάρι βιβλίου που λειτουργεί εδώ και 17 χρόνια στην Αθήνα, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, διοργανώνεται φέτος για πρώτη φορά και στη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε τη λειτουργία του χθες 25 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι την Τρίτη 13 Νοεμβρίου στην HELEXPO (πύλη Χ.Α.Ν.Θ.).
Μέρα που είναι δεν μπορούμε να μην απολαύσουμε ένα τόσο όμορφο, τρυφερό και ατμοσφαιρικό ύμνο στη γυναίκα.
Σήμερα επιστρέφουμε από τη νοητή μας βόλτα στο Μιλάνο της Ιταλίας και μένουμε Ελλάδα... Αρκεί να μη μένουμε στο σπίτι :)
"Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ", έτσι δε λένε; Αντιστοίχως λοιπόν, αφού φέτος τα χιόνα δεν ήρθαν σε εμάς, ή έστω ήρθαν με το σταγονόμετρο, πήγαμε εμείς στα χιόνια.
Σήμερα έχουμε πολύ μεγάλη χαρά! Δυο σχετικά νέοι φίλοι της οικογένειας και του maresei.gr, φίλοι από αυτούς που δεν ξέρεις καιρό αλλά είναι σαν να γνωρίζεις χρόνια, επέλεξαν να μοιραστούν μαζί μας μια συνταγή που περνά από γενιά σε γενιά για ένα παραδοσιακό γλυκό. Και μάλιστα, έκαναν τον κόπο να βγάλουν φωτογραφίες βήμα προς βήμα για να είναι όσο πιο κατατοπιστική γίνεται η όλη διαδικασία.
Αγαπητοί μας φίλοι, Όμηρε και Γιώτα, σας ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να περνάτε πάντα δημιουργικές στιγμές στην κουζίνα και εμείς να μπορούμε έστω και από μακριά να γευόμαστε τις γαστρονομικές σας δημιουργίες!
Η εικόνα αυτού του υπέροχου ηλιοβασιλέματος στη μαγευτική Καστοριά θα μας συντροφεύει στις μετά τη δύση του ηλίου σαββατιάτικες δραστηριότητες.
Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.
Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 2μ.μ, Θεσσαλονίκη: Ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι και περπατώντας με βήμα ταχύ στη Λεωφόρο Νίκης, είδα με μεγάλη χαρά ότι οι πολίτες είχαν ξεχυθεί στην παραλία. Άλλοι με τα πόδια και άλλοι με ποδήλατα έκαναν βόλτα στην παραλία αγναντεύοντας τη θέα, ενώ πολλές παρέες είχαν "καταλάβει" τα πεζούλια και το γρασίδι στην περιοχή του Λευκού Πύργου για να απολαύσουν τον πρωινό τους καφέ! Τι κρίμα να μην έχω το χρόνο και φυσικά το καλάθι(*) μου για να κάνουμε και εμείς ένα πικ-νικ στην παραλία! Μόνο μερικές φωτογραφίες στα γρήγορα έβγαλα, γιατί είχα αργήσει στο ραντεβού μου!
Άλλη σκόπευα να είναι η πρώτη ανάρτηση της χρονιάς (και την καθυστέρησα λίγο) αλλά όταν σηκώθηκα με τις πρώτες πρωινές φωνές των παιδιών - πριν χαράξει - αντίκρυσα και πάλι ένα λευκό τοπίο.. Και μου άρεσε πιο πολύ από ποτέ.
Το είπαμε και το κάναμε! Κυριακή πρωί ετοιμάσαμε super πρωινό με σπιτικές pancakes. Συνταγές βρήκαμε πολλές στο διαδίκτυο, αλλά τις προσαρμόσαμε στα υλικά που είχαμε σπίτι.
Ένα μοναδικό κομμάτι από τον υπέροχο μουσικό Moby και το άλμπουμ «Hotel» που κυκλοφόρησε το 2005. Ένα ελπιδοφόρο τραγούδι που μας καλεί να «ξεφύγουμε» (''Slipping Away''), όπως επιτάσσει και ο τίτλος του τραγουδιού..
Μπουφές χωρίς αλμυρά εδέσματα γίνεται;
Λίγο μετά τη Μάγια, τη Μαργαρίτα και τον Φίλιππο, τη λαμπάδα του παρέλαβε και ο Αχιλλέας. Τελικά το project "φτιάχνουμε δικές μας λαμπάδες" έγινε ένα από τα αγαπημένα μας diy projects.
Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας με ένα αγαπημένο τραγούδι, χαρούμενο και μελωδικό.
Για κάθε ολοκληρωμένη εμφάνιση τα όμορφα ρούχα και τα περιποιημένα παπούτσια είναι απαραίτητα. Ωστόσο, τα αξεσουάρ είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Μετά το μεγάλο φαγοπότι.. ας χαλαρώσουμε με ένα αγαπημένο κομμάτι από τους Beirut.
Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!
Ο πρωινός καφές, το ξεφύλλισμα εφημερίδων και περιοδικών, το networking είναι μερικές από τις αγαπημένες μας κυριακάτικες συνήθειες.
