Today's tip
Η ευτυχία είναι επιλογή και κατάκτηση. Θέλει προσπάθεια, θέλει τόλμη, θέλει δύναμη, θέλει στόχο κι εμπειρίες. Να μερικές σκέψεις ακόμα...
Φωτογραφία: tumblr
Η ευτυχία είναι επιλογή και κατάκτηση. Θέλει προσπάθεια, θέλει τόλμη, θέλει δύναμη, θέλει στόχο κι εμπειρίες. Να μερικές σκέψεις ακόμα...
Φωτογραφία: tumblr
Ακόμα και τα πιο απλά δωράκια μπορεί να μπουν σε ένα ξεχωριστό χειροποίητο περιτύλιγμα, αποκτώντας ειδική αξία.
Πάμε μια βόλτα με το ποδήλατο; Είναι ιδανική μέρα σήμερα για μια βόλτα στη φύση είτε με το ποδήλατο είτε με τα πόδια.
Ένα απ' τα πολλά ξακουστά γεφύρια των Γρεβενών, μικρό μεν αλλά πανέμορφο και ξεχωριστής νοοτροπίας όσον αφορά στα υλικά κατασκευής του, είναι το πέτρινο γεφύρι της Αλατόπετρας ή Προσβόρου ή Γκαβού.
Στον Αηλιά Πενταλόφου είχαμε ξαναπάει πριν μερικά χρόνια. Τέλος Άνοιξης ήταν τότε και η φύση στα ψηλά ήταν καταπράσινη, γεμάτη χρώματα και αρώματα...
Πριν λίγες μέρες το ανήσυχο πνεύμα μας και η εμμονή μας με τα βουνά και τα λαγκάδια, μας οδήγησε για άλλη μια φορά στον ίδιο προορισμό. Αρχές Άνοιξης τώρα, με φρέσκο χιόνι και φοβερή ηλιοφάνεια, η περιοχή μας επιφύλασσε εικόνες απείρου κάλλους. Όλα έλαμπαν!
Οι φωτογραφίες το μαρτυρούν από μόνες τους, αν και δεν κατορθώνουν να αποτυπώσουν την ομορφιά τοπίου.
Καλημέρα! Σαββατιάτικη, χαλαρή, θετική! Τι έχει σήμερα το πρόγραμμά σας; Τι θα λέγατε για μια βόλτα στο πιο κοντινό μουσείο μια που τα μουσεία σήμερα έχουν την τιμητική τους και... έχουν και ελεύθερη είσοδο.
Όνειρα, εξερευνήσεις, ταξίδια, μοναδικές εμπειρίες.. Διάθεση για μια ζωή γεμάτη έντονες στιγμές, μεγάλες συγκινήσεις, πολλές αναμνήσεις.
Με το που ξυπνήσαμε σήμερα σας είπαμε ότι το απόγευμα της Δευτέρας κανονίζουμε μια δραστηριότητα που μας αρέσει για να έχουμε κάτι να περιμένουμε από το πρωί και να δούμε τη Δευτέρα μ' άλλο μάτι... Εμείς αυτή τη Δευτέρα κανονίσαμε μια όχι ακριβώς δραστηριότητα... αλλά μια οικογενειακό-φιλική σύναξη στο σαλόνι της γιαγιάς.
Η ευκαιρία για νέες χιονοβόλτες στα Γρεβενά δόθηκε απρόσμενα και χρονικά πολύ κοντά με την πρώτη, οπότε δεν είναι να την χάνεις. Μέσα Φλεβάρη, καιρός ανοιξιάτικος, το βράδυ πανσέληνος και νύχτα ακόμη ξεκίνησα για τα ψηλά. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι μια ανάβαση στο ύψωμα Αννίτσα, απέναντι κατά κάποιο τρόπο από τη Βασιλίτσα και τον Σμόλικα, θα έδινε την ευκαιρία να θαυμάσεις ταυτόχρονα την ανατολή του ηλίου και τη δύση του φεγγαριού και όχι μόνο. Ο καθαρός ουρανός προσφέρεται για φωτογραφίες και αγνάντεμα.
Όσοι μείναμε σπίτι, ετοιμάζουμε στα γρήγορα ένα πλατό με τυριά και αλλαντικά, ανοίγουμε ένα ωραίο μπουκάλι κρασί..
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε άνετα να μεταφερθεί στη μικρή ή μεγάλη οθόνη. Όσο το διάβσαζα, το φαντάστηκα πολλές φορές σε εκδοχές ρομαντικής κομεντί. Ειδικά στις πρώτες σελίδες του. Και σίγουρα είναι μια καλή συντροφιά κατά την καλοκαιρινή σιέστα.
Ξεκινά χαλαρά αλλά σελίδα με τη σελίδα σε κερδίζει όλο και περισσότερο.
Δεν πάει το μυαλό σου στην κατάληξή του. Δεν τις φαντάζεσαι τις εξελίξεις. Φαντάζεσαι διάφορα αλλά όχι αυτά που περιγράφονται, έτσι όπως περιγράφονται. Με ευχαρίστηση διαβάζεις τα... δυσάρεστα. Και αυτό, γιατί αυτά είναι που δίνουν έξτρα βάθος στην πλοκή και σε βοηθούν να σκιαγραφήσεις και να κατανοήσεις περισσότερο τους χαρακτήρες.
Έτοιμη η βασιλόπιτα! Φέτος είπα τουλάχιστον γι αυτό το γλυκό, να κάνω μία παύση με τους πειραματισμούς και να κάνω την κλασική συνταγή της μαμάς, που τόσα χρόνια ξέρουμε και αγαπάμε!
Γνωστό κι αγαπημένο! Η ζωή είναι υπέροχη και είναι και πολύ μικρή για να μην τη ζούμε όπως μας αρέσει!
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με μουσικές αναζητήσεις.. και συνεχίστηκε με ευχάριστες εκπλήξεις..