Όπου και να γυρίσω, όπου και να κοιτάξω βλέπω νέα πράγματα που μου θυμίζουν τα παλιά. Με περιβάλλουν αντικείμενα βγαλμένα από εποχές παλιότερες αλλά με μια πινελιά του σύγχρονου και του μοντέρνου. 

Ρετρό ή ξαναζεσταμένο φαγητό;

Έλλειψη δημιουργικότητας ή εμμονή σε παλιές επιτυχημένες φόρμες;

Κόλπα του Marketing ή ρομαντισμός;

Και ενώ η βροχή, εδώ στα δυτικά της χώρας, συνεχίζεται..ας θυμηθούμε το χαρούμενο ρυθμό του συγκεκριμένου "κλασικού" τραγουδιού και την ευχάριστη διάθεση του Gene Kelly στο "Singin' in the rain" από το ομότιτλο μιούσικαλ.

Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Απαθανατίζοντας καλοκαιρινές στιγμές στην παραλία της Βελίκας, στα Παράλια του Ν. Λάρισας.

Ανθρώπινες Σχέσεις. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη ζωή όλων των ανθρώπων. Όλη μας η ζωή είναι σχέσεις, οικογενειακές, ερωτικές, φιλικές, συναδελφικές. Για να υπάρξει μια τέτοια κατάσταση απαιτούνται τουλάχιστον δύο άνθρωποι οι οποίοι καλούνται να «δώσουν» ο ένας στον άλλον, οπότε και να «πάρουν».

Φαίνονται λαχταριστά... και είναι! Νόστιμα και αφράτα ψωμάκια για mini burgers ή για σαντουιτσάκια που μπορείτε να κουβαλάτε μαζί σας ανά πάσα στιγμή στη δουλειά, στην αγορά, στο ταξίδι και φυσικά ό,τι πρέπει για το κολατσιό των παιδιών σας στο σχολείο.

Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να χρησιμοποιώ αντικείμενα που υπάρχουν στο σπίτι με τρόπο διαφορετικό, πρωτότυπο και πρακτικό.

Πρωινό Παρασκευής επιτέλους.. Ο ήλιος μας έκανε τη χάρη σήμερα και βγήκε απ' το πρωί, είπαμε να αφήσουμε στην άκρη όσα δυσάρεστα συμβαίνουν και να εστιάσουμε για άλλη μια φορά στις μικρές καθημερινές χαρές, κάνοντας ό,τι μπορούμε για να περάσουμε ένα όμορφο παρασκευοσαββατοκύριακο...

Ένα κομμάτι που βρίσκεται πάντα στη λίστα με τα πιο αγαπημένα! Ξεχειλίζει από συναίσθημα!

Το λευκό και το κίτρινο είναι ένας πολύ όμορφος και αρκετά πρωτότυπος χρωματικός συνδυασμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το στολισμό του γάμου σας.

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η καμπάνια "Let's do it Greece" έρχεται να μας ευαισθητοποιήσει περιβαλλοντικά, να μας σηκώσει από τον καναπέ και να μας βγάλει από το σπίτι, περνώντας το μήνυμα ότι ένα καθαρό φυσικό και αστικό περιβάλλον είναι υπόθεση όλων μας.

Ένα χαριτωμένο τραγούδι για να κλείσουμε γλυκά την ημέρα μας..

Kαλημέρα και καλό μας μήνα! 

Κουμπαρούλα τι λες... θα τους αξιοποιήσουμε φέτος τους φελλούς;

We love books!

Αυτά τα βιβλία είναι μερικά από τα αποκτήματά μου από το παζάρι βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Θυμάστε που σας είπα ότι πήραμε πολλά και δεν μπορούσαμε να τα κουβαλήσουμε;

Πλησιάζοντας στην καρδιά του Φθινοπώρου και στο κλίμα του σημερινού καιρού..

Tα μαλλιά μου είναι πολύ μακριά και ίσια και πολλές φορές αναρωτιέμαι τι θα μπορούσα να κάνω για να έχουν περισσότερη "άποψη". Μια και τα χέρια μου δεν "πιάνουν" ιδιαίτερα, συνήθως καταλήγω να τα έχω απλά κάτω ή να τα πιάνω αλογοουρά σαν εύκολη και γρήγορη λύση. Ωστόσο, συχνά θα ήθελα να μπορώ να αλλάζω την εικόνα τους και να προσδίδω πιο προσωπικό στιλ στην εμφάνισή μου.

Περάσαμε τα μέσα Μάρτη πια, ο καιρός ανοιξιάτικος και αρχίζει να μας τρελαίνει. Όχι πως είχαμε βαρύ χειμώνα αλλά όταν βλέπεις τη φύση να ξυπνάει, τα δέντρα ανθισμένα, όλα να πρασινίζουν και να έχουν περάσει 5-6 μήνες κλεισούρας, όπως και να το κάνουμε, χαίρεσαι, ξαλαφρώνεις και από τα έξοδα θέρμανσης και επανέρχεται η (πιθανή) χανένη αισιοδοξία σου.

Τα ελληνικά βουνά πέρα απ' την απέραντη ομορφιά και τη δροσιά που απλόχερα μας χαρίζουν, μας προσφέρουν και πλήθος βοτάνων. Χαμομήλι, τσάι, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, λεβάντα, άγριο θυμάρι και τόσα άλλα βότανα φιλοξενούνται στις πλαγιές τους.

Κι όπως πετυχημένα έλεγε ο Σπύρος Σούλης στην αντίστοιχη εκπομπή του "Αν δε σου αρέσει κάτι.. Άλλαξέ το!"

Θέλετε να ταξιδέψουμε παρέα στο 2035;

Όλο αυτόν τον καιρό που πετυχαίνω αυτό το κομμάτι στο ραδιόφωνο, το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ένα κομμάτι διαφορετικό που μου άρεσε εξαρχής, έτσι αφηρημένα όπως το άκουγα χωρίς να προσέξω τι ακριβώς έλεγε ή ποιοι είναι καλλιτέχνες που συμμετέχουν. Μέχρι πριν λίγες μέρες που επιτέλους αναρωτήθηκα ποια είναι αυτή η φωνή που με συνεπαίρνει... Πρόσεξα μερικούς στίχους και με μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα περί τίνος πρόκειται.

Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί. Έχουμε περπατήσει στους βασικούς της δρόμους, έχουμε διασχίσει τις πλατείες με τις καφετέριες και τις ταβέρνες, όπως την Πλατεία Άθωνος, την Πλατεία Ναυαρίνου, την Πλατεία Αριστοτέλους... Αλλά οι περισσότεροι επικεντρωνόμαστε στον επικείμενο καφέ ή το φαγητό.

Μια και η μέρα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα ποιήματα του, το Μονόγραμμα.